Φόρος και πολίτης στο ελληνικό κράτος (19ος-20ός αιώνας)

Abstract

The study is allocated to research into the relationship between tax and citizen and field of analysis the Greek State in the nineteenth century. It is configured by seven chapters and annex, divided into three parts, seeking to strengthen the debate on the constitution of sociology of tax. In the first place we have the debate on sociology of taxation with regards to fiscal sociology. In continue we have the analysis on the available evidences relating to taxation in the Greek State and those of other states of the South East Europe and finally the third part to which we have incorporated and introduced the processed data for taxation in Greece, while another part of research concerned the taxation in Bulgaria, Turkey and Romania in order to have the possibility of comparative analysis.The research has as starting point the joints with which the tax authority of the state is achieved with the theories of modernization, the elite and militarism. The tax burden is addressed through the paradox of Montesquieu which allows you to consider how the political authority makes the citizen taxpayer and how the tax configures the citizen. The approach to this issue is feasible through the development of faculties of thinking, the Austrian, Italian, French and English Saxon. The creation of Greek faculty is one of the issues which are shaping the fiscal evolutions of the Greek State and especially the foreign fiscal interventions.The penetration in the relationship between tax and citizen becomes feasible through the field research of the Greek State. The analysis is about the extension of these analyzes but its own documentation and processing of the data are based on the resources available to the economic history of the Greek State. The formulation of national resources during the nineteenth century and the taxation were connected with the development of national borders and the change in old tax systems which are identical with foreign sovereignties, eastern and western. The transition to the national taxation constitutes "reform" for each region which contributes to the expansion of national borders. The tax is considered as a national integration mechanism.The comparison with other countries is finally one of the problems in which the sociology of tax formulates its own speech (theory) and consolidates its own role in academic teaching and research.

Η μελέτη κατανέμεται με αντικείμενο έρευνας τη σχέση φόρου και πολίτη και πεδίο ανάλυσης το Ελληνικό κράτος στο 19ο αι. και 20ο αι. Διαμορφώνεται από επτά κεφάλαια και παράρτημα, κατανεμημένα σε τρία μέρη, με στόχο να ενισχύσει τη συζήτηση για την συγκρότηση της κοινωνιολογίας του φόρου. Στο πρώτο μέρος αναλύεται η θεωρία για τη φορολογική κοινωνιολογία ως προς την δημοσιοοικονομική κοινωνιολογία. Ακολουθεί η ανάλυση επάνω στα διαθέσιμα τεκμήρια που αφορούν τη φορολογία του Ελληνικού κράτους ως και εκείνα άλλων κρατών της Νοτιοανατολικής Ευρώπης και τέλος το τρίτο μέρος στο οποίο συμπεριλάβαμε και παρουσιάζουμε επεξεργασμένα τα στοιχεία για τη φορολογία στην Ελλάδα, ενώ ένα τμήμα του διαθέσαμε για τη φορολογία σε Βουλγαρία, Τουρκία και Ρουμανία ώστε να υποστηρίξουμε τη συγκριτική ανάλυση. Η έρευνα έχει αφετηρία τις αρθρώσεις με τις οποίες επιτυγχάνεται η φορολογική εξουσία του κράτους με τις θεωρίες του εκσυγχρονισμού, των ελίτ και του μιλιταρισμού. Η φορολογική επιβάρυνση αντιμετωπίζεται μέσα από το παράδοξο του Μοντεσκιέ υπόθεση εργασίας που επιτρέπει να εξετάσουμε πώς η πολιτική εξουσία καθιστά τον πολίτη φορολογούμενο και πώς ο φόρος διαμορφώνει τον πολίτη. Η προσέγγιση στο ζήτημα αυτό γίνεται με την εξέλιξη των σχολών σκέψης, την αυστριακή, την ιταλική, την γαλλική και την αγγλοσαξονική. Η δημιουργία ελληνικής σχολής είναι ένα από τα θέματα που διαμορφώνουν οι δημοσιοοικονομικές εξελίξεις του Ελληνικού κράτους και ιδιαίτερα οι ξένες δημοσιοοικονομικές επεμβάσεις. Η διείσδυση στη σχέση φόρου και πολίτη γίνεται με πεδίο έρευνας το Ελληνικό κράτος. Η ανάλυση βρίσκεται στην προέκταση των αναλύσεων αυτών αλλά η τεκμηρίωσή του ως και η επεξεργασία των δεδομένων βασίζεται στα μέσα που διαθέτει η οικονομική ιστορία του Ελληνικού κράτους. Η διαμόρφωση των εθνικών πόρων στη διάρκεια του 19ο αι. και η φορολογία συνδέθηκαν με την εξέλιξη των εθνικών του συνόρων και τη μεταβολή παλαιών φορολογικών συστημάτων που ταυτίζονται με ξένες κυριαρχίες, ανατολικές και δυτικές. Η μετάβαση στην εθνική φορολογία συνιστά «μεταρρύθμιση» για κάθε περιφέρεια που συντελεί στην επέκταση των εθνικών συνόρων. Ο φόρος γίνεται έτσι ένας μηχανισμός εθνικής ολοκλήρωσης. Η σύγκριση με άλλες χώρες είναι τέλος ένα από τα προβλήματα στα οποία η κοινωνιολογία του φόρου διατυπώνει το δικό της λόγο και εμπεδώνει το ρόλο της στην ακαδημαϊκή διδασκαλία και έρευνα.