Η ανοσορρύθμιση σε ασθενείς με οξεία λευχαιμία κατά τη διάγνωση και την υπολειμματική νόσο

Abstract

The aim of this study is to propose an immunophenotypic strategy of determining the levels of Tregulatory cells in peripheral blood with maximum sensitivity, to study the role of T-regulatory cells in leukemogenesis and the correlation of their levels with the response to chemotherapy and finally, to define the predictive value of the determination of their levels. In this study, Tregs were identified in peripheral blood, using the CD4, CD25, CD127 and FoxP3 markers, of 60 patients with newly diagnosed acute myeloid leukemia, 15 patients with newly diagnosed acute lymphoblastic leukemia and 50 healthy volunteers. More specifically, cells expressing CD4+CD25hiCD127loFoxP3+ were selected. The identification of T-regulatory cells in newly diagnosed acute leukemia, using the above phenotype, showed increased expression of Tregs at diagnosis in comparison to their expression in healthy volunteers. This expression revealed a significant gradient, with the lowest expression being present in healthy controls, followed by the expression at diagnosis of acute myeloid leukemia and finally the expression at diagnosis of acute lymphoblastic leukemia. In addition, the significant increase in the expression of T-regulatory cells at diagnosis of all acuteleukemia subtypes is indicative of the role of Tregs in leukemogenesis through suppression of immune responses and thus the protection of stem cells from immune responses. Circulating T regulatory cells were also determined during the monitoring of leukemia for detection ofminimal residual disease, disease relapse and monitoring post salvage treatment. However, nocorrelation of the levels of these cells with the progression of the disease was detected. Despite this, it was observed that T-regulatory cells at diagnosis of leukemia in patients who achieved complete remission after the induction therapy were at a lower ebb in comparison to the regulatory cells of those who had primary refractory disease. This observation is indicative that T-regulatory cells, which play an important role in leukemogenesis, could act as a predictive marker for response to induction therapy but cannot be used as a prognostic marker for the course of the disease, the response to chemotherapy and the early detection of relapse.

Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι να προτείνει την ανοσοφαινοτυπική στρατηγική προσδιορισμούτων επιπέδων των Τ ρυθμιστικών λεμφοκυττάρων στο περιφερικό αίμα με την μέγιστη ευαισθησία,να μελετήσει το ρόλο των Τ ρυθμιστικών κυττάρων στη λευχαιμογένεση και τη συσχέτιση τωνεπιπέδων των κυττάρων αυτών με την ανταπόκριση στη χημειοθεραπευτική αγωγή και να αναδείξειπιθανή προγνωστική αξία του προσδιορισμού των επιπέδων τους. Σε 60 ασθενείς με νεοδιαγνωσθείσα οξεία μυελογενή λευχαιμία, 15 ασθενείς με νεοδιαγνωσθείσα οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία και σε 50 υγιείς εθελοντές προσδιορίστηκαν στο περιφερικό αίμα τα Τ ρυθμιστικά λεμφοκύτταρα με τη χρήση των δεικτών CD4,CD25,CD127 και FoxP3 και επιλέχθηκαντα CD4+CD25hiCD127loFoxP3+ κύτταρα. Ο προσδιορισμός των Τ ρυθμιστικών κυττάρων σενεοδιαγνωσθείσες οξείες λευχαιμίες, με χρήση του ανωτέρω φαινοτύπου ανέδειξε αυξημένηέκφρασή τους εν συγκρίσει με την έκφρασή τους σε υγιείς εθελοντές. Η έκφραση αυτή εμφανίζεισημαντική διαβάθμιση, με τη μικρότερη έκφραση να παρουσιάζεται στους υγιείς μάρτυρες, ναακολουθεί η έκφραση στη διάγνωση της οξείας μυελογενούς λευχαιμίας και τέλος η έκφραση στηδιάγνωση της οξείας λεμφοβλαστικής λευχαιμίας. Η σημαντική αυτή αύξηση των Τ ρυθμιστικώνκυττάρων στη διάγνωση όλων των υποτύπων οξείας λευχαιμίας είναι ενδεικτική του ρόλου πουδιαδραματίζουν τα κύτταρα αυτά στη λευχαιμογένεση, μέσω της προστασίας που παρέχουν στα βλαστικά κύτταρα από την απάντηση του ανοσοποιητικού συστήματος, την οποία καταστέλλουν.Προσδιορίστηκαν, επίσης, τα κυκλοφορούντα στην περιφέρεια Τ ρυθμιστικά κύτταρα στη διάρκειατης παρακολούθησης της λευχαιμίας για ανίχνευση ελάχιστης υπολειμματικής νόσου, στηνυποτροπή του νοσήματος και στην παρακολούθηση του νοσήματος μετά τη θεραπεία διάσωσης,χωρίς ωστόσο να αναδειχθεί συσχέτιση των επιπέδων των κυττάρων αυτών με την εξέλιξη τουνοσήματος. Παρατηρήθηκε ωστόσο ότι τα T ρυθμιστικά κύτταρα της διάγνωσης των ασθενών πουπέτυχαν πλήρη ύφεση μετά τη θεραπεία εφόδου ήταν χαμηλότερα συγκριτικά με τα ρυθμιστικάκύτταρα όσων παρουσίασαν πρωτοπαθώς ανθεκτική νόσο. Η παρατήρηση αυτή είναι ενδεικτική ότιτα Τ ρυθμιστικά λεμφοκύτταρα, τα οποία διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στη λευχαιμογένεση, θαμπορούσαν να αποτελέσουν προγνωστικό δείκτη για την ανταπόκριση στη θεραπεία εφόδου αλλάδεν αποτελούν ασφαλή μέθοδο παρακολούθησης της ανταπόκρισης του νοσήματος στηχημειοθεραπευτική αγωγή και πρώιμης ανίχνευσης πιθανής υποτροπής του νοσήματος και δεν είναιδόκιμο να χρησιμοποιούνται ως προγνωστικός δείκτης για την πορεία του νοσήματος.