Επίδραση του μηχανικού αερισμού με χαμηλούς όγκους, του αερισμού υψηλής συχνότητας και του συνδυασμού του τελευταίου με ενδοτραχειακή εμφύσηση αερίων, στις αναπνευστικές και καρδιαγγειακές φυσιολογικές μεταβλητές στο σύνδρομο αναπνευστικής δυσπραγίας

Abstract

In acute respiratory distress syndrome (ARDS), recruitment sessions of high-frequency oscillation (HFO) and tracheal gas insuflation (TGI) with short-lasting recruitment maneuvers (RMs) may improve oxygenation and enable reduction of subsequent conventional mechanical ventilation (CMV) pressures. We determined the effect of adding HFO-TGI sessions to lung-protective CMV on physiological variables in patients with early/severe ARDS. We conducted a prospective, randomized, unblinded clinical trial, subdivided into a first single-centre period and a second two-centre period. We enrolled 125 (first period, n = 54) patients with arterial oxygen tension (PaO2)/inspiratory oxygen fraction (FiO2) of <150 mmHg for >12 consecutive hours at an end-expiratory pressure of ≥ 8cmH2O . Patients were randomly assigned to an HFO-TGI group (receiving HFO-TGI sessions with RMs, interspersed with lung-protective CMV; n = 61) or CMV group (receiving lung-protective CMV and RMs; n = 64). Pre-enrolment ventilation duration was variable. During days 1-10 post-randomization, PaO2/FiO2, oxygenation index, plateau pressure and respiratory compliance were improved in the HFO-TGI group versus the CMV group (p < 0.001 for the time × group interaction). PaCO2 and hemodynamics did not differ significantly between the two groups (P=0,19 for PaCO2, P=0,29 for Cardiac Index, P>0,09 for Mean Arterial Pressure and P=0,08 for Central Venus Pressure).

Στο σύνδρομο οξείας αναπνευστικής δυσπραγίας (Acute Respiratory Distress Syndrome-ARDS), οι συνεδρίες επιστράτευσης με μηχανικό αερισμό υψηλής συχνότητας (High Frequency Oscillation-HFO) και ενδοτραχειακής εμφύσησης αεριών (Tracheal Gas Insuflation-TGI) με σύντομους, «κλασσικούς» χειρισμούς επιστράτευσης (εφαρμογή συνεχούς θετικής πίεσης αεραγωγών 45cmH2O για 45 δευτερόλεπτα-Recruitment Maneuvers-RMs), μπορεί να βελτιώσει την οξυγόνωση και να επιτρέψει την ελάττωση των πιέσεων του συμβατικού μηχανικού αερισμού (Conventional Mechanical Ventilation-CMV). Καταγράφηκε η επίπτωση της προσθήκης συνεδριών HFO-TGI στο μοντέλο του προστατευτικού CMV πάνω στις φυσιολογικές μεταβλητές των ασθενών με πρώιμο/βαρύ ARDS. Πραγματοποιήσαμε μία προοπτική, τυχαιοποιημένη, μη τυφλή κλινική μελέτη, η οποία χωρίστηκε χρονικά σε μία πρώτη, μονοκεντρική, περίοδο και σε μία δεύτερη, δικεντρική, περίοδο. Συμπεριελήφθησαν 125 συνολικά ασθενείς (54 ασθενείς από την πρώτη περίοδο), με τιμή του λόγου της μερικής τάσης του οξυγόνου του αρτηριακού αίματος (PaO2) προς την κλασματική συγκέντρωση του οξυγόνου στον εισπνεόμενο αέρα (FiO2) μικρότερη των 150mmHg για περισσότερες από 12 συνεχείς ώρες και με τιμή θετικής τελοεκπνευστικής πίεσης (Positive End-Expiratory Pressure-PEEP) στον CMV μεγαλύτερη ή ίση των 8cmH2O. Οι ασθενείς τυχαιοποιήθηκαν είτε στην ομάδα του HFO-TGI (λαμβάνοντας συνεδρίες με συνδυασμό HFO-TGI με χειρισμούς επιστράτευσης (RMs) και εναλλαγή με προστατευτικό μοντέλο CMV, σύνολο=61 ασθενείς) είτε στην ομάδα του CMV (λαμβάνοντας συνδυασμό προστατευτικού μοντέλου CMV με χειρισμούς επιστράτευσης, σύνολο=64 ασθενείς). Η χρονική διάρκεια του CMV πριν την τυχαιοποίηση, ήταν μεταβλητή ανάμεσα στους ασθενείς. Κατά την διάρκεια των ημερών 1-10 μετά την τυχαιοποίηση, ο λόγος PaO2/FiO2, ο δείκτης οξυγόνωσης, η τελοεισπνευστική πίεση ισορροπίας και η ενδοτικότητα του αναπνευστικού συστήματος, ήταν βελτιωμένοι στους ασθενείς της ομάδας του HFO-TGI σε σχέση με την ομάδα του CMV (P<0,001 για την αλληλεπίδραση ομάδα × χρόνος). Η PaCO2 και οι αιμοδυναμικές μεταβλητές δεν παρουσίασαν στατιστικά σημαντική μεταβολή [P=0,19 για τον καρδιακό δείκτη (CI), P>0,09 για την μέση αρτηριακή πίεση (MAP) και P=0,08 για την κεντρική φλεβική πίεση (CVP)].