ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΑ ΛΑΙΚΑ ΑΙΝΙΓΜΑΤΑ. ΜΟΡΦΟΛΟΓΙΚΗ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ

Abstract

THIS DISSERTATION STUDIES THE MODERN GREEK FOLK RIDDLE THROUGH AN ANALYSIS OF ITS MORPHOLOGY AND FUNCTION. THE INTRODUCTION DISCUSSES CERTAIN GENERAL SUBJECTS, SUCH AS THE PROBLEM OF STUDYING AND COMPREHENDING ORAL FOLK LITERATURE RESULTING FROM ITS VERY ORAL AND TRADITIONAL CHARACTER; THE EARLY METHODS OF APPROACHING THE RIDDLE (HISTORICAL-PHILOLOGICAL AND COMPARATIVE STUDIES); THE DIFFERENCES BETWEEN FOLK AND LITERARY RIDDLES; THE DIVERSE NOMENCLATURE OF THE RIDDLE INTHE VARIOUS GREEK TRADITIONAL SOCIETIES; AND, FINALLY, THE QUESTION OF DEFINING THE GENRE ITSELF. IN THE FIRST CHAPTER, WHICH DEALS WITH THE SOCIAL CONTEXT OF THE RIDDLE, THERE IS AN EXHAUSTIVE EXAMINATION OF THE EXTANT INFORMATION RELATING TO THE WAY RIDDLES WERE PERFORMED IN THE PAST IN THE VARIOUS REGIONS OF GREECE. ALSO, THE AUTHOR DEMONSTRATES THE EXISTENCE OF A CONNECTION BETWEEN THE PERFORMANCE SITUATION OF RIDDLES ON THE ONE HAND, AND THEIR FORM AND FUNCTION WITHIN TRADITIONAL SOCIETIES, ON THE OTHER. IN THE SECOND CHAPTER, WHICH TREATS THE MORPHOLOGY OF THE RIDDLE, THERE IS FIRST AN ACCOUNT OF THE PRINCIPLA MORPHOLOGICAL ANALYSES PROPOSED BY MODERN SCHOLARS (R. PETSCH, A. TAYLOR, R. GEORGES AND A. DUNDES, E. KONGAS-MARANDA, T. TODOROV), FOLLOWED BY A CRITICAL DISCUSSIONOF THEIR VIEWS ON THE BASIS OF GREEK RIDDLES. IN THE SECOND PART OF THIS CHAPTER, THE MORPHOLOGY OF THE GREEK RIDDLE IS ILLUSTRATED WITH MANY EXAMPLES WITH EMPHASIS ON SUBJECTS SUCH AS THE RIDDLE TECHNIQUES AND THE CLASSIFICATION OF RIDDLES ACCORDINGLY (TRUE AND SEEMINGLY OBSCENE RIDDLES), MODES OF RIDDLE CONSTRUCTION, THE STRUCTURE OF SIGNANS (THE RIDDLE QUESTION), THE OBJECTIVE IN CREATINGA RIDDLE AND THE WAYS OF FORMING AND ORGANIZING THE RIDDLE DISCOURSE. IN THE THIRD AND LAST CHAPTER ATTENTION IS FOCUSED ON THE MULTIPLE SOCIAL FUNCTION OF THE RIDDLE. THERE IS A THOROUGH DISCUSSION OF ITS RECREATIONAL CHARACTER, ITS CONTRIBUTION TO THE PROCESSES OF SOCIALIZATION OF THE INDIVIDUAL, ESPECIALLY OF CHILDREN, ITS EDUCATIONAL FUNCTION (WHICH IS BASED ON "THINKING IN COMPLEXES"), ITS COGNITIVE FUNCTION (REINFORCEMENT OF THE SOCIETY'S TAXONOMIC SYSTEM), AND FINALLY, ITS COMIC FUNCTION, WHILE SPECIAL ATTENTION IS GIVEN TO THE "CATHARTIC"AND "INITIATIVE" FUNCTION OF THE SEEMINGLY OBSENE RIDDLES.

Η ΔΙΑΤΡΙΒΗ ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΜΕΛΕΤΗ ΤΟΥ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΑΙΝΙΓΜΑΤΟΣ Η ΟΠΟΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΜΟΡΦΟΛΟΓΙΑΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΟΥ. ΣΤΟ ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΟ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΕΞΕΤΑΖΟΝΤΑΙ ΟΡΙΣΜΕΝΑ ΓΕΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ, ΟΠΩΣ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΠΟΥ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ Η ΜΕΛΕΤΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΦΟΡΙΚΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΤΟΥ ΠΡΟΦΟΡΙΚΟΥ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟΥ ΤΗΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ, Ο ΤΡΟΠΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΜΕΛΕΤΗΘΗΚΕ ΑΡΧΙΚΑ ΤΟ ΑΙΝΙΓΜΑ (ΙΣΤΟΡΙΚΟΦΙΛΟΛΟΓΙΚ ΚΑΙ ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ), ΟΙ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΤΟΥ ΛΑΙΚΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΛΟΓΙΟ ΑΙΝΙΓΜΑ, Η ΠΟΙΚΙΛΗ ΟΝΟΜΑΤΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΙΚΟΥ ΑΙΝΙΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ, ΤΕΛΟΣ, ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΟΥ ΟΡΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΑΙΝΙΓΜΑΤΟΣ. ΣΤΟ ΠΡΩΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ, ΠΟΥ ΑΦΟΡΑ ΤΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΣΥΜΦΡΑΖΟΜΕΝΑ ΤΩΝ ΑΙΝΙΓΜΑΤΩΝ, ΕΡΕΥΝΩΝΤΑΙ ΟΛΕΣ ΟΙ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΧΟΥΝ ΣΩΘΕΙ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΜΕ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΕΚΤΕΛΟΥΝΤΑΝ ΤΑ ΑΙΝΙΓΜΑΤΑ ΤΑ ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΔΕΙΚΝΥΕΤΑΙ, ΜΕ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΕΣ ΑΝΑΦΟΡΕΣ, Η ΣΥΝΔΕΣΗ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ "ΕΚΤΕΛΕΣΗΣ"ΤΩΝ ΕΡΓΩΝ ΑΥΤΩΝ ΤΟΥ ΛΑΙΚΟΥ ΕΝΤΕΧΝΟΥ ΛΟΓΟΥ ΚΑΙ ΣΤΗ ΜΟΡΦΗ ΚΑΙ ΤΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥΣΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ. ΣΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ, ΠΟΥ ΑΦΟΡΑ ΤΗ ΜΟΡΦΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΑΙΝΙΓΜΑΤΟΣ, ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΝΤΑΙ ΚΑΤΑΡΧΗΝ ΟΙ ΜΟΡΦΟΛΟΓΙΚΕΣ ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΓΙΝΕΙ ΑΠΟ ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΟΥΣ ΚΑΙ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥΣ ΞΕΝΟΥΣ ΜΕΛΕΤΗΤΕΣ (R. PETCH, A. TAYLOR, R. GEORGES ΚΑΙ A. DUNDES, E. KONGAS-MORANDA, T. TODOROV), ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΙΑ ΚΡΙΤΙΚΗ ΕΠΙΣΚΟΠΗΣΗ ΤΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΘΕΣΕΩΝ ΤΟΥΣ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΑ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΑ ΑΙΝΙΓΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ Η ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ΜΟΡΦΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΑΙΝΙΓΜΑΤΟΣ. ΕΔΩ ΕΡΕΥΝΩΝΤΑΙ ΘΕΜΑΤΑ ΟΠΩΣ Η ΑΙΝΙΓΜΑΤΙΚΗ ΤΑΚΤΙΚΗ ΚΑΙ Ο ΧΩΡΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΑΙΝΙΓΜΑΤΩΝ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΑΥΤΗΝ (ΚΥΡΙΩΣ) ΑΙΝΙΓΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΣΕΜΝΟΦΑΝΗ), ΟΙ ΤΡΟΠΟΙ ΕΚΦΟΡΑΣ ΤΩΝ ΑΙΝΙΓΜΑΤΩΝ, Η ΔΟΜΗ ΤΟΥ ΣΗΜΑΙΝΟΝΤΟΣ (ΕΡΩΤΗΣΗ), ΟΙ ΣΤΟΧΟΙ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΕΝΟΣ ΑΙΝΙΓΜΑΤΟΣ, ΟΙ ΤΡΟΠΟΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΚΑΙ Η ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΟΥ ΑΙΝΙΓΜΑΤΙΚΟΥ ΛΟΓΟΥ. ΣΤΟ ΤΡΙΤΟ ΚΑΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ, ΕΞΕΤΑΖΕΤΑΙ Η ΠΟΛΛΑΠΛΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΑΙΝΙΓΜΑΤΟΣ. ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ, ΣΥΖΗΤΩΝΤΑΙΔΙΕΞΟΔΙΚΑ Η ΨΥΧΑΓΩΓΙΚΗ ΤΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ, Η ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΝΤΑΞΗ ΤΟΥ ΑΤΟΜΟΥ, ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ, Η ΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΤΟΥΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ, ΜΕ ΒΑΣΗ ΚΥΡΙΩΣ ΤΗ "ΝΟΗΣΗ ΚΑΤΑ ΣΥΜΠΛΕΓΜΑΤΑ", Η ΓΝΩΣΤΙΚΗ ΤΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ (ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΗΣ ΤΑΞΙΝΟΜΗΣΗΣ ΚΑΙ ΚΑΤΗΓΟΡΙΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ) ΚΑΙ, ΤΕΛΟΣ, Η "ΓΕΛΩΤΟΠΟΙΗΤΙΚΗ" ΤΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ, ΕΝΩ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΣ ΛΟΓΟΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ "ΚΑΘΑΡΤΙΚΗ"ΚΑΙ "ΜΥΗΤΙΚΗ" ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΩΝ "ΑΣΕΜΝΟΦΑΝΩΝ" ΑΙΝΙΓΜΑΤΩΝ.