Η επιμόρφωση των εκπαιδευτικών ως προς τα προγράμματα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης: οι αντιλήψεις των εκπαιδευτικών ως προς την αντιπεριβαλλοντική συμπεριφορά των παιδιών της προσχολικής ηλικίας

Abstract

The purpose of this dissertation was to inquire whether nursery teachers have the ability to track down, identify, define and justify the anti-environmental attitudes expressed by children of pre-school age. This very competence is the outcome of suitable education these children receive through the environmental education (E.E.) and it depends on the perceptions they have concerning the environment as an effect of their experiences, personal reference systems and cultural origins. The nature of this survey imposed the use of questionnaires as a basic methodology tool for impartial observations, in order to obtain information given by a nursery teacher (through a personal questionnaire) and 2 more filled in by the former and the other one by the parents, both of which concerned the infant. The comparison of the deductions drawn through this survey showed and proved that the further education the nursery teachers received – as far as environmental education is concerned – is inadequate on a quality and quantity basis as well. Simultaneously, though this dissertation, the need for an appropriate repeated education on environmental awareness is stated, an education through which a cognitive, emotional and global awareness foundation will be established.

Στόχος της διατριβής ήταν η διερεύνηση της διαπιστωτικής ικανότητας των νηπιαγωγών να ανιχνεύουν, αναγνωρίζουν, προσδιορίζουν και αιτιολογούν την αντιπεριβαλλοντική συμπεριφορά των παιδιών της προσχολικής ηλικίας. Αυτή η ικανότητα είναι το αποτέλεσμα της κατάλληλης επιμόρφωσής τους στην Περιβαλλοντική Εκπαίδευση (Π.Ε.) και εξαρτάται από τις αντιλήψεις και κοσμοθεωρήσεις που έχουν για το περιβάλλον, ως απόρροια των βιωμάτων, εμπειριών, προσωπικών συστημάτων αναφοράς και των πολιτιστικών τους καταβολών. Η φύση της έρευνας επέβαλε τη χρησιμοποίηση του ερωτηματολογίου ως βασικού μεθοδολογικού οργάνου, αλλά και προσωπικών παρατηρήσεων για την άντληση των πληροφορικών, ενός της νηπιαγωγού (προσωπικού) και δύο συμπληρωμένα, ένα από τη νηπιαγωγό και το άλλο από τους γονείς, τα οποία αφορούσαν το νήπιο. Η σύγκριση των συμπερασμάτων της έρευνας προς τα πορίσματα συναφών ερευνών έδειξε και ανέδειξε την ελλειμματική, ποιοτικά και ποσοτικά, επιμόρφωση των νηπιαγωγών στην Π.Ε. Ταυτόχρονα επισημαίνεται η ανάγκη της κατάλληλης επαναλαμβανόμενης επιμόρφωσης των νηπιαγωγών στην Π.Ε., η οποία θα δημιουργήσει το γνωστικό, συναισθηματικό και κοσμοθεωρητικό υπόβαθρο, ώστε να κάνουν την υπέρβαση και η παιδαγωγική τους παρέμβαση να γίνει αποτελεσματική.