Η επίδραση της προσθήκης δεξμεδετομιδίνης στο διάλυμα τοπικού αναισθητικού, σε αποκλεισμό στην απονεύρωση του εγκάρσιου κοιλιακού μυός (TAP block) υπό υπερηχογραφική καθοδήγηση, ως αναισθητική τεχνική σε πλαστική αποκατάσταση βουβωνοκήλης με πλέγμα

Abstract

Background and goal of study: The aim of this double-blind randomized study was to investigate the efficacy of dexmedetomidine as an adjuvant to the local anesthetic in transversus abdominis plane (TAP) block for unilateral inguinal hernioplasty. Materials and Methods: Eighty eligible patients were randomly allocated into ultrasound-guided TAP block with either dexmedetomidine 0.5 mcg/kg diluted to a volume of 2mL and ropivacaine 0.5% 25mL (DRgroup) or ropivacaine 0.5% 25mL and normal saline 2 mL (R group). The primary endpoint of this study was the numeric rating scale (NRS) score during coughing 24 h postoperatively. Secondary parameters were also evaluated. Results: Patients in the DR group demonstrated significantly less pain at rest three, six and 12h postoperatively as compared to patients in the R group (p = 0.002, 0.032 and 0.049, respectively). Significant differences between the two groups were also demonstrated for NRS scores during coughing at 3, 6 and 12 h postoperatively (p = 0.013, 0.035 and 0.042, respectively). Additionally, the DR group demonstrated lower intraoperative remifentanil consumption (p < 0.001), lower PACU morphine requirement (p = 0.012) and lower overall PCA morphine requirement postoperatively (p < 0.001). Sedation scores, the incidence of hypotension, bradycardia and the occurrence of postoperative nausea and vomiting were no different between the two groups. Finally, the incidence of chronic pain at 6 months was significantly lower in the DR group compared to the R group (5.55% vs. 25%, p = 0.049). Conclusions: Dexmedetomidine as an adjuvant to ropivacaine reduces postoperative pain scores, has opioid-sparing effects and is associated with a favorable effect on chronic pain without side effects in patients subjected to TAP block for inguinal hernia repair. Keywords: hernia; inguinal; analgesia; regional; peripheral nerve block; analgesia; postoperative; pain; acute; pain; chronic; local anesthetic; ropivacaine; dexmedetomidine; adjuvant

Εισαγωγή – Σκοπός της μελέτης: Σκοπός της παρούσας διπλά τυφλής, τυχαιοποιημένης μελέτης ήταν η διερεύνηση της αποτελεσματικότητας της δεξμεδετομιδίνης ως επικουρικού παράγοντα στο τοπικό αναισθητικό κατά τον αποκλεισμό στην απονεύρωση του εγκάρσιου κοιλιακού μυός (TAP block) σε ασθενείς που υποβάλλονται σε ετερόπλευρη πλαστική αποκατάσταση βουβωνοκήλης με πλέγμα. Υλικά και Μέθοδοι: Ογδόντα ασθενείς που πληρούσαν τα κριτήρια ένταξης στη μελέτη κατανεμήθηκαν τυχαία σε δύο ομάδες. Στην ομάδα DR διενεργήθηκε TAP block υπό υπερηχογραφική καθοδήγηση και χορηγήθηκε διάλυμα που περιλάμβανε δεξμεδετομιδίνη 0,5 mcg/kg αραιωμένη σε όγκο 2 mL και 25 mL ροπιβακαΐνης 0,5%. Στην ομάδα R διενεργήθηκε επίσης TAP block υπό υπερηχογραφική καθοδήγηση και χορηγήθηκαν 25 mL ροπιβακαΐνης 0,5% με 2 mL φυσιολογικού ορού. Το πρωτογενές καταληκτικό σημείο της μελέτης ήταν η μέτρηση της έντασης του πόνου κατά τον βήχα 24 ώρες μετεγχειρητικά, μέσω της αριθμητικής κλίμακας πόνου (NRS). Αξιολογήθηκαν, επιπλέον, δευτερεύουσες παράμετροι. Αποτελέσματα: Οι ασθενείς της ομάδας DR εμφάνισαν σημαντικά μειωμένο πόνο σε ηρεμία στις 3, 6 και 12 ώρες μετεγχειρητικά σε σύγκριση με την ομάδα R (p = 0.002, 0.032 και 0.049 αντίστοιχα). Σημαντικές διαφορές καταγράφηκαν επίσης ως προς τις τιμές NRS κατά τον βήχα στις ίδιες χρονικές στιγμές (p = 0.013, 0.035 και 0.042 αντίστοιχα). Επιπλέον, η ομάδα DR εμφάνισε μικρότερη διεγχειρητική κατανάλωση ρεμιφεντανίλης (p < 0.001), χαμηλότερη ανάγκη για μορφίνη στην μονάδα μεταναισθητικής φροντίδας (ΜΜΑΦ) (p = 0.012), καθώς και μικρότερη συνολική κατανάλωση μορφίνης μέσω αντλίας PCA μετεγχειρητικά (p < 0.001). Δεν καταγράφηκαν διαφορές μεταξύ των δύο ομάδων ως προς τα επίπεδα καταστολής, την εμφάνιση υπότασης, βραδυκαρδίας και τη συχνότητα μετεγχειρητικής ναυτίας και εμέτου. Τέλος, η επίπτωση χρόνιου πόνου στους έξι μήνες ήταν σημαντικά μικρότερη στην ομάδα DR σε σύγκριση με την ομάδα R (5,55% έναντι 25%, p = 0.049). Συμπεράσματα: Η προσθήκη δεξμεδετομιδίνης, ως επικουρικού παράγοντα, στο διάλυμα της ροπιβακαΐνης κατά το TAP block για αποκατάσταση βουβωνοκήλης σχετίζεται με μείωση των μετεγχειρητικών τιμών πόνου, μικρότερες απαιτήσεις σε οπιοειδή αναλγητικά φάρμακα και ευνοϊκή επίδραση στην εμφάνιση χρόνιου πόνου, χωρίς επιπλέον ανεπιθύμητες ενέργειες