Υποστήριξη λειτουργίας συντήρησης παραγωγικών συστημάτων με χρήση μεθόδων διαχείρισης κινδύνων

Abstract

Η συντήρηση, τα τελευταία χρόνια, έχει αρχίσει να απομακρύνεται από τον αρχικό, πλήρως βασισμένο στην παραγωγή, σκοπό της καθώς και από τις παραδοσιακές πρακτικές της προληπτικής συντήρησης, των επιθεωρήσεων και των επισκευών και στρέφεται σε πιο σύνθετα και αποδοτικότερα συστήματα με σκοπό την αύξηση της αποδοτικότητας, της διαθεσιμότητας και της αξιοπιστίας του παραγωγικού εξοπλισμού των επιχειρήσεων, και την ελάττωση του κόστους συντήρησής. Για αυτό το λόγο, προσεγγίσεις που βασίζονται στον κίνδυνο, στην αξιοπιστία και στην κατάσταση του εξοπλισμού υιοθετούνται όλο και περισσότερο. Στην κατεύθυνση αυτή έχει εκδηλωθεί πρόσφατα ενδιαφέρον των επιχειρήσεων, σε προσεγγίσεις διαχείρισης της συντήρησης που βασίζονται στη θεωρία κινδύνων (Browne και άλλοι, 1996). Ο στόχος τέτοιων προσεγγίσεων είναι να επικεντρωθούν οι πόροι της συντήρησης σε επεμβάσεις στις κρίσιμες (με υψηλότερο κίνδυνο) περιοχές των εγκαταστάσεων. Απαιτούνται μέθοδοι για τον προσδιορισμό των κινδύνων, την αξιόπιστη εκτίμηση της πιθανότητας εμφάνισης τους και του αντίκτυπου αυτών κατά τρόπο ποσοτικό. Οι προσεγγίσεις αυτές προσπαθούν να αξιολογήσουν την πιθανότητα εμφάνισης ενός ανεπιθύμητου γεγονότος και των συνεπειών που θα επιφέρει από άποψη επίδρασης στο χρόνο, στο κόστος και στην ποιότητα. Βασική ιδέα της έρευνας είναι ότι η αποτελεσματική λειτουργία της συντήρησης απαιτεί επιλογή επεμβάσεων. Αντικείμενο της μελέτης είναι η δημιουργία ενός σύνθετου δείκτη, όπου θα ιεραρχεί κατά σειρά προτεραιότητας τις συνιστώσες του εξοπλισμού, στις οποίες προβλέπεται να χρειαστεί επέμβαση. Η ανάγκη για την έρευνα στο εν λόγω πεδίο προέκυψε από τη διαπίστωση σε σύνθετα παραγωγικά συστήματα, όπως οι σταθμοί παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, που αποτελούνται από μεγάλο αριθμό συνιστωσών, οι περιορισμένοι πόροι της συντήρησης πρέπει να κατευθυνθούν κατάλληλα. ∆ηλαδή να είχαν επέμβει κατά το πρώιμο στάδιο της σύνταξης του πλάνου συντήρησης. Η δημιουργία ενός σύνθετου δείκτη θα βοηθήσει στην ιεράρχηση των επεμβάσεων, η οποία θα βασίζεται στο συνολικό κίνδυνο που σχετίζεται με κάθε συνιστώσα του εξοπλισμού. Η έρευνα χρηματοδοτήθηκε από τη Γενική Γραμματεία Έρευνας και Τεχνολογίας στο πλαίσιο του έργου ΠΕΝΕ∆ 2001 (Πρόγραμμα ΕΝίσχυσης Ερευνητικού ∆υναμικού).