Η ενδοσκόπηση με κάψουλα λεπτού εντέρου και η κάψουλα βατότητας, στη διάγνωση και παρακολούθηση των ασθενών με ιδιοπαθή φλεγμονώδη πάθηση των εντέρων (ΙΦΠΕ)

Abstract

BACKGROUND: Ileocolonoscopy (IC), Small Bowel Capsule Endoscopy (SBCE) and Magnetic Resonance Enterography (MRE), are essential tools in the investigation of suspected and established Crohn's disease (CD). AIM: To investigate the role, the diagnostic performance and the additional diagnostic benefit of SBCE over IC in suspected CD, to investigate the relationship of C-reactive protein (CRP), Crohn's Disease Activity Index (CDAI) and SBCE inflammation scoring index (Lewis Score, LS), as well as, to compare SBCE with MRE in CD extent evaluation, in patients with established CD. PATIENTS AND METHODS: This was a retrospective study of 91 patients withsuggestive symptoms for CD (chronic abdominal pain and/or diarrhea), as well as of 55 patients with established CD [30 patients with isolated small bowel (SB) CD (L1) and 25 patients with ileocolonic CD (L3)], who underwent SBCE as part of the diagnostic workup or for the evaluation of disease extend and activity. All patients were evaluated with colonoscopy and SBCE. Data regarding colonoscopy, SBCE, MRE, CDAI and CRP were retrieved from our academic institution patient records and were analyzed statistically. SBCE inflammation severity was evaluated with LS. RESULTS: In patients with suspected CD, the performance of IC and SBCE in CD diagnosis (SB or colonic) was: Sensitivity 81.8 and 63.6%; Specificity 77.5 and 92.5%; Positive Predictive Value (PPV) 33.3 and 53.85%; Negative Predictive Value (NPV) 96.9% and 94.9%; Area under the receiver operating characteristic curve (AUC) 0.797 and 0.781, respectively. In patients with established CD, SBCE identified significant mucosal inflammation, in 9 out of 15 (60.0%) L1 patients [mean (SD) LS: 1599 (1380)] and in 8 out of 11 (72.7%) L3 patients, who were in both clinical and biochemical remission. In L1 patients, the correlation of CDAI and CRP with LS was: r=0.317, p=0.088 and r=0.516, p=0.004, respectively. The diagnostic performance of CDAI and CRP inpredicting endoscopic inflammatory activity was: Sensitivity 23.8 and 52.4%; Specificity 100 and 66.7%; PPV 100 and 78.6%; NPV 36.0 and 37.5%; AUC 0.70 and 0.69, respectively. Seventeen patients with established CD underwent both MRE and SBCE. In 2 patients SBCE identified inflammation of the proximal SB, which was undetected by MRE and revealed the true extent of disease in 9 out of the aforementioned 55 patients with established CD. CONCLUSION: In patients with nonspecific, but suggestive symptoms for CD, SBCE offered additional information regarding inflammatory activity and disease extent. However, the additional diagnostic benefit in patients with sufficient terminal ileum visualization during colonoscopy, was little. Both CDAI and CRP ability to predict endoscopic activity was limited. MRE and SBCE demonstrated similar performance in disease extent evaluation, however SBCE performed better in the identification of proximal CD.

ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Η ειλεοκολοσκόπηση (ΕΚ), η ενδοσκόπηση με ασύρματη κάψουλα λεπτού εντέρου (ΚΛΕ) και η Μαγνητική Εντερογραφία (MRE), αποτελούν σημαντικά εργαλεία στην διερεύνηση της ύποπτης και της γνωστής νόσου Crohn (CD). ΣΚΟΠΟΣ: Η διερεύνηση του ρόλου, της διαγνωστικής απόδοσης και του πρόσθετου διαγνωστικού οφέλους της ΚΛΕ σε σχέση με την ΕΚ στην ύποπτη CD, όπως και ηδιερεύνηση της σχέσης της C-αντιδρώσας πρωτεΐνης (CRP) και του Crohn’s Disease Activity Index (CDAI) με το Lewis Score (LS) και η σύγκριση των ευρημάτων της ΚΛΕ με την MRE στην αξιολόγηση της έκτασης της νόσου, σε ασθενείς με γνωστή CD. ΥΛΙΚΟ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΙ: Αναδρομική μελέτη 91 ασθενών με ύποπτη CD και 55 ασθενών με γνωστή CD [30 ασθενείς με νόσο λεπτού εντέρου (L1) και 25 ασθενείς με ειλεοκολική εντόπιση (L3)], οι οποίοι υποβλήθηκαν σε ΚΛΕ στα πλαίσια του διαγνωστικού ελέγχου ή της διερεύνησης της έκτασης, εντόπισης και δραστηριότητας της νόσου. Όλοι οι ασθενείς υποβλήθηκαν σε κολοσκόπηση και ΚΛΕ. Η ενδοσκοπική φλεγμονώδης δραστηριότητα, αξιολογήθηκε με το LS. Δεδομένα σχετικά με τα ευρήματα της κολοσκόπησης, της MRE, της SBCE, του CDAI και της CRP ανακτήθηκαν από τα αρχεία των ασθενών και αναλύθηκαν στατιστικά. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Στους ασθενείς με ύποπτη CD, η διαγνωστική απόδοση των ΕΚ και ΚΛΕ ήταν: Ευαισθησία 81.8 και 63.6%; Ειδικότητα 77.5 και 92.5%, Θετική Προγνωστική Αξία (PPV) 33.3 και 53.85%; Αρνητική Προγνωστική Αξία (NPV) 96.9 και 94.9%; AUC 0.797 και 0.781, αντίστοιχα. Στους ασθενείς με γνωστή CD και κλινικοεργαστηριακή ύφεση, η ΚΛΕ ανέδειξεσημαντική φλεγμονή του βλεννογόνου, σε 9 από τους 15 (60.0%) ασθενείς με νόσο L1, [μέση (SD) LS: 1599 (1380)] και σε 8 από τους 11 (72.7%) ασθενείς με νόσο L3. Στους ασθενείς με νόσο L1, η συσχέτιση των CDAI και CRP με το LS ήταν: r=0.317, p=0.088 και r=0.516, p=0.004, αντίστοιχα.Η διαγνωστική απόδοση των CDAI και CRP στην πρόβλεψη της ενδοσκοπικής δραστηριότητας ήταν: Ευαισθησία 23.8 και 52.4%; Ειδικότητα 100 και 66.7%; PPV 100 και 78.6%; NPV 36.0 και 37.5%; AUROC 0.70 και 0.69, αντίστοιχα. Δεκαεπτά ασθενείς με γνωστή CD υπεβλήθησαν σε MRE και ΚΛΕ.Σε 2 ασθενείς η ΚΛΕ ανέδειξε φλεγμονή εγγύτερα του τελικού ειλεού η οποία δεν εντοπίστηκε με την MRE, ενώ αποκάλυψε την πραγματική έκταση της νόσου σε 9 από τους 55 ασθενείς με γνωστή CD. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Σε ασθενείς με μη ειδική, αλλά ύποπτη συμπτωματολογία για CD, η ΚΛΕ παρείχε πρόσθετες πληροφορίες σχετικά με την φλεγμονώδη δραστηριότητα και την έκταση της νόσου. Ωστόσο, το πρόσθετο διαγνωστικό όφελος από την διερεύνηση με ΚΛΕ στους ασθενείς που υποβλήθηκαν σε κολοσκόπηση με απεικόνιση του τελικού ειλεού, ήταν μικρό. Η ικανότητα των CDAI και CRP να προβλέψουν την ενδοσκοπική δραστηριότητα ήταν περιορισμένη. Η ΚΛΕ εμφάνισε καλύτερη απόδοση συγκριτικά με την MRE όσον αφορά στην αναγνώριση της φλεγμονώδους δραστηριότητας εγγύτερα του τελικού ειλεού.