Essays on market frictions and aggregate fluctuations

Abstract

I consider a baseline monetary DSGE model featuring unemployment in the extensive margin. Three labor market structures are examined; standard Calvo wages, insiders-outsiders wage setting and a frictionless labor market. Within this framework, the existence of a low positive steady state inflation; first, causes a negative relationship between long-run output and inflation. Second, amplifies the impact of supply shocks. Amplification is higher in the standard Calvo wage setting model. Third, restricts the determinacy region of each model. Finally, it is shown that all of the distortions can be diminished through price and nominal wage indexation. Then, the baseline model is extended so as to incorporate all the frictions and features found in a typical medium-sized DSGE model. It is shown that these frictions tend to amplify supply shocks and at the same time mitigate demand shocks, relative to the baseline model. Following the financial crisis of 2008-2009 medium-sized DSGE models, used in research or for policy analysis, were criticized due to their lack of a financial sector characterized by frictions that could account for key factors that led to the financial crisis. In this spirit, I follow four different approaches to introduce financial frictions in the medium-sized model. Quantitative results indicate that financial frictions tend to enhance the impact of demand shocks on the macroeconomy; this result is stronger under an insiders-outsiders labor market structure. In addition, mitigation is observed after supply shocks. However, all quantitative results heavily depend on calibration. When comparing the dynamic responses against those obtained from a VAR model for the USA using post Volcker period data (1983Q1-2019Q1); I find that neither the medium-sized Calvo wages DSGE model nor any of the financial frictions Calvo wages models manages to adequately match the responses observed in “actual” data after either a productivity shock or a monetary policy shock. However, when considering an insiders-outsiders labor market structure, all models display closer dynamics to those obtained from the VAR model. Finally, it is shown that financial market shocks appear to be an important source of aggregate fluctuations; especially in conjunction with an insiders-outsiders labor market structure.

Χρησιμοποιώ ένα βασικό νομισματικό δυναμικό-στοχαστικό-υπόδειγμα-γενικής-ισορροπίας (DSGE) με ανεργία. Εξετάζω τρεις τρόπους διάρθρωσης της αγοράς εργασίας: ονομαστικές ακαμψίες τύπου Calvo, καθορισμός μισθών σε μία αγορά εργασίας εσωτερικών-εξωτερικών και μία αγορά εργασίας χωρίς τριβές. Σε αυτό το πλαίσιο, η ύπαρξη ενός χαμηλού ποσοστού θετικού μακροχρόνιου πληθωρισμού∙ πρώτον, προκαλεί μία αρνητική σχέση μεταξύ του μακροχρόνου ΑΕΠ και του πληθωρισμού. Δεύτερον, ενισχύει την επίδραση των τυχαίων-διαταραχών στη συνολική προσφορά. Η επίπτωση είναι μεγαλύτερη στην αγορά εργασίας με ονομαστικές ακαμψίες. Τρίτον, περιορίζει την περιοχή ορισμού του υποδείγματος. Τέλος, όλες οι επιπτώσεις μπορούν να εξαλειφθούν μέσω της αυτόματης προσαρμογής τιμών (και ονομαστικών μισθών). Στη συνέχεια, το υπόδειγμα επεκτείνεται έτσι ώστε να ενσωματώσει όλες τις τριβές ενός τυπικού DSGE υποδείγματος μεσαίου-μεγέθους. Αποδεικνύεται ότι σε αυτή την περίπτωση ενισχύονται οι τυχαίες-διαταραχές στη συνολική προσφορά και ταυτόχρονα μετριάζονται οι τυχαίες-διαταραχές στη συνολική ζήτηση. Μετά την οικονομική ύφεση του 2008-2009, τα DSGE υποδείγματα μεσαίου-μεγέθους επικρίθηκαν λόγω της απουσίας ενός χρηματοπιστωτικού τομέα που χαρακτηρίζεται από τριβές, ο οποίος θα μπορούσε να εξηγήσει τους βασικούς παράγοντες που δημιούργησαν την ύφεση. Λαμβάνοντας υπόψη αυτή την κριτική, ακολουθώ τέσσερις διαφορετικές προσεγγίσεις για να εισαγάγω χρηματοοικονομικές τριβές στο υπόδειγμα μεσαίου-μεγέθους. Τα αποτελέσματα της ανάλυσης δείχνουν ότι οι χρηματοοικονομικές τριβές τείνουν να ενισχύουν τον αντίκτυπο των τυχαίων-διαταραχών στη συνολική ζήτηση. Αυτό το αποτέλεσμα είναι ισχυρότερο στην περίπτωση της αγοράς εργασίας εσωτερικών-εξωτερικών. Αντιθέτως, μετριασμός των επιπτώσεων παρατηρείται μετά από μία τυχαία-διαταραχή στη συνολική προσφορά. Ωστόσο, όλα τα αποτελέσματα εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τις τιμές των παραμέτρων του υποδείγματος. Συγκρίνοντας τις συναρτήσεις κρούσης-απόκρισης με εκείνες ενός υποδείγματος VAR για τις ΗΠΑ κατά την περίοδο 1983Q1-2019Q1, παρατηρώ ότι ούτε το υπόδειγμα μεσαίου-μεγέθους με ονομαστικές ακαμψίες Calvo ούτε κανένα από τα υποδείγματα με χρηματοοικονομικές τριβές και ονομαστικές ακαμψίες Calvo καταφέρνουν να περιγράψουν επαρκώς τις συναρτήσεις κρούσης-απόκρισης που παρατηρούνται στα δεδομένα των ΗΠΑ, μετά από μία τυχαία-διαταραχή στη συνολική παραγωγικότητα ή στη νομισματική πολιτική. Αντιθέτως, στην περίπτωση της αγοράς εργασίας εσωτερικών-εξωτερικών, όλα τα υποδείγματα δημιουργούν συναρτήσεις κρούσης-απόκρισης που είναι πιο κοντά σε αυτές του VAR υποδείγματος. Τέλος, δείχνω ότι οι τυχαίες-διαταραχές στη χρηματοπιστωτική αγορά, αποτελούν μία σημαντική αιτία συνολικών οικονομικών διακυμάνσεων, ιδίως σε συνδυασμό με μία δομή αγοράς εργασίας εσωτερικών-εξωτερικών.