Socio-economic relations between christian and muslim communities in the Sanjak of Kayseri (in Cappadocia) in 1870-1880

Abstract

The foremost aim of this thesis is to delineate the socio-economic relationship of the Christian and Muslim communities of the sanjak of Kayseri in the decade of 1870-1880. As there could be various internal and external factors that affected social relationships of people, the level of inter-communal relations varies from place to place and time to time. In the first chapter I examined the administrative and taxation systems. As a result of the Tanzimat reforms and Ottomanist policy, in the last decades of the nineteenth century quite a few non-Muslims participated in the administration of Kayseri. Despite this, the steps which were taken to facilitate the development of common mentality among the members of different millet communities were important but inadequate. In the second chapter I focused on the socio-economic life of the native communities of Kayseri. It appears that regardless their communities, all inhabitants of this sanjak experienced the difficulties of the nineteenth century. Apart from this, the existence and continuation of some common cultural patterns between different millet groups were apparent. In the following chapter, I tried to answer questions related with inter-communal relations. In Kayseri, in the years between 1870-1880 there was no particular problem among the Muslim and non-Muslim inhabitants. Apart from the native communities, from the second half of the nineteenth century onwards the Protestant community there began to appear as new millet group. In the course of time, the policy pursuit by the missionaries led to social unease and alienation of the native people. In the last chapter I scrutinized the educational alterations both at the state schools and at the non-Muslim community schools of Kayseri. In the epoch of nationalism and in the presence of non-Muslim and missionary educational systems which were parallel to the state’s educational program, education played significant role as a bridge that brought different ideas and ideologies to people. In the last decade of the nineteenth century the developments of the mentioned schools did not follow the same path. In this regard, without a doubt, the effects of both internal and external dynamics were evident.

Ο κύριος σκοπός της διατριβής αυτής είναι η περιγραφή των κοινωνικών σχέσεων μεταξύ των Χριστιανών και των Μουσουλμάνων κατοίκων του σαντζακιού της Καισαρείας ανάμεσα στην περίοδο 1870-1880. Το επίπεδο των κοινωνικών σχέσεων διάφερε από την μία περιοχή στην άλλη. Υπήρχαν διαφορετικοί εσωτερικοί και εξωτερικοί παράγοντες που επηρέασαν τις σχέσεις των ανθρώπων. Στο πρώτο κεφάλαιο, ανάλυσα το διοικητικό και το φορολογικό σύστημα.. Ως αποτέλεσμα των μεταρρυθμίσεων της περιόδου Τανζίματ και την κρατική πολιτική του Οθωμανισμού, κατά την διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών του 19ου αιώνα έγινε δυνατή η συμμετοχή περισσότερων μη μουσουλμάνων στον διοικητικό μηχανισμό του σαντζακιού της Καισαρείας. Παρά τούτο τα βήματα που έγιναν για να διευκολύνουν την ανάπτυξη μίας κοινής νοοτροπίας ανάμεσα στα μέλη των διαφορετικών κοινοτήτων-millet ήταν σημαντικά πλην όμως ανεπαρκή. Στο δεύτερο κεφάλαιο, επικεντρώθηκα στις απόψεις σχετικά με την κοινωνικό-οικονομική ζωή των κοινοτήτων. Φαίνεται ότι, όλοι οι κάτοικοι της Καισαρείας έζησαν τις δυσκολίες του 19ου αιώνα. Επιπλέον, η παρουσία και η συνέχεια μερικών κοινών πολιτιστικών προτύπων μεταξύ των διαφορετικών millet κοινωνιών ήταν προφανής. Στο τρίτο κεφάλαιο προσπάθησα να απαντήσω σε ερωτήσεις σχετικά με τις διακοινοτικές σχέσεις. Ανάμεσα στην περίοδο 1870-1880 στην Καισάρεια, μεταξύ των διαφορετικών κοινωνιών, δεν υπήρξαν ιδιαίτερα προβλήματα. Εκτός από τους ντόπιους κατοίκους, από το δεύτερο ήμισυ του 19ου αιώνα και οι Προτεστάντες εκεί άρχισαν να εμφανίζονται ως ένα καινούριο millet. Με την πάροδο του χρόνου, στην Καισάρεια, η πολιτική των μισσιονάριων προκάλεσε περισσότερη κοινωνική αναστάτωση και αποξένωση των ανθρώπων. Στο τελευταίο κεφάλαιο, επικεντρώθηκα στις εκπαιδευτικές αλλαγές στα κρατικά σχολεία και στα κοινοτικά σχολεία των μη-μουσουλμάνων. Στην εποχή του εθνικισμού και με την ύπαρξη των μη-μουσουλμανικών και ιεραποστολικών εκπαιδευτικών συστημάτων τα οποία λειτουργούσαν παράλληλα με το εκπαιδευτικό πρόγραμμα του κράτους, η εκπαίδευση διαδραμάτισε κρίσιμο ρόλο ως γέφυρα που έφερε διαφορετικές ιδέες και ιδεολογίες προς το λαό. Στο τελευταίο ήμισυ του 19ου αιώνα, οι ανάπτυξη των κρατικών και των κοινοτικών σχολείων δεν ακολούθησε τον ίδιο δρόμο. Με αυτή την έννοια τα αποτελέσματα των εσωτερικών και εξωτερικών δυναμικών ήταν εμφανή.