Επιδημιολογία των διαθλαστικών ανωμαλιών σε σχέση με τα ανθρωπομετρικά χαρακτηριστικά και τις οφθαλμικές διαστάσεις έφηβων μαθητών

Abstract

Purpose: To investigate the prevalence, distribution, demographic, anthropometric and biometry associations of refractive errors in a sample of adolescent pupils in Thessaloniki, Greece. Methods: 709 pupils answered in a detail questionnaire about near work activity, educational experiences, parental myopia and family demographics. Then, they had a physical (height, weight, periphery of the head) and ophthalmological examination (refraction and biometry) by the same ophthalmologist. Results: The prevalence of myopia, hypermetropia, astigmatism and anisometropia was 50,92%, 4,65%, 31,17% and 10,6% respectively. Myopia appears particularly strong statistical association with neat-work and school achievement, the myopia of mother and brothers (a weaker one with the myopia of father), with height, weight and BMI. Myopia also, has a particular strong statistic relation with the axial and vitreous cavity length, a statistical one with the anterior chamber depth and lens thickness, but only a weak one with the radius of corneal curvature. Conclusions: Myopia is the most often refractive error in adolescence. Its pathogenesis due to genetic factors and environmental ones, as well. The latter are responsible especially for the increase of the prevalence of myopia, with the intensive rhythms of school life, the general changes of the way of living with the abandonment of the country-life and the increase of the urban residence.

Σκοπός: Να προσδιοριστεί η σχέση των διαθλαστικών ανωμαλιών με επιδημιολογικούς παράγοντες και με τα σωματικά και βιομετρικά χαρακτηριστικά εφήβων μαθητών. Δείγμα και μεθοδολογία: 709 μαθητές λυκείου και των δύο φύλων, ηλικίας 15-19 χρ. από 16 σχολεία του πολεοδομικού συγκροτήματος της Θεσσαλονίκης, συμπλήρωσαν ένα ερωτηματολόγιο σχετικά με τις ατομικές τους συνήθειες, το ατομικό και οικογενειακό οφθαλμολογικό ιστορικό, καθώς και το κοινωνικοοικονομικό επίπεδο της οικογένειάς τους. Κατόπιν, μετρήθηκε το ύψος, το βάρος τους και υπολογίστηκε το ΒΜΙ, η διάθλασή τους και τα βιομετρικά χαρακτηριστικά τους. Αποτελέσματα: Η μυωπία παρουσιάζει συχνότητα 50,92%, ενώ η υπερμετρωπία 4,65%. Ο συνολικός αστιγματισμός φτάνει το 31,17% και η ανισομετρωπία στο 10,6%. Η μυωπία βρέθηκε να έχει στατιστικά σημαντική σχέση με: κοντινή εργασία, σχολική επίδοση, οικογενειακή μυωπία, ύψος, βάρος, BMI και την βιομετρία. Συμπεράσματα: Η μυωπία είναι η πιο συχνή διαθλαστική ανωμαλία στην εφηβική ηλικία και παρουσιάζει μεγάλη αύξηση τα τελευταία χρόνια, που πιθανόν οφείλεται στην αύξηση της κοντινής εργασίας (εντατικοποίηση του Λυκείου, φροντιστήρια για τις Πανελλήνιες, πολλά επιπλέον μαθήματα των παιδιών-εκτός του σχολείου, αυξημένη χρήση Η/Υ), στην αστικοποίηση πληθυσμού και στην βελτίωση επιπέδου διαβίωσης.