Εταιρική διακυβέρνηση και επενδυτική συμπεριφορά στην Ελλάδα

Abstract

The aim of this dissertation is to explore the effects of corporate governance on the investment decisions of firms. This examination is based on the generalized model of investment cash flow that enable us to test asymmetric information hypothesis versus managerial discretion one and to separate the differences in the coefficients of the basic cash flow model that are related with corporate governance characteristics. The overall conclusion is that corporate governance can explain the differences in the adjustment of investment to cash flow and investment opportunities. Besides that our data suggest that there is a problem of asymmetric information that is related with corporate governance that forces firms of concentrated ownership to bemore cash flow dependent in order to finance their investment plans. On the other hand managerial discretionn problems are found on firms of less concetrated ownership as these firms have higher adjustment to varying investment opportunities. These two findings i.e. that information problems of different nature can co-exist but in different corporate governance structures present a new framework of analysis that is beyond thw Fazzari-Hubbard-Peterson and Kaplan Zingales controversy.

Η διατριβή αυτή προσπαθεί να εξετάσει τόσο σε θεωρητικό όσο και σε εμπειρικό επίπεδο τη συμβολή της εταιρικής διακυβέρνησης στην επενδυτική συμπεριφορά. Η εξέταση αυτή στηρίζεται στην εισαγωγή του γενικευμένου υποδείγματος της επένδυσης - ταμειακής ροής το οποίο μας επιτρέπει τόσο να ελέγξουμε την υπόθεση περί προβλημάτων ασυμμετρικής πληροφόρησης έναντι των προβλημάτων διακριτικής ευχέρειας των διευθυντών, όσο και το να διαχωρίσουμε τις διαφορές, οι οποίες παρουσιάζονται στους συντελεστές του βασικού υποδείγματος που συνδέονται με τα χαρακτηριστικά της εταιρικής διακυβέρνησης. Το γενικό συμπέρασμα είναι ότι η εταιρική διακυβέρνηση μπορεί να ερμηνεύσει τις διαφορές στην προσαρμογή της επένδυσης στις μεταβολές της ταμειακής ροής και των επενδυτικών ευκαιριών. Πέρα από αυτό, τα στοιχεία υποστηρίζουν, την υπόθεση περί προβλήματος ασυμμετρικής πληροφόρησης, που συνδέεται με την εταιρική διακυβέρνηση και αναγκάζει τις επιχειρήσεις συγκεντρωμένης ιδιοκτησίας να είναι περισσότερο εξαρτημένες από την ταμειακή ροή για την χρηματοδότηση των επενδυτικών τους σχεδίων. Από την άλλη πλευρά, τα προβλήματα διακριτικής ευχέρειας των διευθυντών συνδέονται με τις επιχειρήσεις λιγότερο συγκεντρωμένης ιδιοκτησίας καθώς αυτές οι επιχειρήσεις έχουν ευκολότερη προσαρμογή στις μεταβολές των επενδυτικών ευκαιριών. Αυτά τα δύο αποτελέσματα, δηλαδή το ότι τα προβλήματα πληροφόρησης διαφορετικής φύσης μπορεί να συνυπάρχουν αλλά σε διαφορετικές εταιρικές δομές, δημιουργούν ένα νέο πλαίσιο ανάλυσης το οποίο βρίσκεται πέρα από την κλασσική διαμάχη των Fazzari-Hubbard-Peterson με τους Kaplan-Zingales.