Η χρήση της πληροφοριακής επικοινωνιακής τεχνολογίας στη διδασκαλία της αγγλικής γλώσσας στο ελληνικό δημοτικό σχολείο

Abstract

This work not merely covers the theoretical aspect of the integration of the New Technology into the classroom, but in addition contains an elucidatory paradigm of a real teaching integration program with computers and Internet. Our aim was the design of an Internet-based lesson, which focuses mainly on the exploration of authentic materials available on the WWW. It was determined by a pedagogical approach, the teachers' technological expertise, the students' language proficiency, the learning resources, the FUN WAY topics. The students were taught to explore the internet sources (sites-links) according to a methodological model used in web-teaching environment: inquiring stages focusing on information management, analysis and synthesis, presentation of what they assimilated and learned, by the help and modeling of cognitive and metacognitive strategies. The learning tasks and goals were strictly based on the goals and objectives of the New Analytical Interdisciplinary Programs and Syllabus of English teaching at Primary School. The intervention program was implemented in 8 primary schools, 6th grade classes in the city of Kastoria, West Macedonia in Greece, with the experimental and control groups according to the "Solomon four group design" research. The research tools were: diagnostic tests, a performance test before and after the intervention, evaluating forms, questionnaires and interviews. Our experimental data were analyzed with the SPSS statistical program: Independent t-test analysis, Correlation coefficient, t-test (P Value), one Way Anova test (F value), Repeated Measures and Reliability analysis -scale alpha. The most important of the quantitative findings reveal a mean difference between the students' performance before and after the program: the control group mean is 40,6 and the experimental group mean is 66,8 which indicates a significant result with p value 0,00 < 0,05. The most important qualitative finding is that the web program intervention in English teaching classroom changed the teaching and learning scope providing an alternative pedagogic way of interaction. Above all computer and internet use created a strong external and internal motive which contributed in willing active participation, intense interest and self autonomy.

Στο πλαίσιο μιας πειραματικής παρέμβασης ενός προγράμματος διδασκαλίας με το διαδίκτυο επιδιώκουμε να διαπιστώσουμε αν και πως οι μαθητές της Στ' τάξης των δημοτικών σχολείων της Καστοριάς στη Δυτική Μακεδονία, Ελλάδα μπορούν: α) να αναπτύξουν δεξιότητες επιλογής και κριτικής ανάγνωσης των πληροφοριών που βρίσκουν στον παγκόσμιο ιστό, β) να τις επεξεργαστούν και να παρουσιάσουν έργο. Εφαρμόστηκε ένα μοντέλο μαθήματος διερευνητικών σταδίων με επίκεντρο την αναζήτηση της πληροφορίας. Οι διδακτικοί στόχοι των μαθημάτων διαμορφώθηκαν με βάση το Δ.Ε.Π.Π.Σ. και το Α.Π.Σ. του μαθήματος των Αγγλικών στο Δημοτικό Σχολείο, και το εγχειρίδιο του μαθητή Funway της Στ' τάξης. Στην έρευνα επιδιώχθηκε να εκτιμηθεί η σχέση ανάμεσα στην ανεξάρτητη μεταβλητή (υπολογιστής/διαδίκτυο) και στην εξαρτημένη μεταβλητή (διδασκαλία), με την πειραματική μέθοδο, "Solomon four group design", όπου έχουμε δύο ομάδες πειραματικές και δύο ομάδες ελέγχου. Τα ερευνητικά εργαλεία που χρησιμοποιήθηκαν ήταν: διαγνωστικές δοκιμασίες, τεστ επίδοσης (πριν και μετά), φόρμες αξιολόγησης (σε όλη τη διάρκεια του προγράμματος), ερωτηματολόγια (πριν και μετά), συνεντεύξεις. Πραγματοποιήθηκαν αναλύσεις (SPSS) στατιστικής σημαντικότητας και συσχετίσεων (Independent t-test analysis and Correlation coefficient), t-test (P Value), αναλύσεις διακύμανσης, one Way Anova test (F value), τεχνικές ανάλυσης πολλαπλών μετρήσεων (Repeated Measures), έλεγχος αξιοπιστίας (reliability analysis-scale alpha). Η σημαντικότερη διαπίστωση από τις ποσοτικές αναλύσεις των δεδομένων μας είναι ότι οι μέσοι όροι των επιδόσεων διαφέρουν στατιστικά σημαντικά στις μετρήσεις μετά το παρεμβατικό πρόγραμμα διδασκαλίας. Ο μέσος όρος επίδοσης των μαθητών στην πειραματική ομάδα είναι 66,8, ενώ στην ομάδα ελέγχου, είναι 40,6 με δείκτη στατιστικής σημαντικότητας p 0,00 < 0,05. Έτσι, μπορούμε να ισχυριστούμε ότι οι μαθητές των πειραματικών ομάδων είχαν πολύ υψηλότερες επιδόσεις μετά το πρόγραμμα διδασκαλίας με το διαδίκτυο σε σχέση με τις αρχικές μετρήσεις. Η σημαντικότερη ποιοτική διαπίστωση είναι ότι η παρέμβαση του διαδικτύου στη διδασκαλία δημιούργησε ισχυρά εξωτερικά και εσωτερικά κίνητρα. Άλλαξε το διδακτικό και μαθησιακό περιβάλλον της τάξης, παρέχοντας ένα εναλλακτικό τρόπο παιδαγωγικής διδασκαλίας και επικοινωνίας, προάγοντας τη γλωσσική ανάπτυξη, το ενδιαφέρον και την προθυμία, την αυτονομία και την ενεργή συμμετοχή όλων των μαθητών στο μάθημα.