Η κειμενική και η διεικονική προσέγγιση της διαλογικότητας του μυθιστορήματος "Η Παναγία των Παρισίων" του Β. Ουγκώ στις διασκευές για παιδιά

Abstract

In the comparative study of sought-after adaptations of Victor Hugo's classic work "Notre-Dame de Paris," it is observed that creators handle the original text with relative freedom as they rewrite it. Within the constraints imposed by their cultural context, they follow the norms that govern such rewritings, whether by shortening, subtracting, or adding to the new text, and by appropriating and transferring the French cultural tradition to children through a differentiated new text.

Στη συγκριτική μελέτη των υπό έρευνα διασκευών του κλασικού έργου η «Παναγία των Παρισίων» του Victor Hugo παρατηρείται ότι οι δημιουργοί διαχειρίζονται με σχετική ελευθερία το πρωτότυπο κείμενο που επανεγγράφουν. Ανάλογα με τους περιορισμούς που τούς θέτει το πολιτισμικό του συγκείμενο, ακολουθούν τις νόρμες που διέπουν τις επανεγγραφές τέτοιου είδους, είτε συντομεύοντας, είτε αφαιρώντας ή προσθέτοντας στο νέο κείμενο και οικειοποιούν και μετακενώνουν στα παιδιά τη γαλλική πολιτιστική παράδοση σ’ ένα διαφοροποιημένο νέο κείμενο.

Dans l'étude comparative des adaptations recherchées de l'œuvre classique "Notre-Dame de Paris" de Victor Hugo, on constate que les créateurs gèrent avec une relative liberté le texte original qu'ils réécrivent. Selon les limites que leur impose leur contexte culturel, ils suivent les normes qui régissent les réécritures de ce type, soit en raccourcissant, en soustrayant ou en ajoutant au nouveau texte et en s'appropriant et transférant aux enfants la tradition culturelle française dans un nouveau texte différencié.