Η αρχή της ηθικής απόδειξης: δικαιοκρατική ανάλυση και δικονομική λειτουργία

Abstract

The dissertation consists of 3 parts. In the first part is examined the timeless function of the principle of free evaluation of evidence, and specifically: a) the impact of the procedural principles in the field of evidence law, b) the historical perspective of moral evaluation of evidence, c) the comparative overview of free evaluation of evidence in european countries, d) the emerged diversification between moral and free evaluation of evidence. In the second part is examined the implementation procedural frame of the moral evaluation of evidence and specifically: a) the logical construction of juridical conviction, b) the principle of evidence relativity, c) the free evaluation of evidence according to the all-round search of truth principle. In the third part are examined the restrictions of free evaluation of evidence, and specifically: a) the issue of the free evaluation restrictions a priori, b) the testimony of the absent witness according to the free evaluation of evidence, c) the hearsay testimony of the present witness according to the free evaluation of evidence, d) the anonymous testimony according to the free evaluation of evidence, e) the co-defendant’s testimony according to the free evaluation of evidence. The basic target of the dissertation is to detect an attainable way to implement the principle of rule of law in the field of evaluation of evidence, in order for the necessary predictability of evaluation of evidence to be applied. For this purpose, it is necessary, on the one hand, for the principle of free evaluation of evidence to be harmonized with the principle of immediacy and fair trial, οn the other hand, for the jurisprudence of the German Federal Court to be utilized, as to the annulling control of evaluation of evidence.

Η διατριβή διαρθρώνεται σε τρία μέρη. Το πρώτο μέρος εξετάζει τη διαχρονική λειτουργία της αρχής της ηθικής απόδειξης, και στο οποίο αναλύονται: α) η επίδραση των δικονομικών αρχών στο πεδίο της απόδειξης, β) η ιστορική αναδρομή της αρχής της ηθικής απόδειξης, γ) η συγκριτική επισκόπηση της ελεύθερης εκτίμησης των αποδείξεων στα ευρωπαϊκά κράτη, δ) η αναδειχθείσα διαφοροποίηση της ηθικής απόδειξης από την ελεύθερη εκτίμηση των αποδείξεων. Στο δεύτερο μέρος εξετάζεται το δικονομικό πλαίσιο εφαρμογής της ηθικής απόδειξης, και στο οποίο αναλύονται: α) ο λογικός σχηματισμός της δικανικής πεποίθησης, β) η αρχή της σχετικότητας των αποδεικτικών μέσων, γ) η ηθική απόδειξη υπό το φως της ολόπλευρης αναζήτησης της αλήθειας. Στο τρίτο μέρος εξετάζονται οι περιορισμοί της ηθικής απόδειξης και στο οποίο αναλύονται: α) το ζήτημα των αποδεικτικών περιορισμών a priori, β) η έγγραφη κατάθεση του απόντος μάρτυρα υπό το φως της ηθικής απόδειξης, γ) η εξ ακοής μαρτυρία υπό το φως της ηθικής απόδειξης, δ) η ανώνυμη μαρτυρία υπό το φως της ηθικής απόδειξης, ε) η μαρτυρία συγκατηγορουμένου υπό το φως της ηθικής απόδειξης. Βασικός στόχος της διατριβής είναι να καταδειχθεί ένας εφικτός τρόπος εφαρμογής της αρχής της ασφάλειας δικαίου κατά την εκτίμηση των αποδείξεων, ώστε να προωθηθεί η αναγκαία προβλεψιμότητα της εφαρμογής της ηθικής απόδειξης. Για να επιτευχθεί ο στόχος αυτός προβάλλεται η ανάγκη αφενός της δογματικής εναρμόνισης της ηθικής απόδειξης με τις αρχές της αμεσότητας και της δίκαιης δίκης, αφετέρου η αξιοποίηση της νομολογίας του Γερμανικού Ομοσπονδιακού Δικαστηρίου, ως προς τον αναιρετικό έλεγχο της εκτίμησης των αποδείξεων.