Συγκριτική μελέτη τριών διαφορετικών μεθόδων στην αντιμετώπιση του μετεγχειρητικού πόνου μετά από ολική αρθροπλαστική γόνατος

Abstract

Objectives. To evaluate three different analgesic techniques [: continuous epidural analgesia (EA), continuous intra-articular (IA) infusion analgesia and continuous femoral nerve block (FNB)] in postoperative pain management, length of hospital stay (LOS), and time of patient mobilization (: standing up, walking inside the ward, walking out of the ward) after total knee arthroplasty (TKA). Methods. Seventy-two patients undergoing TKA were randomly allocated into three groups according to the analgesic technique used for postoperative pain management. Group EA patients received epidural analgesia (control group), group IA received intra-articular infusion and group FNB received femoral nerve block. Results. Upon analyzing the Numerical Rating Scale (NRS) scores at rest, at passive and active movement, up to three days postoperatively, we observed no statistically significant differences at any time point among the three groups. Similarly, no association among these analgesic techniques (EA, IA, FNB) was revealed regarding LOS. However, significant differences emerged concerning the time of mobilization. Patients who received IA achieved earlier mobilization (standing up 24.9 ± 3.8 h, walking inside the ward 29.1 ± 5.2 h, walking out of the ward 33.8 ± 6.5 h) compared to FNB (: 30.2 ± 4.9 h - 35.8 ± 5.8 h - 41.1 ± 6.0 h, respectively) and EA (: 26.7 ± 4.4 h – 31.2 ± 6.0 h – 36.4 ± 8.3 h, respectively), [χ2, p≤ 0.002]. Conclusions. Both IA and FNB generate similar analgesic effect with EA for postoperative pain management after TKA. However, IA appears to be significantly more effective in early mobilization compared to EA and FNB. Finally, no clinically important differences could be detected regarding LOS among the techniques studied.

Σκοπός. Η αξιολόγηση της δράσης τριών διαφορετικών αναλγητικών τεχνικών [: συνεχής επισκληρίδιος έγχυση (ΕΕ), συνεχής ενδοαρθρική έγχυση (ΕΑΕ), αναλγησία μέσω συνεχούς μηριαίου νευρικού αποκλεισμού (ΜΝΑ)] στην αντιμετώπιση του πόνου, στη διάρκεια νοσηλείας και στην έναρξη της κινητοποίησης των ασθενών (: έγερση σε όρθια θέση, βάδιση εντός θαλάμου, βάδιση εκτός θαλάμου) που υποβάλλονται σε επέμβαση ολικής αρθροπλαστικής γόνατος (ΟΑΓ) για τη χειρουργική θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας (ΟΑ) γόνατος.Μέθοδοι. Συμμετείχαν 72 ασθενείς που υποβλήθηκαν σε προγραμματισμένο χειρουργείο ΟΑΓ και κατηγοριοποιήθηκαν τυχαία σε τρεις ομάδες, ανάλογα με τη μέθοδο της μετεγχειρητικής αναλγητικής παρέμβασης που εφαρμόστηκε σε κάθε περίπτωση. Στους ασθενείς της ομάδας Ε (n=24) εφαρμόστηκε μετεγχειρητικά συνεχής επισκληρίδιος έγχυση (ΕΕ) (ομάδα ελέγχου), στους ασθενείς της ομάδας Α (n=24) εφαρμόστηκε μετεγχειρητικά συνεχής ενδοαρθρική έγχυση (ΕΑΕ), και στους ασθενείς της ομάδας Μ (n=24) εφαρμόστηκε μετεγχειρητικά συνεχής έγχυση μηριαίου νευρικού αποκλεισμού (ΜΝΑ). Αποτελέσματα. Από την επεξεργασία και ανάλυση των τιμών της κλίμακας πόνου κατά την ηρεμία, την παθητική και ενεργητική κίνηση, έως και τρεις ημέρες μετεγχειρητικά, προκύπτει ότι δεν υπάρχει στατιστικώς διαφορετική συμπεριφορά ανάλογα με το είδος της μεθόδου μετεγχειρητικής αναλγησίας, σε καμία χρονική στιγμή τόσο κατά την ηρεμία, όσο και κατά την παθητική και ενεργητική κίνηση. Επιπλέον, φαίνεται να μην υπάρχει κάποια συσχέτιση ανάμεσα στην αναλγητική τεχνική που χρησιμοποιήθηκε (ΕΕ, ΕΑΕ, ΜΝΑ) σε κάθε μία από τις τρεις ομάδες ασθενών, σε σχέση με τον χρόνο νοσηλείας των ασθενών. Ωστόσο, σημαντικές στατιστικά διαφορές προέκυψαν ως προς τον χρόνο κινητοποίησης των ασθενών. Στους ασθενείς όπου εφαρμόστηκε μετεγχειρητικά η ΕΑΕ επιτεύχθηκε νωρίτερα κινητοποίηση (όρθια θέση 24.9 ± 3.8 h, κίνηση εντός θαλάμου 29.1 ± 5.2 h, κίνηση εκτός θαλάμου 33.8 ± 6.5 h) σε σχέση με τις άλλες δύο τεχνικές (ΕΕ: 30.2 ± 4.9 h - 35.8 ± 5.8 h - 41.1 ± 6.0 h, αντίστοιχα και ΜΝΑ: 26.7 ± 4.4 h – 31.2 ± 6.0 h – 36.4 ± 8.3 h, αντίστοιχα), [χ2, p≤ 0.002].Συμπεράσματα. Η αναλγητική δράση των ΕΑΕ και ΜΝΑ στην αντιμετώπιση του μετεγχειρητικού πόνου μετά από ΟΑΓ είναι παρόμοια με αυτή της ΕΕ. Ωστόσο, η ΕΑΕ φαίνεται να είναι πιο αποτελεσματική στην πρώιμη κινητοποίηση των ασθενών συγκριτικά με τις ΕΕ και ΜΝΑ. Τέλος, αναφορικά με τη διάρκεια νοσηλείας δεν προέκυψαν κλινικά σημαντικές διαφορές μεταξύ των τριών τεχνικών αναλγησίας που μελετήθηκαν.