Η αναπνευστική λειτουργία στην σχολική ηλικία παιδιών και νέων ενηλίκων που είχαν βρογχοπνευμονική δυσπλασία: επίδραση της χρήσης του ρινικού CPAP

Abstract

INTRODUCTION: Since it was first described by Northway in 1967 ΒPD it remains the predominant cause of respiratory complications in very preterm neonates both in the early and late childhood and sometimes later in life. Early and late respiratory complications of BPD were recognized in the last three decades and they largely remain the same today. Extreme prematurity in itself adversely affects early and long term prognosis of the respiratory system. In all the studies evaluating respiratory function at school age, very preterm neonates without BPD showed differences from term controls which were often comparable in severity with those of neonates with BPD. From the early 2000s two policy changes have placed us in a new era. “Aggressive” nutrition and early use of nasal CPAP as a less invasive method along with permissive hypercapnia have created new developments. From the mid 2000s established that increased growth velocity during hospitalization as expressed by weight and head circumference significantly and positively affects psychomotor development. OBJECTIVE: The primary outcome of this study was to evaluate growth of very preterm neonates during their admission and to correlate that with respiratory function at school-age ( 8-10 years) by performing spirometry in both in ex preterm neonates and term controls. A further primary outcome was whether neonates with BPD have significant differences in their respiratory evaluation compared to very premature neonates without BPD and term babies and the growth of very preterm neonates. MATERIAL- METHOD: For this purpose we retrospectively collected from the admission history and the outpatient long term follow up files, data on all the neonates with BW < 1500 gr and GA< 32 weeks ( very preterm) admitted to NICU between 2007-2009, in witch we has implemented consistently the policies of “aggressive” nutrition and early and persistent use of water seal nasal CPAP with permissive hypercapnia . In a prospective basis we followed up their respiratory course in the first 8-10 years of life with the use of an appropriate questionnaire, clinical examination and spirometry. The study material was data from 108 very preterm neonates admitted during the study period (group A) and 70 term neonates ( group B) who were admitted for causes other than respiratory, mostly for neonatal jaundice. Very premature neonates were divided into two subgroups ( subgroup A1= BPD, subgroup A2= without BPD). Post discharge we prospectively recorded for all VLBW neonates, weight, height and HC at corrected age of 2 years and during the spirometry at age of 8 about years. We also recorded lower respiratory tract infections and hospital readmissions due to respiratory causes. RESULTS: In this follow-up study, we found no significant difference in FEV1 and FVC between preterm and term neonates (P = 0.418, P = 0.962 respectively) at 8 years of age. There was no statistical difference neither between premature neonates with or without BPD (P = 0.285, P = 0.735), nor between the three study groups (P = 0.447, P = 0.956). Growth of very premature neonatescompared to term infants was significantly delayed at the age of two years and 8 years, except for HC at school age (P = 0.09). There was no significant difference in growth between premature neonates with or without BPD despite the fact that premature neonates with BPD were smaller and experienced more complications during their hospitalization. Lower respiratory tract infections and hospital admissions up to the age of 8 years, was not significantly different between the above mentioned groups. CONCLUSION: Our results in this new 3th era for the first time represent a positive message for the long term prognosis of the respiratory system in very preterms neonates, even those with BPD. The consistent use of ‘aggressive' nutrition, aiming at avoiding significant post natal growth retardation or achieving catch up growth within 40 to 44 weeks corrected gestational age, and the use of early nCPAP as the Columbia method in early 2000, resulted in a better respiratory progress for all very preterms neonates admitted in the “Agios Panteleimon” NICU in the period 2007-2009 as evaluated at 8 years of age and compared with term controls. Our results can be interpreted as a combined effect of these two policies.

ΕΙΣΑΓΩΓΗ. Από την πρώτη περιγραφή, το 1967 από τον Northway, η ΒΠΔ εξακολουθεί να αποτελεί την σημαντικότερη αιτία επιπλοκών από το αναπνευστικό σύστημα στα πολύ πρόωρα νεογνά τόσο κατά τα πρώτα χρόνια ζωής όσο και σε μεγαλύτερες ηλικίες. Οι πρώιμες και απώτερες επιπτώσεις της ΒΠΔ από το αναπνευστικό διαφοροποιήθηκαν στις 3 τελευταίες δεκαετίες αλλά εξακολουθούν έως σήμερα να υφίστανται. Η ίδια η μεγάλη προωρότητα αποτελεί επιβαρυντικό παράγοντα, για την πρώιμη και μακροχρόνια πρόγνωση του αναπνευστικού συστήματος. Σε όλες τις μελέτες που έγινε αξιολόγηση του αναπνευστικού στην σχολική ηλικία τα πολύ πρόωρα νεογνά χωρίς ΒΠΔ παρουσίασαν μειωμένη αναπνευστική λειτουργία που ήταν αντίστοιχη με αυτή των νεογνών με ΒΠΔ, σε σχέση με τελειόμηνους μάρτυρες. Από τις αρχές της δεκαετίας του 2000 δυο αλλαγές στις εφαρμοζόμενες πολιτικές στις ΜΕΝΝ, μπορεί να θεωρήσουμε ότι μας έβαλαν σε μια νέα εποχή. Η «επιθετική» σίτιση, που βρέθηκε ότι δεν αυξάνει τις επιπλοκές και η έγκαιρη χρήση ρινικού CPAP (early nCPAP) σαν μια λιγότερη επεμβατική μέθοδο μαζί με την πολιτική της επιτρεπόμενης υπερκαπνίας διαμόρφωσαν νέα δεδομένα. Στα μέσα της δεκαετίας του 2000 αποδείχτηκε, ότι η βελτίωση του ρυθμού ανάπτυξης κατά την νοσηλεία των πολύ προώρων, όπως εκφράζεται από το ΒΣ και την ΠΚ, επηρεάζει σημαντικά θετικά την ψυχοκινητική εξέλιξη. ΣΚΟΠΟΣ. Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν να αξιολογήσουμε την εφαρμογή της έγκαιρης χρήσης του ρινικού CPAP και την αύξηση των πολύ πρόωρων κατά την διάρκεια της νοσηλείας τους και να την συσχετίσουμε με την αναπνευστική τους λειτουργία, κάνοντας σπιρομέτρηση στην σχολική ηλικία (8- 10χρόνων), τόσο στα πολύ πρόωρα όσο και σε τελειόμηνους μάρτυρες. Επίσης την αναπνευστική λειτουργία των νεογνών με ΒΠΔ σε σχέση με τα πολύ πρόωρα χωρίς ΒΠΔ, καθώς και να αξιολογηθεί η ανάπτυξη των πολύ προώρων έως τα 8-10 χρόνια. ΥΛΙΚΟ-ΜΕΘΟΔΟΣ. Καταγράψαμε αναδρομικά από το 2010, από το ιστορικό νοσηλείας και τα αρχεία του ιατρείου μακροχρόνιας παρακολούθησης, τα στοιχεία όλων των νεογνών με ΒΓ<1500γρ και ΗΚ<32εβδ (πολύ πρόωρα) που νοσηλεύτηκαν στην ΜΕΝΝ το διάστημα 2007-2009 και στα οποία είχαν εφαρμοστεί με την μεγαλύτερη δυνατή συνέπεια οι πολιτικές του ενωρίς water-seal ρινικού CPAP με επιτρεπόμενη υπερκαπνία και της «επιθετικής» σίτισης. Επίσης σε προοπτική βάση καταγράφηκε με κατάλληλο ερωτηματολόγιο, προσωπική εξέταση και σπιρομέτρηση, η πορεία του αναπνευστικού τους τα πρώτα 8-10 χρόνια ζωής. Έγινε ανάλυση των ευρημάτων 108 πολύ προώρων νεογνών, που είχαν εισαχθεί το συγκεκριμένο διάστημα (ομάδα Α) και 70 τελειόμηνων νεογνών (ομάδα Β) που δεν είχαν αναπνευστικό πρόβλημα και είχαν νοσηλευτεί κυρίως για νεογνικό ίκτερο. Τα πολύ πρόωρα νεογνά Παναγιωτουνάκου Πολυτίμη94. Η αναπνευστική λειτουργία στην σχολική ηλικία παιδιών και νέων ενηλίκων που είχαν βρογχοπνευμονική δυσπλασία: επίδραση της χρήσης του ρινικού CPAP.χωρίστηκαν σε 2 υποομάδες (ομάδα Α1= ΒΠΔ, ομάδα Α2= χωρίς ΒΠΔ). Μετά την έξοδο σε όλα τα ΠΧΒΓ νεογνά, καταγράφηκαν στα περισσότερα σε προοπτική βάση το ΒΣ, το ύψος και η ΠΚ σε διορθωμένη ηλικία 2 χρόνων καθώς και κατά την σπειρομέτρηση σε ηλικία 8-10 χρόνων. Επίσης καταγράφηκαν τα επεισόδια λοιμώξεων του κατώτερου αναπνευστικού και οι επανεισαγωγές με αιτία το αναπνευστικό. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ. Κατά τον έλεγχο της αναπνευστικής λειτουργίας με σπιρομέτρηση στην σχολική ηλικία δεν ευρέθη στατιστικά σημαντική διαφορά τόσο στο FEV1 όσο και στο FVC ανάμεσα στα πρόωρα και τελειόμηνα νεογνά (P = 0.418, P = 0.962 αντίστοιχα). Η σπιρομέτρηση στην σχολική ηλικία, δεν έδειξε σημαντική διαφορά ανάμεσα στα ΠΧΒΓ με ή χωρίς ΒΠΔ (P = 0.285, P = 0.735) και επίσης ούτε μεταξύ των τριων ομαδων(P = 0.447, P = 0.956). Στην σύγκριση μεταξύ των πολύ πρόωρων νεογνών και τελειομήνων όσο αφορά την ανάπτυξη στις ηλικίες των 2 και 8 ετών βρέθηκε σημαντικά στατιστική μείωση στα πολύ πρόωρα στο ΒΣ, ΠΚ και ΜΣ, εκτός από την ΠΚ στην σχολική ηλικία (P = 0,09). Δεν υπήρξε σημαντική διαφορά στην ανάπτυξη μεταξύ των πρόωρων νεογνών με ή χωρίς ΒΠΔ παρά το γεγονός ότι τα πρόωρα νεογνά με ΒΠΔ ήταν μικρότερα σε ΗΚ, ΒΓ και εμφάνισαν περισσότερες επιπλοκές κατά τη διάρκεια της νοσηλείας τους στη ΜΕΝΝ. Δεν υπήρξε σημαντική διαφορά στις λοιμώξεις του κατώτερου αναπνευστικού και στις εισαγωγές για τον ίδιο λόγο σε νοσοκομείο μεταξύ των 2 ομάδων, στις περιόδους που μελετήθηκαν. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ. Τα αποτελέσματα μας στην νέα αυτή 3η εποχή για πρώτη φορά παρουσιάζουν ελπιδοφόρα μηνύματα για την μακροχρόνια πρόγνωση του αναπνευστικού στα ΠΧΒΓ νεογνά ακόμη και σε αυτά με ΒΠΔ. Η εφαρμογή με τον πιο πιστό κατά το δυνατόν τρόπο επιθετικής σίτισης με κύρια προσπάθεια να αποφευχθεί η εξωμήτρια καθυστέρηση ή να επιτευχθεί αύξηση αναπλήρωσης μέσα στις 40-44εβδ ΗΚ και της πολιτικής του ενωρίς nCPAP που εφαρμόστηκε σαν μέθοδος Columbia στις αρχές της δεκαετίας 2000, είχε σαν αποτέλεσμα μια καλλίτερη πορεία του αναπνευστικού όλων των ΠΧΒΓ νεογνών που νοσηλεύτηκαν στην ΜΕΝΝ του Νοσοκομείου «Άγιος Παντελεήμων» την περίοδο 2007-2009, όπως αυτή αξιολογήθηκε στην ηλικία των 8 χρόνων σε σχέση με τελειόμηνους μάρτυρες. Τα αποτελέσματα μας μπορούν να ερμηνευτούν από την συνδυασμένη δράση των δυο παραπάνω πολιτικών.