Μελέτη πολυμορφισμών ιντερλευκινών (IL) 12 και 18 και του γονιδίου BTNL2 σε Έλληνες πάσχοντες από σαρκοείδωση

Abstract

Sarcoidosis is a multisystemic granulomatous disease of unknown etiology that primarily affects adults between the ages 20 and 40 years old. Characterized by the activation of Th1 lymphocytes resulting in the production of inflammatory cytokines and the formation of noncaseating epithelioid cell granulomas in affected tissues.Frequently affected lung and lymphatic system and any other organ and presents spontaneous remission the first two years at a rate that varies with radiographic stage of the disease and in some patients progressing to pulmonary fibrosis or other fatal complications depending on the affected organ.The diagnosis of sarcoidosis is established when typical clinical-radiological findings are supported by histologic evidence of epithelioid granulomas of affected organ system and excluded of other granulomatous disease.The pathogenesis of sarcoidosis is not clearly defined, but according to the latest literature reports is a result of exposure of genetically susceptible individuals to specific environmental factors. Many genes have been studied for their correlation with manifestation of sarcoidosis.In the present study we investigated the correlation of genes IL-12Bp40 at position +1602 A/C (rs3212227), IL-18 at position -137 G/C (rs187238) and BTNL2 with the pathogenesis of sarcoidosis. The group of patients consisted of 146 Greek patients with sarcoidosis that came from the First Pulmonary Clinic of the University of Athens and the 8th Pulmonary Clinic οf “Sotiria” Hospital. The control group consisted of 90 healthy volunteers from the general population.From the study of genes was found that the rs3212227 polymorphism of IL-12Βp40 is not associated with the pathogenesis of sarcoidosis in the Greek population, while for the polymorphism -137G/C (rs187238) of IL-18 was found that the C allele is a potential risk factor of sarcoidosis in Greek population. Unlike the G allele was detected in increased frequency in the control group making this allele likely protective agent in manifestation of sarcoidosis.From the study of gene sequence BTNL2 were detected 24 different mutations in 102 patients (69.9%) with sarcoidosis and 15 different mutations in 56 controls (62.2%) and the majority of individuals of the two study groups were detected more than one mutation. 9 mutations of the 24, p.D118N, p.A142P, p.G143D, p.T165I, p.E242G, p.S334L, p.G412C, p.A430D, p.G454C identified by the in silico analysis, that was probably pathological but the incidence among the two study groups was not statistically significant. The mutation p.W94R (rs28362682) was found to be associated with the onset of mild pulmonary disease and not found a similar association of other mutations nor polymorphism rs2076530 which has been shown to be associated with the onset of sarcoidosis in other European populations.

Η σαρκοείδωση είναι μία πολυσυστηματική κοκκιωματώδης νόσος αγνώστου αιτιολογίας που προσβάλλει κυρίως άτομα ηλικίας 20 έως 40 ετών. Χαρακτηρίζεται από την ενεργοποίηση των Th1 λεμφοκυττάρων με αποτέλεσμα την παραγωγή φλεγμονωδών κυτταροκινών και τον σχηματισμό μη τυροειδοποιημένου κοκκιώματος στους προσβεβλημένους ιστούς.Συχνότερα προσβάλλεται ο πνεύμονας και το λεμφικό σύστημα αλλά και οποιοδήποτε άλλο όργανο και παρουσιάζει αυτόματη ύφεση τα δύο πρώτα έτη σε ποσοστό που διαφέρει ανάλογα με το ακτινολογικό στάδιο της νόσου ενώ σε κάποιους ασθενείς εξελίσσεται σε πνευμονική ίνωση ή σε άλλες θανατηφόρες επιπλοκές ανάλογα με το προσβεβλημένο όργανο.Η διάγνωση βασίζεται στα κλινικοακτινολογικά ευρήματα και στην ιστολογική επιβεβαίωση με την ανεύρεση του μη τυροειδοποιημένου επιθηλιοειδούς κοκκιώματος σε προσβεβλημένο όργανo, καθώς και στον αποκλεισμό άλλων κοκκιωματωδών νοσημάτων.Η παθογένεια της νόσου δεν είναι σαφώς καθορισμένη, αλλά σύμφωνα με τις τελευταίες βιβλιογραφικές αναφορές, είναι αποτέλεσμα έκθεσης γενετικά ευπαθών ατόμων σε ειδικούς περιβαλλοντικούς παράγοντες. Πολλά γονίδια έχουν μελετηθεί για την συσχέτισή τους με την εκδήλωση της σαρκοείδωση. Στην παρούσα μελέτη διερευνήθηκε η συσχέτιση των γονιδίων IL-12Bp40 στην θέση +1602A/C (rs3212227), IL-18 στη θέση -137G/C (rs187238) και BTNL2 με την παθογένεια της σαρκοείδωσης. Η ομάδα των ασθενών αποτελούνταν από 146 Έλληνες ασθενείς που έπασχαν από σαρκοείδωση και προήρθαν από την Α' Πανεπιστημιακή Πνευμονολογική κλινική του Πανεπιστημίου Αθηνών και από την 8η Πνευμονολογική κλινική του Ν.Ν.Θ.Α. «Η Σωτηρία». Η ομάδα ελέγχου αποτελούνταν από 90 υγιή άτομα εθελοντές από το γενικό πληθυσμό.Από την μελέτη των γονιδίων διαπιστώθηκε ότι ο πολυμορφισμός rs3212227 της IL-12Βp40 δεν σχετίζεται με τη παθογένεια της σαρκοείδωσης στον Ελληνικό πληθυσμό, ενώ για τον πολυμορφισμό -137G/C (rs187238) της IL-18, διαπιστώθηκε ότι το αλλήλιο C αποτελεί πιθανό παράγοντα κινδύνου εκδήλωσης της σαρκοείδωσης στον Ελληνικό πληθυσμό. Αντίθετα το αλλήλιο G ανιχνεύθηκε σε αυξημένη συχνότητα στην ομάδα των μαρτύρων καθιστώντας αυτό το αλλήλιο πιθανό προστατευτικό παράγοντα στην εκδήλωση της σαρκοείδωσης.Από την μελέτη της αλληλουχίας του γονιδίου BTNL2 ανιχνεύθηκαν 24 διαφορετικές μεταλλάξεις σε 102 ασθενείς (69,9%) με σαρκοείδωση και 15 διαφορετικές μεταλλάξεις σε 56 μάρτυρες (62,2%) και στην πλειοψηφία τους στα άτομα και από τις δύο ομάδες μελέτης ανιχνεύθηκαν περισσότερες από μία μεταλλάξεις. Από τις 24 μεταλλάξεις οι 9 μεταλλάξεις p.D118N, p.A142, p.G143D, p.T165I, p.E242G, p.S334L, p.G412C, p.A430D, p.G454C διαπιστώθηκαν, από την in silico ανάλυση, ότι ήταν πιθανόν παθολογικές αλλά η συχνότητα εμφάνισή τους μεταξύ των δύο ομάδων μελέτης δεν ήταν στατιστικά σημαντική. Η μετάλλαξη p.W94R (rs28362682) διαπιστώθηκε ότι σχετίζεται με την εκδήλωση ήπιας πνευμονικής νόσου ενώ δεν διαπιστώθηκε ανάλογη συσχέτιση των υπόλοιπων μεταλλάξεων ούτε και του πολυμορφισμού rs2076530 οποίος έχει αποδειχθεί ότι σχετίζεται με την εκδήλωση της σαρκοείδωσης σε άλλους Ευρωπαϊκούς πληθυσμούς.