Τοποθέτηση ενδοπροθέσεων καλυμμένων με μόσχευμα (covered stents), εντός stents με επαναστένωση, σε λαγόνιες αρτηρίες

Abstract

Purpose: To evaluate the safety and efficacy of balloon-expandable covered stent (CS) for treatment of symptomatic iliac artery in-stent restenosis (ISR). Material and methods: This was a retrospective, single-arm, single-centre study, which included 25 consecutive patients referred for percutaneous endovascular treatment of angiographically proven symptomatic iliac artery ISR using balloon expandable CS. All patients presented with recurrent Rutherford 1 to 3 chronic limb ischaemia that deteriorated over an average period of 45 months after bare stenting. Study’s primary safety outcome measures were peri-procedural (30-days) device-related major complications rate and 12 months patient survival rate, while primary efficacy outcome measure was 12-months clinically-driven target lesion reintervention rate. Secondary endpoints included 12-months binary restenosis rates and 30-day procedure related complication rates. Results: Initial technical success was 100%. No device-related major complications occurred. No patient was lost to follow up. According to Kaplan-Meier analysis target lesion revascularization-free survival rates were 92% at 6- and 12-months follow up, respectively. Restenosis rates were 8% and 12% at 6- and 12-months follow up, respectively. Survival was 100% (25/25 patients). No major complications were noted (0%). Minor complication rate was 4% (1/25 case of medium size hematoma). Conclusions: The use of a balloon-expandable covered stent seems to achieve promising results in the management of symptomatic iliac artery in-stent restenosis

Σκοπός: Η μελέτη της ασφάλειας και της αποτελεσματικότητας της χρήσης καλυμμένης με μόσχευμα μεταλλικής ενδοπρόθεσης εκπτυσσόμενης με αεροθάλαμο, ως θεραπευτική επιλογή σε συμπτωματική επαναστένωση μεταλλικών ενδοπροθέσεων στις λαγόνιες αρτηρίες (ISR). Υλικό - Μέθοδος: Πρόκειται για αναδρομική μονοκεντρική, ενός σκέλους μελέτη, στην οποία συμπεριλήφθησαν 25 ασθενείς. Οι ασθενείς αυτοί υπεβλήθησαν σε αγγειοπλαστική σε επιβεβαιωμένες αγγειογραφικά συμπτωματικές επαναστενώσεις σε μεταλλικές ενδοπροθέσεις σε λαγόνιες αρτηρίες με χρήση μεταλλικών ενδοπροθέσεων καλυμμένων με μόσχευμα εκπτυσσόμενων με αεροθάλαμο. Όλοι οι ασθενείς παρουσίασαν στην κλινική εξέταση υποτροπιάζουσα χρόνια ισχαιμία (Rutherford 1 to 3), η οποία επιδεινώθηκε σε διάστημα 45 μηνών (μέση τιμή) μετά την αγγειοπλαστική με απλές μεταλλικές ενδοπροθέσεις. Τα κύρια αποτελέσματα ασφάλειας της μελέτης ήταν η συχνότητα των μειζόνων επιπλοκών περιεπεμβατικά (30 ημέρες) σχετιζόμενες με τις συσκευές και τα 12μηνα ποσοστά βατότητας, ενώ τα κύρια σημεία έκβασης της αποτελεσματικότητας της μελέτης ήταν το ποσοστό των περιστατικών που κλινικά απαιτήθηκε επανεπέμβαση στην βλάβη στόχο εντός 12μηνου. Τα δευτερεύοντα καταληκτικά σημεία περιλαμβάνουν τα ποσοστά δυαδικής (binary) επαναστένωσης στο 12μηνο και τα ποσοστά επιπλοκών, εντός 30 ημερών, σχετιζόμενα με την επέμβαση.Αποτελέσματα: Η αρχική τεχνική επιτυχία ήταν 100%, χωρίς να καταγραφεί περιστατικό με μείζονα επιπλοκή από τα υλικά και τις συσκευές της επέμβασης, ενώ κανείς ασθενής δεν χάθηκε στον επανέλεγχο. Σύμφωνα με την Kaplan-Meier ανάλυση τα ποσοστά ελεύθερα επαναστένωσης της βλάβης στόχου ήταν 92%, στους 6 και τους 12 μήνες, αντίστοιχα στον επανέλεγχο των ασθενών. Τα ποσοστά επαναστένωσης ήταν 8% και 12% στους 6 και στους 12 μήνες, αντίστοιχα στον επανέλεγχο. Τα ποσοστά επιβίωσης ήταν 100% (25/25 ασθενείς). Δεν παρατηρήθηκαν μείζονες επιπλοκές (0%). Ελάσσονες επιπλοκές παρατηρήθηκαν στο 4% των ασθενών (1/25 περιστατικό με μεσαίου μεγέθους αιμάτωμα, χωρίς να απαιτηθεί χειρουργική επέμβαση).Συμπεράσματα: Η χρήση ενδοπροθέσεων καλυμμένων με μόσχευμα εκπτυσσόμενων με αεροθάλαμο, φαίνεται πολλά υποσχόμενη και θα μπορούσε να αποτελεί εναλλακτική επιλογή στην αντιμετώπιση της συμπτωματικής επαναστένωσης των απλών μεταλλικών ενδοπροθέσεων στις λαγόνιες αρτηρίες