Ελεγξιμότητα-παρατηρησιμότητα και θεωρία της αξίας: θεωρητική και εμπειρική διερεύνηση

Abstract

The main objective of this research is to examine both single production and joint production economic systems in terms of the degrees of controllability–observability (in the sense of Kalman–Friedland) they present, based on the Sraffian theory of value. Hence, it is used (i) a linear model of single production and circulating capital, and data from symmetric input–output tables drawn from a large and diverse set of actual economies, and (ii) a linear model of joint production, and data drawn from actual supply and use tables. Both theoretical and empirical evidence reveal that single production economies, which are commonly studied in the literature, are almost similar to nondiagonalizable, triangular and at the same time uncontrollable and unobservable economies that produce only one basic commodity and non-self-reproducing non-basic commodities (in the sense of Sraffa), the vast majority of which are pure consumption commodities. These findings are also extended to joint production systems. Finally, it is concluded that (i) the real-world economies constitute “structurally almost uncontrollable–unobservable systems” and (ii) the Sraffian theory of value provides the most general basis to date for the analysis of these economies.

Η παρούσα έρευνα έχει ως κύριο στόχο της την εξέταση τόσο των οικονομικών συστημάτων απλής παραγωγής όσο και των συστημάτων συμπαραγωγής αναφορικά με το βαθμό ελεγξιμότητας–παρατηρησιμότητας (κατά Kalman–Friedland) που αυτά παρουσιάζουν, στη βάση της Σραφφαϊανής θεωρίας της αξίας. Ως εκ τούτου, χρησιμοποιείται (i) ένα γραμμικό υπόδειγμα απλής παραγωγής και κυκλοφορούντος κεφαλαίου, και δεδομένα από συμμετρικούς πίνακες εισροών–εκροών που αφορούν ένα μεγάλο και ποικίλο όγκο πραγματικών οικονομιών, και (ii) ένα γραμμικό υπόδειγμα συμπαραγωγής, και δεδομένα που αντλούνται από πραγματικούς πίνακες προσφοράς και χρήσεων. Τόσο τα θεωρητικά όσο και τα εμπειρικά στοιχεία αποκαλύπτουν ότι οι οικονομίες απλής παραγωγής, οι οποίες συνήθως μελετώνται στη βιβλιογραφία, είναι σχεδόν παρόμοιες με μη-διαγωνοποιήσιμες, τριγωνικές και ταυτόχρονα μη-ελέγξιμες και μη-παρατηρήσιμες οικονομίες που παράγουν μόνο ένα βασικό εμπόρευμα και μη-αυτοαναπαραγόμενα μη-βασικά εμπορεύματα (κατά Sraffa), η τεράστια πλειονότητα των οποίων είναι καθαρά καταναλωτικά. Τα εν λόγω ευρήματα επεκτείνονται και σε συστήματα συμπαραγωγής. Τέλος, συμπεραίνεται ότι (i) οι οικονομίες του πραγματικού κόσμου συγκροτούν «δομικώς σχεδόν μη-ελέγξιμα–μη-παρατηρήσιμα συστήματα» και (ii) η Σραφφαϊανή θεωρία της αξίας παρέχει την πλέον γενική, έως σήμερα, βάση για την ανάλυση αυτών των οικονομιών.