ΜΕΛΕΤΗ ΠΑΡΑΜΕΤΡΩΝ ΕΓΚΕΦΑΛΟΝΩΤΙΑΙΟΥ ΥΓΡΟΥ ΣΕ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΗΣ ΜΗΝΙΓΓΙΤΙΔΑΣ ΑΠΟ HAEMOPHILUS INFLUENZAE TYPE B

Abstract

IN THIS STUDY THE DIFFERENT ASPECTS OF PATHOPHYSIOLOGY AND VARIOUS TREATMENT MODALITIES IN EXPERIMENTAL HAEMOPHILUS INFLUENZAE TYPE B (HIB) MENINGITIS WERE ASSESSED. IN THE FIRST PART THE ROLE OF HIB CAPSULE AND LIPOPOLYSACCHARIDE IN THE INDUCTION OF MENNIGEAL INFLAMMATION WERE EVALUATED. A MINIMAL INFLAMMATORYRESPONSE WAS FOUND FOLLOWING INTRACISTERNAL INOCULATION OF PURIFIED HIB CAPSULAR POLYSACCHARIDE (POLYRIBOSYLRIBITOL; PRP). IN CONTRAST TO PRP, THE INOCULATION OF PURIFIED HIB LIPOPOLYSACCHARIDE WAS FOLLOWED BY SIGNIFICANT CSF PLEOCYTOSIS AND INCREASED CSF PROTEIN CONCENTRATIONS, IN A DOSE-DEPENDENT FASHION (R=0,8147 AND R=0,6069, RESPECTIVELY). SIMILAR CONCENTRATION OF FREE LIPOPOLYSACCHARIDE IN CSF IS OBSERVED AFTER THE USE OF BACTERIOLYTIC AND ANTIBIOTICS IN THE TREATMENT OF BACTERIAL MENINGITIS. IN ADDITION THE VARIOUS ENDOGENOUS AND EXOGENOUS FACTORS, THAT MODIFY THE INFLAMMATORY ACTIVITY OF LIPOPOLYSACCHARIDEWERE ASSESSED. THE ADDITION OF POLYMYXIN B INDUCED SIGNIFICANT REDUCTION OF CSF WBC AND PROTEIN LEVELS (P < 0.05). PREINCUBATION OF LIPOPOLYSACCHARIDE WITHA MONOCLONAL ANTIBODY AGAINST HIB LPS CORE OLIGOSACCHARIDE DID NOT DECREASE CSF INFLAMMATION, WHEREAS DEACYLATION OF THE LIPID A MOIETY OF LPS WITH NEUTROPHIL ACYL-OXYACYL HYDROLASE PRODUCED A SUBSTANTIAL REDUCTION IN MENINGEAL INFLAMMATION. IN THE SECOND PART OF THE STUDY THE EFFECT OF TREATMENT IN MENINGITIS WAS EVALUATED. THE BRAIN WATER CONTENT AFTER TREATMENT WITH DEXAMETHASONE ALONE, DEXAMETHASONE IN COMBINATION WITH CEFTRIAXONE OR CEFTRIAXONE ALONE WAS 404 +-12, 406+-12 AND 411+-14, RESPECTIVELY, VERSUS 419+-10 GM H2O/100 GM DRY WEIGHT IN UNTREATED INFECTED RABBITS (P < 0.05, P < 0.05 AND P < 0.1, RESPECTIVELY, FOR THE THREE TREATMENT MODALITIES, IN COMPARISON WITH THE UNTREATED (CONTROL) GROUP I). FINALLY, THE ADMINISTRATION OF A SINGLE DOSE OF MANNITOL 25% INDUCED A SIGNIFICANT, BUT TEMPORARY REDUCTION OF INTRACRANIAL PRESSURE, FROM 4,78+-77 TO 2,61+-1, 82 MMHG (MEAN REDUCTION 42%, P < 0.05) AND A SIGNIFICANT DECREASE OF CSF LACTATE CONCENTRATION (FROM 71,8+-17,0 TO 59,2+-19,2 MG/DL; P <0,05).

ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ ΑΥΤΗ ΕΓΙΝΕ ΜΕΛΕΤΗ ΤΩΝ ΠΑΘΟΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΜΗΧΑΝΙΣΜΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΤΗΣ ΜΗΝΙΓΓΙΤΙΔΑΣ ΑΠΟ ΑΙΜΟΦΙΛΟ ΤΗΣ ΙΝΦΛΟΥΕΝΤΣΑΣ ΤΥΠΟΥ Β ΣΕ ΠΕΙΡΑΜΑΤΟΖΩΑ (ΚΟΥΝΕΛΙΑ). ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΦΑΣΗ ΜΕΛΕΤΗΘΗΚΕ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΕΛΥΤΡΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΛΙΠΟΠΟΛΥΣΑΚΧΑΡΙΤΗ (ΕΝΔΟΤΟΞΙΝΗΣ) ΤΟΥ ΑΙΜΟΦΙΛΟΥ ΣΤΗΝ ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΜΗΝΙΓΓΙΚΗΣ ΦΛΕΓΜΟΝΗΣ. Η ΦΛΕΓΜΟΝΩΔΗΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΕΓΧΥΣΗ ΠΟΛΥΣΑΚΧΑΡΙΤΗ ΤΟΥ ΕΛΥΤΡΟΥ ΤΟΥ ΑΙΜΟΦΙΛΟΥ ΣΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΔΕΞΑΜΕΝΗ ΤΩΝ ΚΟΥΝΕΛΙΩΝ, ΗΤΑΝ ΕΛΑΧΙΣΤΗ. ΑΝΤΙΘΕΤΑ Η ΕΓΧΥΣΗ ΚΑΘΑΡΟΥ ΛΙΠΟΠΟΛΥΣΑΚΧΑΡΙΤΗ, ΑΚΟΛΟΥΘΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΠΛΕΙΟΚΥΤΤΑΡΩΣΗ ΚΑΙ ΑΥΞΗΣΗ ΤΟΥ ΕΠΙΠΕΔΟΥ ΤΗΣΠΡΩΤΕΙΝΗΣ ΣΤΟ ΕΝΥ, ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΑΜΕΣΑ ΕΞΑΡΤΩΜΕΝΗ ΑΠΟ ΤΗ ΔΟΣΗ (R=0,8147 ΚΑΙ R=0,6069, ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΑ). ΑΝΑΛΟΓΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΛΙΠΟΠΟΛΥΣΑΚΧΑΡΙΤΗ ΣΤΟ ΕΝΥ, ΠΑΡΑΤΗΡΕΙΤΑΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΜΙΚΡΟΒΙΟΛΥΤΙΚΩΝ ΑΝΤΙΒΙΟΤΙΚΩΝ ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΜΗΝΙΓΓΙΤΙΔΑΣ. ΣΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΜΕΛΕΤΗΘΗΚΑΝ ΔΙΑΦΟΡΟΙ ΕΝΔΟΓΕΝΕΙΣ ΚΑΙ ΕΞΩΓΕΝΕΙΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΟΥ ΤΡΟΠΟΠΟΙΟΥΝ ΤΗ ΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΛΙΠΟΠΟΛΥΣΑΚΧΑΡΙΤΗ. Η ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΠΟΛΥΜΥΞΙΝΗΣ Β ΠΡΟΚΑΛΕΣΕ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΕΛΑΤΤΩΣΗ ΤΟΥ ΑΡΙΘΜΟΥ ΤΩΝ ΚΥΤΤΑΡΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΠΙΠΕΔΟΥ ΤΗΣ ΠΡΩΤΕΙΝΗΣ ΤΟΥΕΝΥ (Ρ < 0,05). ΕΠΩΑΣΗ ΤΟΥ ΛΙΠΟΠΟΛΥΣΑΚΧΑΡΙΤΗ ΜΕ ΜΟΝΟΚΛΩΝΙΚΟ ΑΝΤΙΣΩΜΑ ΕΙΔΙΚΟ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΟΛΙΓΟΣΑΚΧΑΡΙΤΗ ΤΟΥ ΠΥΡΗΝΑ ΤΟΥ ΛΙΠΟΠΟΛΥΣΑΚΧΑΡΙΤΗ, ΔΕΝ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕ ΜΕΙΩΣΗ ΤΗΣ ΦΛΕΓΜΟΝΗΣ ΤΟΥ ΕΝΥ, ΕΝΩ ΑΝΤΙΘΕΤΑ Η ΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΑΚΥΛΟ-ΟΞΥΑΚΥΛΟ ΥΔΡΟΛΑΣΗΣ ΤΩΝ ΟΥΔΕΤΕΡΟΦΙΛΩΝ ΠΟΛΥΜΟΡΦΟΠΥΡΗΝΩΝ, ΠΟΥ ΑΠΟΑΚΥΛΙΩΝΕΙ ΤΟ ΔΡΑΣΤΙΚΟ ΛΙΠΙΔΙΟ Α, ΟΔΗΓΗΣΕΣΕ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΕΛΑΤΤΩΣΗ ΤΗΣ ΦΛΕΓΜΟΝΗΣ ΤΩΝ ΜΗΝΙΓΓΩΝ. ΣΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΣΚΕΛΟΣ ΤΗΣ ΜΕΛΕΤΗΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΘΗΚΕ Η ΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΔΕΞΑΜΕΘΑΖΟΝΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΕΦΤΡΙΑΞΟΝΗΣ ΣΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΜΗΝΙΓΓΙΤΙΔΑΣ. Η ΠΕΡΙΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ ΣΕ ΝΕΡΟ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΜΕ ΔΕΞΑΜΕΘΑΖΟΝΗ, ΔΕΞΑΜΕΘΑΖΟΝΗ ΚΑΙ ΚΕΦΤΡΙΑΞΟΝΗ # ΜΟΝΟΝ ΚΕΦΤΡΙΑΞΟΝΗ, ΗΤΑΝ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΑ 404 +- 12,406 +- 12 ΚΑΙ 411 +- 14 ΕΝΑΝΤΙ 419 + - 10 GM H2O/100 GM ΒΑΡΟΥΣ ΑΠΟΞΗΡΑΜΕΝΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΟΥ ΙΣΤΟΥ ΣΕ ΚΟΥΝΕΛΙΑ ΠΟΥ ΠΑΡΕΜΕΙΝΑΝ ΧΩΡΙΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑ (Ρ < 0.05, Ρ < 0.05 ΚΑΙ Ρ > 0.1, ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΑ, ΓΙΑ ΤΑ ΤΡΙΑ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΑ ΣΧΗΜΑΤΑ, ΣΕ ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΑΝΑΦΟΡΑΣ). ΤΕΛΟΣ Η ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΜΙΑΣ ΔΟΣΗΣ ΔΙΑΛΥΜΑΤΟΣ ΜΑΝΝΙΤΟΛΗΣ 25% ΠΡΟΚΑΛΕΣΕ ΜΕΣΑ ΣΕ ΜΙΚΡΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ, ΑΛΛΑ ΠΑΡΟΔΙΚΗ ΕΛΑΤΤΩΣΗ ΤΗΣ ΕΝΔΟΚΡΑΝΙΑΚΗΣ ΠΙΕΣΗΣ, ΑΠΟ 4,78 +- 1,77 ΣΕ 2,61 +- 1,82 MMHG (ΜΕΣΗ ΕΛΑΤΤΩΣΗ ΚΑΤΑ 42,0%, Ρ < 0.05) ΚΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ ΤΟΥ ΓΑΛΑΚΤΙΚΟΥ ΟΞΕΟΣ ΣΤΟ ΕΝΥ, ΑΠΟ 71,8 +- 17,0 ΣΕ 59,2 +- 19,2 MG/DL (P < 0.05).