NIETZSCHE. ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ ΤΗΣ ΠΟΛΛΑΠΛΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΑΣΚΑΣ

Abstract

MULTIPLICITY IS SEEN, WITHIN THE FRAMEWORK OF OUR PARTICULAR APPROACH IN DIFFERENT PERSPECTIVE. INDEED THE GENERALLY ACCEPTED INTERPRETATION OF NIETZCHE (GARNIER, HEIDEGGER, JASPERS, KAUFMANN) REFERS ON THE ONE HAND TO THE FACT THAT HE IS PRESENTING A PHILOSPHY OF MULTIPLICITY, THAT TO HIM THE ESSENCE OF BEING IS MULTIPLICITY, AND ON THE OTHER TO THE FACT THAT HE HIMSELF STATES THE ESSENCE OF BEING IS THE WILL TO POWER, THAT IT PLACES UNITY (WHICH SEEMS THEREFORE TO DIRECT HIS THINKING TO A KIND OF MONISM) ALONGSIDE MULTIPLICITY. THIS STUDYNOW TURNS TO A NEW INVESTIGATION OF THE AFORE-MENTIONED RELATIONSHIP BETWEENMULTIPLICITY AND UNITY, AND POSES THE QUESTION AS TO WHAT EXTENT MULTIPLICITYIS ABOVE ALL THE PRINCIPAL ELEMENT, AND THEREFORE TO WHAT EXTENT THE WILL TO POWER IS THE EXPRESSION OF THE UNITY OF THE PRINCIPLE MULTIPLE. IN PART ONE OFTHE DISSERTATION, THE "SOCRATES" PROBLEM IS EXAMINED, I.E. THE SOCRATES MASKSAND ATOPIA. PART TWO EXAMINES THE AESTHETIC ELEMENT WHICH CHARACTERIZED THE NEW PHILOSPHIZING SUBJECT-NIETZSCHE, SINCE ART AS THE DISCOURSE ABOUT DREAMS -AND THE IMAGINARY IN GENERAL - IS THE SPECIFIC AREA OF CONCERN OF THE NEW PHILOSΟPHIZING SUBJECT, I.E. THE PHILOSOPHER OF MULTIPLICITY AND THE MASK. IN THETHIRD AND FINAL PART, MULTIPLICITY IS EXAMINED IN RELATION TO THE AUTHENTIC DISCOURSE OF THE NEW PHILOSOPHIZING SUBJECT, I.E. THE DISCOURSE OF SUSPICION, OF PERHAPS, OF METAPHOR.

Η ΠΟΛΛΑΠΛΟΤΗΤΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΤΑΙ ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΔΙΚΗΣ ΜΑΣ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗΣ ΥΠΟ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΠΡΙΣΜΑ. ΠΡΑΓΜΑΤΙ, Η ΚΑΘΙΕΡΩΜΕΝΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΝΙΤΣΕ (GRANIER, HEIDEGGER, JASPERS, KAUFMANN) ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΑΦΕΝΟΣ ΣΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ Ο ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ ΑΥΤΟΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ ΜΙΑ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΛΑΠΛΟΤΗΤΑΣ, ΟΤΙ ΤΟ ΟΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΝΙΤΣΕ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΛΑΠΛΟΤΗΤΑ, ΚΑΙ ΑΦΕΤΕΡΟΥ ΣΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΙΔΙΟΣ ΑΠΟΦΑΙΝΕΤΑΙ ΠΩΣ ΤΟ ΟΝ ΕΙΝΑΙ ΘΕΛΗΣΗ ΓΙΑ ΔΥΝΑΜΗ, ΟΤΙ ΘΕΤΕΙ ΛΟΙΠΟΝ ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΛΑΠΛΟΤΗΤΑ, ΤΗΝ ΕΝΟΤΗΤΑ - Η ΟΠΟΙΑ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΕΤΣΙ ΝΑ ΟΔΗΓΕΙ ΤΗΝ ΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΣΕ ΕΝΑ ΜΟΝΙΣΜΟ. Η ΕΡΕΥΝΑ ΜΑΣ ΣΤΡΕΦΕΤΑΙ ΠΡΟΣ ΜΙΑ ΝΕΑ ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΑΝΑΦΕΡΘΕΙΣΑΣ ΣΧΕΣΗΣ ΠΟΛΛΑΠΛΟΤΗΤΑΣ -ΕΝΟΤΗΤΑΣ, ΘΕΤΟΝΤΑΣ ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΚΑΤΑ ΠΟΣΟΝ Η ΠΟΛΛΑΠΛΟΤΗΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΑΤ'ΕΞΟΧΗΝ ΠΡΩΤΑΡΧΙΚΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ, ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΠΟΣΟΝ ΤΟΤΕ Η ΘΕΛΗΣΗ ΓΙΑ ΔΥΝΑΜΗ ΔΕ ΘΑ ΗΤΑΝ ΗΕΚΦΡΑΣΗ ΤΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΠΡΩΤΑΡΧΙΚΟΥ ΠΟΛΛΑΠΛΟΥ. ΣΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΔΙΑΤΡΙΒΗΣΕΞΕΤΑΖΕΤΑΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ "ΣΩΚΡΑΤΗΣ", ΔΗΛΑΔΗ ΟΙ ΜΑΣΚΕΣ ΚΑΙ Η ΑΤΟΠΙΑ ΤΟΥ ΣΩΚΡΑΤΗ.ΣΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ ΕΞΕΤΑΖΕΤΑΙ ΤΟ ΑΙΣΘΗΤΙΚΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΠΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΕΙ ΤΟ ΝΕΟ ΦΙΛΟΣΟΦΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ-ΝΙΤΣΕ, ΕΦΟΣΟΝ Η ΤΕΧΝΗ ΩΣ ΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΟΝΕΙΡΙΚΟ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΑ ΤΟΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟ, ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΤζΞΟΧΗΝ ΧΩΡΟΣ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥΝΤΟΣ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟΥ, ΔΗΛΑΔΗ ΤΟΥ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥ ΤΗΣ ΠΟΛΛΑΠΛΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΑΣΚΑΣ. ΣΤΟ ΤΡΙΤΟ, ΤΕΛΟΣ ΜΕΡΟΣ, ΕΞΕΤΑΖΕΤΑΙ Η ΠΟΛΛΑΠΛΟΤΗΤΑ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΑΥΘΕΝΤΙΚΟ ΛΟΓΟ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥΝΤΟΣ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟΥ, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΙΣΩΣ, ΤΗΣ ΥΠΟΨΙΑΣ, ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ.