Μελέτη οστικής πυκνότητας σε αθλητές - αθλήτριες (τεχνικής) κολύμβησης

Abstract

The purpose of the study was to examine the influence of training on bone density and the fluctuation of biochemical and hormones levels of fin swimmers and swimmers, that is different types of swimming due to the lack and nonexisting data on fin swimming. Methodology: Three groups of volunteers participated; two groups were athletes and one group non-athletes. In the first group 6 male and 5 female fin swimmers participated, between the ages of 14 - 20 years old; In the second 8 male and 12 female swimmers 15 - 20 years of age and in the third group 8 male and 8 female volunteers 16 - 20 years of age. Al athletes trained for the sport 4 years prior to the study at least 5 times a week, 10 months out of a year. The method used to measure the bone density of the shoulder, the spine (vertebra), the lumbar vertebra, the pelvic girdle, the femur and the total body of the participates was DEXA using LUNAR DPX in vivo at the beginning of the training period and at the end. The levels of parathormone (PTH), osteocalcine (BGP), prolactin (PRL), cortisol (C), testosterone (T), calcium (Ca), phosphorus (P), (ALP) were measured as well as the fluctuation of hormones during the bone metabolism at different training periods of the year. The results showed no significant differences in bone density values between males and females within the same group, between groups and the sexes by themselves. There was only a small difference between the female fin swimmers and female swimmers regarding the results on lumbar spine. The results also showed no biochemical and hormonal alterations in the values during training between blood sampling / testing. Conclusively: In swimming no osteogenetic effect was observed even though it was theoretically expected in fin swimming due to the different techniques applied. The results show in fin swimming even though the lumbar spine and femoral are aggravated more, the bone mass is not affected due to body position and water resistance. Suggestions: 1. The training program should also cover exercises with weights, running exercises as well as plyometric drills making sure these wouldn’t be any muscle mass increase that will play a negative role in swimming. 2. Further study of bone density is needed in a large population of elite fin swimmers of all ages with variables such as hormones, body weight etc. and with the same training program.

Σκοπός της έρευνας ήταν να μελετήσει την επίδραση της προπόνησης στην οστική πυκνότητα και τη διακύμανση των βιοχημικών και ορμονικών παραμέτρων σε αθλητές - αθλήτριες Τεχνικής και Κλασικής κολύμβησης, δηλαδή κολύμβησης διαφορετικών επιβαρύνσεων, λόγω ελλιπών έως ανύπαρκτων βιβλιογραφικών δεδομένων στην Τεχνική κολύμβηση. Μεθοδολογία: Συμμετείχαν 3 ομάδες, εθελοντών: δύο ομάδες αθλητών και αθλητριών και μία ατόμων χωρίς ιδιαίτερη ενασχόληση με τον αθλητισμό. Στην πρώτη ομάδα συμμετείχαν 6 αθλητές και 5 αθλήτριες τεχνικής κολύμβησης, ηλικίας 14 έως 20 ετών, στην δεύτερη ομάδα συμμετείχαν 8 αθλητές και 12 αθλήτριες κλασικής κολύμβησης ηλικίας 15 έως 20 ετών και στην τρίτη ομάδα συμμετείχαν 8 αγόρια και 8 κορίτσια ηλικίας 16 έως 20 ετών. Όλοι οι αθλητές της μελέτης προπονούνταν συστηματικά για το άθλημά τους, τα τελευταία τουλάχιστον τέσσερα έτη έως την εκτέλεση των πειραμάτων, κατ’ ελάχιστο πέντε φορές την εβδομάδα επί δέκα μήνες το χρόνο. Η μέτρηση οστικής πυκνότητας έγινε με τη μέθοδο της φωτονιακής απορροφησιομέτρησης διπλής δέσμης ακτινών X (DEXA), με μηχάνημα LUNAR DPX με in vivo μακρόχρονη επαναληψιμότητα για το εργαστήριο 0,5%, στις περιοχές της ωμικής ζώνης, Σ.Σ., Ο.Μ.Σ.Σ., πυελικής ζώνης, ισχίου και όλου του σώματος, στην αρχή της προπονητικής περιόδου και στο τέλος της (πριν την έναρξη της επόμενης προπονητικής περιόδου). Έγινε προσδιορισμός επιπέδων ορού παραθορμόνης, οστεοκαλσίνης, προλακτίνης, αλκαλικής φωσφατάσης, ασβεστίου, φωσφόρου, τεστοστερόνης, κορτιζόλης. Εν συνεχεία μελετήθηκε η διακύμανση των ορμονών οστικού μεταβολισμού σε διαφορετικές προπονητικές περιόδους του ετήσιου προπονητικού κύκλου, ώστε να μη διαφύγει κάποια μεταβολή. Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ότι δεν υπήρχε στατιστικά σημαντική διαφορά της Ο.Π. στις μετρηθείσες περιοχές των αθλητών -τριών μέσα στις ομάδες, μεταξύ των ομάδων και κατά φύλο, εκτός μίας μικρής παρατηρηθείσας διαφοράς στα κορίτσια της Τεχνικής και Κλασικής κολύμβησης στην Ο.Μ.Σ.Σ. Επίσης, δεν διαπιστώθηκαν μεταβολές των βιοχημικών και ορμονικών δεικτών κατά την περίοδο προπόνησης, τόσο σε μακρά μεσοδιαστήματα μεταξύ αιμοληψιών, όσο και σε βραχέα. Συμπερασματικά: Στην Κλασική κολύμβηση δεν παρατηρήθηκε οστεολυτική ή οστεογενετική δράση, γεγονός που αναμένονταν θεωρητικά στην Τεχνική κολύμβηση λόγω διαφορετικής εφαρμοζόμενης τεχνικής. Από τα αποτελέσματα προκύπτει ότι στην Τεχνική κολύμβηση, παρά της μεγαλύτερες επιβαρύνσεις στις περιοχές Ο.Μ.Σ.Σ. και Ισχίων, δεν επηρεάζεται η οστική μάζα λόγω θέσης σώματος και της άνωσης του νερού. Προτείνεται: 1. η συμπλήρωση του προπονητικού προγράμματος με ασκήσεις φορτίσεως κατά τον επιμήκη / κατακόρυφο άξονα (ασκήσεις άρσης βαρών, δρομικές, αλτικές) με την προϋπόθεση να μην αυξηθεί η μυϊκή μάζα ώστε να επηρεάζει την πλεύση των αθλητών αρνητικά. 2. Περαιτέρω μελέτη αξιολόγησης της Ο.Π. σε μεγαλύτερο δείγμα elite κολυμβητριών Τεχνικής κολύμβησης, όλων των ηλικιών, με μεταβλητές ορμόνες, βάρος σώματος κ.λπ. και ίδιο πρόγραμμα προπόνησης.