Νεοπλατωνική παιδεία: φαντασία σύμβολα και κοσμική συμπάθεια

Abstract

The PhD thesis The Neoplatonic Education: Imagination, Symbols and Cosmic Sympathy attempts to highlight key elements of Neoplatonic education, highlighting innovative elements of modern pedagogy, in a creative combination of Platonic metaphysics with Aristotelian logic, aiming at the spiritual fulfillment of man. In a period from late antiquity to the establishment of Christianity in the Roman and Byzantine empires, i.e. from the middle of the 3rd century AD until the closure of the Platonic Academy by Justinian the First in 529 AD, but also with reference to the subsequent spiritual influences in Byzantium and the Middle Ages, up to the modern age, we seek the principles and methods of the pedagogical corpus of a philosophy that is now extremely modern. In a unique political, economic and social environment, Neoplatonism creatively absorbed the great philosophical traditions of ancient times, to create an original worldview with unique characteristics. With a basic hypothesis, the existence of common pedagogical principles and methods in Neoplatonic tradition, we try to explore relations of Neoplatonic tradition with other modern ones, traditions such as Christian, with the aim of drawing useful conclusions in the formation of a particular pedagogical theory.The study consists of four parts:1. Neoplatonic education as a product of its era, where the terms, conditions, aim and means of Neoplatonic education are analyzed, and it is completed by outlining its influence on modern pedagogy.2. The role of imagination in Neoplatonic education, with reference to the earliest work of Plato, Aristotle, Stoics and Epicureans, in order to reach the neoplatonic influences of imagination in Christianity, Islam, the Middle Ages, Renaissance, Enlightenment In modern times. The unity for imagination ends with an analysis of ethics in imagination, in the light of modern science: patterns, transfer, narrative, and moral perception.3. The role of symbols in Neoplatonic education: definition, interpretation and content, followed by analysis of the role of myths and symbols in the work of Plotinus (two myths and two allegories), in Iamblichus, in Proclus, to be completed with the description and analyzing the conditions of influence of Neoplatonic philosophy of education in the work of the Great Kingdom.4. The cosmic sympathy as the excellence of life, the culmination of the scientific project of this study: by Plato and Aristotle, to Stoics, to follow Pluto's eight hypotheses of cosmic sympathy, surprisingly present in modern science.

Η υποβληθείσα διδακτορική διατριβή Νεοπλατωνική Παιδεία: Φαντασία, Σύμβολα και Κοσμική Συμπάθεια, επιχειρεί την ανάδειξη βασικών στοιχείων της νεοπλατωνικής παιδείας, προβάλλοντας καινοτόμα στοιχεία για τη σύγχρονη παιδαγωγική, σε μια δημιουργική σύζευξη της πλατωνικής μεταφυσικής με την αριστοτέλεια λογική, με στόχο την πνευματική τελείωση του ανθρώπου. Σε μια χρονική περίοδο από την ύστερη αρχαιότητα μέχρι την καθιέρωση του χριστιανισμού στη ρωμαϊκή και τη βυζαντινή αυτοκρατορία, δηλαδή από τα μέσα του 3ου αιώνα μ.Χ. μέχρι και το θρυλούμενο κλείσιμο της Πλατωνικής Ακαδημίας από τον Ιουστινιανό τον Α΄, το 529 μ.Χ., αλλά και με αναφορά στις μετέπειτα πνευματικές επιδράσεις στο Βυζάντιο και τον Μεσαίωνα, μέχρι και τη σύγχρονη εποχή, αναζητούμε τις αρχές και τις μεθόδους του παιδαγωγικού corpus μιας φιλοσοφίας που σήμερα αποδεικνύεται εξαιρετικά σύγχρονη. Σε ένα μοναδικό πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό περιβάλλον, ο νεοπλατωνισμός απορρόφησε δημιουργικά τις μεγάλες φιλοσοφικές παραδόσεις της εποχής για να δημιουργήσει μια πρωτότυπη κοσμοθεωρία με μοναδικά χαρακτηριστικά. Με βασική υπόθεση, την ύπαρξη κοινών παιδαγωγικών αρχών και μεθόδων στη νεοπλατωνική παράδοση, επιχειρούμε τη διερεύνηση των σχέσεων της νεοπλατωνικής παράδοσης με άλλες σύγχρονές της, παραδόσεις, όπως η χριστιανική, με στόχο την άντληση χρήσιμων συμπερασμάτων στη διαμόρφωση μιας ιδιαίτερης παιδαγωγικής θεωρίας.Η μελέτη αποτελείται από τέσσερα μέρη:1.Η Νεοπλατωνική παιδεία και η εποχή της, όπου αναλύονται οι όροι, οι προϋποθέσεις, ο στόχος και τα μέσα της Νεοπλατωνικής παιδείας, και ολοκληρώνεται με σκιαγράφηση της επιρροής της στη σύγχρονη παιδαγωγική..2.Ο ρόλος της φαντασίας στη Νεοπλατωνική παιδεία, με αναφορά στο πρωθύστερο έργο του Πλάτωνα, του Αριστοτέλη, των Στωικών και των Επικούρειων, για να φτάσουμε στις νεοπλατωνικές επιρροές της φαντασίας στον Χριστιανισμό, στο Ισλάμ, στον Μεσαίωνα, την Αναγέννηση, τον Διαφωτισμό και στη σύγχρονη εποχή. Η ενότητα για την φαντασία ολοκληρώνεται με μια ανάλυση της ηθικής στη φαντασία, υπό το φως της σύγχρονης επιστήμης: πρότυπα, μεταφορά, αφήγηση και ηθική αντίληψη.3.Ο ρόλος των συμβόλων στη Νεοπλατωνική παιδεία: ορισμός, ερμηνεία και περιεχόμενο, και ακολουθεί ανάλυση του ρόλου των μύθων και των συμβόλων στο έργο του Πλωτίνου (δυο μύθοι και δυο αλληγορίες), στον Ιάμβλιχο, στον Πρόκλο, για να ολοκληρωθεί με την περιγραφή και ανάλυση των όρων επιρροής της νεοπλατωνικής φιλοσοφίας της παιδείας στο έργο του Μεγάλου Βασιλείου.4.Η κοσμική συμπάθεια ως αριστεία βίου, επιστέγασμα του επιστημονικού εγχειρήματος της παρούσας μελέτης: από τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη, στους Στωικούς, για να ακολουθήσουν οι οκτώ υποθέσεις του Πλωτίνου για την κοσμική συμπάθεια, και τη σύγχρονη επιστήμη.