Εντοπισμός των προσδιοριστικών παραγόντων δημιουργίας συστάδων μικρομεσαίων επιχειρήσεων

Abstract

Globalization, the Lisbon Strategy (2000) and Europe 2020 have put the focus on achieving competitiveness and a knowledge-based economy. Competition is shifting from comparative advantage to competitive advantage, with knowledge and innovation gaining increasing importance. Particularly in knowledge-intensive or service-oriented activities, distance, transport costs, and natural resources no longer play the decisive role they once did in the spatial concentration of firms. However, in production-related activities, geographical and material factors continue to play a significant role. In modern economic theory, knowledge is considered the key factor in economic growth and development. New ideas, skills, and competences are the outcomes of knowledge that will be integrated into new products, processes, and the organizational structure of the firm. Knowledge has always been one of the main drivers of growth, but the EU's objective of a knowledge-based economy has made it even more important. The effective creation, dissemination and use of knowledge leads to knowledge-based growth, the economy and competitiveness. To achieve this, it is necessary to develop a policy and strategy where one of the policies is the creation of clusters of enterprises. Cluster is a way of increasing competitiveness and economic growth through innovation by applying knowledge, research and development and new technologies. The aim of this doctoral thesis is to study the evolution of spatial concentrations of firms and to investigate the determinants that determine the creation and development of clusters of small and medium-sized enterprises (SMEs). The results of doctoral thesis have important implications both for theory and policy.

Η παγκοσμιοποίηση, η στρατηγική της Λισαβόνας (2000) και η Ευρώπη 2020 έθεσαν στο επίκεντρο την απόκτηση της ανταγωνιστικότητας και της οικονομίας που βασίζεται στη γνώση. Ο ανταγωνισμός μετατοπίζεται από το συγκριτικό πλεονέκτημα στο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα, με τη γνώση και την καινοτομία να αποκτούν ολοένα και μεγαλύτερη σημασία. Ειδικά σε δραστηριότητες παροχής υπηρεσιών ή έντασης γνώσης, η απόσταση, το κόστος μεταφοράς και οι φυσικοί πόροι δεν παίζουν πλέον τον καθοριστικό ρόλο που είχαν στο παρελθόν στη συγκέντρωση των επιχειρήσεων. Ωστόσο, για παραγωγικές δραστηριότητες, οι γεωγραφικοί και υλικοί παράγοντες εξακολουθούν να διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο. Στη σύγχρονη οικονομική θεωρία, η γνώση είναι ο βασικός παράγοντας της οικονομικής μεγέθυνσης και ανάπτυξης. Νέες ιδέες, δεξιότητες και ικανότητες είναι τα αποτελέσματα της γνώσης που θα ενσωματωθούν σε νέα προϊόντα, διαδικασίες και την οργανωτική δομή της επιχείρησης. Η γνώση αποτελούσε πάντα έναν από τους κύριους μοχλούς ανάπτυξης, όμως, λόγω του στόχου της ΕΕ για μια οικονομία βασισμένη στη γνώση, έχει αποκτήσει ακόμη μεγαλύτερη σημασία. Η αποτελεσματική δημιουργία, διάδοση και χρήση της γνώσης οδηγεί στην ανάπτυξη με βάση τη γνώση, την οικονομία και την ανταγωνιστικότητα. Προκειμένου να επιτευχθεί αυτό είναι απαραίτητη η ανάπτυξη πολιτικής και στρατηγικής όπου μία από τις πολιτικές είναι η δημιουργία συστάδων επιχειρήσεων. Η συστάδα αποτελεί έναν τρόπο αύξησης της ανταγωνιστικότητας και της οικονομικής ανάπτυξης μέσω της καινοτομίας με την εφαρμογή της γνώσης, της έρευνας και της ανάπτυξης και των νέων τεχνολογιών. Σκοπός της διατριβής είναι η μελέτη εξέλιξης των χωρικών συγκεντρώσεων των επιχειρήσεων και η διερεύνηση των προσδιοριστικών παραγόντων που καθορίζουν τη δημιουργία και ανάπτυξη συστάδων μικρομεσαίων επιχειρήσεων (ΜμΕ). Τα αποτελέσματα της διατριβής παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον τόσο σε επίπεδο θεωρίας όσο και σε επίπεδο πολιτικής.