Σύγκριση της πρασουγρέλης σε σχέση με την διπλή δόση κλοπιδογρέλης σε ασθενείς που έχουν υποβληθεί σε αγγειοπλαστική και παρουσιάζουν αντίσταση στη συνήθη δόση κλοπιδογρέλης, όπως αυτή προσδιορίζεται με την χρήση του μετρητή VerifyNow

Abstract

OBJECTIVES:The primary aim of the study was to determine the antiplatelet effects of prasugrel versus high-dose clopidogrel in patients with high on-treatment platelet reactivity (HTPR) after percutaneous coronary intervention (PCI) and, secondarily, their relation to cytochrome (CYP) 2C19*2 carriage.BACKGROUND:High on-treatment platelet reactivity after clopidogrel administration after PCI is linked to the loss-of-function CYP2C19*2 allele and accompanied by an increased risk of adverse events.METHODS:We performed a prospective, randomized, single-blind, crossover study of platelet inhibition by prasugrel 10 mg/day versus high-dose 150 mg/day clopidogrel in 71 (of 210 screened; 33.8%) post-PCI patients with HTPR. Platelet function was assessed by the VerifyNow assay (Accumetrics, San Diego, California), and real-time polymerase chain reaction genotyping was performed for CYP2C19*2 carriage.RESULTS:The primary endpoint of platelet reactivity (measured in platelet reactivity units) at the end of the 2 treatment periods was lower after prasugrel compared with clopidogrel (least-squares estimates 129.4, 95% confidence interval [CI]: 111.1 to 147.7 versus 201.7, 95% CI: 183.2 to 220.2; p < 0.001). The least-squares mean difference between the 2 treatments was -122.9 (95% CI: -166.7 to -79.2, p < 0.001), and -47.5 (95% CI: -79.5 to -15.4, p = 0.004), in carriers and noncarriers of at least 1 mutant allele, respectively. The HTPR rates were lower for prasugrel than for clopidogrel, in all patients (7.5% vs. 35.8%, p < 0.001), in carriers (5.3% vs. 47.4%, p = 0.007), and in noncarriers (8.8% vs. 29.4%, p = 0.005), respectively.CONCLUSIONS:In patients with HTPR after PCI, prasugrel is more effective compared with high clopidogrel in reducing platelet reactivity, particularly in CYP2C19*2 carriers. Genotyping guidance might be helpful only in case an increased clopidogrel maintenance dose is considered.

ΣΤΟΧΟΙ:Ο πρωταρχικός στόχος της μελέτης ήταν ο προσδιορισμός της αντιαιμοπεταλιακής δράσης της πρασουγρέλης έναντι της υψηλής δόσης κλοπιδογρέλης σε ασθενείς με υψηλή αντιδραστικότητα των αιμοπεταλίων κατά τη θεραπεία (HTPR) μετά από διαδερμική στεφανιαία επέμβαση (PCI) και, δευτερευόντως, η σχέση της με την παρουσια του αλληλίου κυτοχρώματος (CYP) 2C19 * 2.ΙΣΤΟΡΙΚΟ:Η υψηλή αντιδραστικότητα των αιμοπεταλίων κατά τη θεραπεία μετά τη χορήγηση κλοπιδογρέλης μετά από PCI συνδέεται με το αλλήλιο CYP2C19 * 2 και συνοδεύεται από αυξημένο κίνδυνο καρδιαγγειακών συμβαμάτων.ΜΕΘΟΔΟΙ:Πραγματοποιήσαμε μια προοπτική, τυχαιοποιημένη, μονή τυφλή, διασταυρούμενη μελέτη της αναστολής των αιμοπεταλίων από πρασουγρέλη 10 mg / ημέρα έναντι υψηλής δόσης κλοπιδογρέλης 150 mg / ημέρα σε 71 (από 210 ασθενείς που ελέγχθησαν, 33,8%) μετά από PCI με HTPR. Η λειτουργικότητα των αιμοπεταλίων προσδιορίστηκε με τη δοκιμασία VerifyNow (Accumetrics, San Diego, California) και διεξήχθη γονοτυπική ανάλυση με αλυσιδωτή αντίδραση πολυμεράσης σε πραγματικό χρόνο για την παρουσία του αλληλίου CYP2C19 * 2.ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ:Το πρωτογενές καταληκτικό σημείο της αντιδραστικότητας των αιμοπεταλίων (μετρούμενο σε μονάδες αντιδραστικότητας των αιμοπεταλίων) στο τέλος των 2 περιόδων θεραπείας ήταν χαμηλότερο μετά την πρασουγρέλη σε σύγκριση με την κλοπιδογρέλη (εκτιμήσεις ελαχίστων τετραγώνων 129,4, 95% διάστημα εμπιστοσύνης [CI]: 111,1 έως 147,7 έναντι 201,7, 95 % CI: 183,2 έως 220,2 • ρ <0,001). Η μέση διαφορά ελάχιστων τετραγώνων μεταξύ των δύο θεραπειών ήταν -122,9 (95% CI: -166,7 έως -79,2, p <0,001) και -47,5 (95% CI: -79,5 έως -15,4, p = 0,004) σε φορείς και μη φορείς του τουλάχιστον 1 μεταλλαγμένου αλληλίου, αντίστοιχα. Οι συχνότητες HTPR ήταν χαμηλότερες για την πρασουγρέλη σε σχέση με την κλοπιδογρέλη σε όλους τους ασθενείς (7,5% έναντι 35,8%, p <0,001), σε φορείς (5,3% έναντι 47,4%, p = 0,007) και σε μη φορείς (8,8% έναντι 29,4%, ρ = 0,005), αντίστοιχα.ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ:Σε ασθενείς με HTPR μετά από PCI, η πρασουγρέλη είναι πιο αποτελεσματική σε σύγκριση με την υψηλή δόση κλοπιδογρέλης στη μείωση της αντιδραστικότητας των αιμοπεταλίων, ιδιαίτερα σε φορείς του CYP2C19 * 2. Η γονοτυπική καθοδήγηση μπορεί να είναι χρήσιμη μόνο στην περίπτωση που εξετάζεται η θεραπεία συντήρησης με αυξημένη δόση κλοπιδογρέλης.