Διερεύνηση της σχέσης της ανευπλοειδίας με την έκφραση της τελομεράσης σε εξεργασίες οργάνων της ελάσσονος πυελού της γυναίκας

Abstract

Aneuploidy and telomere abnormalities are considered as basic mechanisms of cancer. We investigated the telomeres behaviour and the aneuploidy levels in metastatic ovarian cancer cells by examining 4 telomerase-positive and 2 telomerase-negative cell lines as well as 46 samples from patients suffering of benign and malignant ovarian tumours. Telomerase activity and aneuploidy were compared to survival. Stage and differentiation appeared to have the strongest correlation with survival whereas telomerase expression and aneuploidy were found to be negatively correlated with prognosis without reaching significance. Our results show that high levels of telomerase activity are significantly related with higher degrees of aneuploidy. Low levels or absence of telomerase activity were found to be related with endoduplication of the whole genome of the cancer cells. We conclude that the alternative mechanism for telomere elongation is active in ovarian cancer, related with a more stable karyotype and possibly with a better prognosis. However, even small structural alterations of the chromosomes may be sufficient to produce a metastatic karyotype in telomerase-negative cells. Therefore, any future antineoplastic therapy must comprise the means to suppress the alternative telomere elongation mechanism pathway.

Η ανευπλοειδία και οι διαταραχές των τελομεριδίων αποτελούν βασικούς μηχανισμούς του καρκίνου. Σε αυτή τη μελέτη διερευνήσαμε την ανευπλοειδία και την συμπεριφορά των τελομεριδίων των κυττάρων στο μεταστατικό καρκίνο ωοθηκών. Εξετάστηκαν 4 θετικές και 2 αρνητικές για τελομεράση καρκινικές κυτταρικές σειρές και 46 δείγματα από ασθενείς με καλοήθεις και κακοήθεις όγκους ωοθηκών. Έγινε συσχέτιση των επιπέδων τελομεράσης και ανευπλοειδίας με την επιβίωση των ασθενών. Από όλες τις παραμέτρους που εξετάστηκαν, το στάδιο και η διαφοροποίηση εμφάνισαν την ισχυρότερη συσχέτιση με την επιβίωση ενώ η τελομεράση όπως και η ανευπλοειδία βρέθηκε να έχει αρνητική σχέση με πρόγνωση και επιβίωση αλλά όχι στατιστικά σημαντική. Τα αποτελέσματά μας έδειξαν ότι υψηλά επίπεδα τελομεράσης σχετίζονται με υψηλά ποσοστά ανευπλοειδίας ενώ χαμηλά επίπεδα ή απουσία τελομεράσης σχετίζεται με ενδοδιπλασιασμό ολόκληρου του γενετικού υλικού του καρκινικού κυττάρου. Συμπεραίνουμε ότι ο εναλλακτικός (ALT) μηχανισμός επιμήκυνσης των τελομεριδίων είναι ενεργός στον καρκίνο ωοθηκών, σχετίζεται με πιο σταθερό καρυότυπο και πιθανόν καλύτερη πρόγνωση. Όμως ακόμα και μικρές δομικές μεταβολές του γενετικού υλικού μπορεί να είναι αρκετές για μεταστατικό καρυότυπο σε κύτταρα που δεν εκφράζουν τελομεράση. Στο σχεδιασμό μελλοντικής αντινεοπλασματικής θεραπείας πρέπει εκτός από τους αναστολείς τελομεράσης να συμπεριληφθούν αναστολείς των εναλλακτικών μηχανισμών επιμήκυνσης του τελομεριδιακού μήκους.