Αξιολόγηση των επιπέδων της πρωτεΐνης-δέσμευσης-λιποπολυσακχαρίτη στον ορό και το ασκιτικό υγρό σε ασθενείς με κίρρωση ήπατος με και χωρίς επιπλοκές

Abstract

Lipopolysaccharide-binding protein (LBP) is an acute-phase protein produced by the liver. Changes in LBP levels are associated with dynamics of bacterial translocation and intestinal permeability in decompensated cirrhosis (DC). We assessed serum and ascites LBP levels and examined their association with mortality in patients with DC. Eighty eight consecutive patients [73.9% males, median MELD score 18, (interquartile range 13-23)] were admitted and thorough investigations were performed for diagnosis of infection. LBP (ng/ml) was assessed in serum (N=88) and ascites (N=49) by enzyme-linked immunosorbent assay and was expressed in logarithmic scale (ln). Serum LnLBP levels were higher in 18 patients with documented infection compared to those without [13.99 (13.39-14.95) vs 13.13(12.71-13.89), respectively, P<0.001]. In ROC curve analysis, LBP value of 13.49 was the optimal cut-off in discriminating infection offering sensitivity of 72.2% and specificity of 64.3% (c-statistic=0.773). C-reactive protein (CRP) values showed a lower performance (c-statistic=0.708). Serum lnLBP values were higher than those of ascitic fluid [13.44 (12.93-14.03) vs 11.06 (10.76-11.84), P<0.001]. Serum LBP showed a positive correlation with leucocyte count and CRP levels. Ascitic fluid LBP levels showed a positive correlation with leucocyte count and lactate dehydrogenase levels in ascites. Patients without infection (N=70) were prospectively followed-up. Kaplan Meier 90-day survival curve showed that high LnLBP (>13.49) were associated with poorer outcome compared to those with lower values (log rank P=0.045). In univariate Cox regression analysis, neutrophils (P=0.061), LBP (P=0.007), MELD score (P=0.01) and CRP (P=0.048) were predictive factors of 90-day mortality. However, only high LBP (HR 8.1 95%CI 2.0-31.5, P=0.003) and MELD (HR 1.1 95%CI 1.0-1.2, P=0.002) were predictive of 90-day mortality in multivariate analysis. Ascitic fluid LBP was not a predictive marker of mortality. Serum and ascites LBP levels are correlated with systemic inflammatory response in patients with DC and are significantly higher in infected patients. High serum LBP values were measured in patients without documented infection who died during the 90-day follow-up period, a finding probably related to mechanisms of abnormal intestinal permeability and bacterial translocation.

Η πρωτεΐνη δέσμευσης του λιποπολυσακχαρίτη (LBP) είναι πρω¬τεΐνη οξείας φάσης που παράγεται από το ήπαρ. Η αύξηση των συγκεντρώσεων της LBP συσχετίζεται με το φαινόμενο της παθολογικής βακτηριακής μετατό¬πισης και με την αυξημένη εντερική διαπερατότητα σε μη αντιρροπούμενη κίρρωση (ΜΑΚ). Στην παρούσα μελέτη εκτιμήσαμε τα επίπεδα LBP σε ορό και ασκίτη και εξετάσαμε τη συσχέτισή τους με τη θνησιμότητα σε ασθενείς με ΜΑΚ. Ογδόντα οκτώ διαδοχικοί ασθενείς [73.9% άνδρες, διάμεση τιμή MELD score 18, (ενδοτεταρτημοριακό εύρος 13-23)] μελετήθηκαν και υποβλήθηκαν σε ενδελεχή έλεγχο για διάγνωση πιθανής λοίμωξης. Η LBP (ng / ml) μετρήθηκε στον ορό (Ν = 88) και ασκίτη (Ν = 49) με τη μέθοδο ELISA (enzyme-linked immunosorbent assay) και εκφράστηκε σε λογαριθμική κλίμακα (ln).Τα επίπεδα lnLBP ορού ήταν υψηλότερα σε 18 ασθενείς με τεκμηριωμένη λοίμωξη σε σύγκριση με εκείνους που δεν είχαν [13.99 (13.39 – 14.95) έναντι 13.13 (12.71 – 13.89), αντίστοιχα, P<0.001]. Στην καμπύλη ROC, η τιμή LBP 13.49 ήταν η βέλτιστη στην διάκριση της λοίμωξης προσφέροντας ευαισθησία 72.2% και ειδικότητα 64.3% (c-statistic = 0.773). Οι τιμές C-αντιδρώσας πρωτεΐνης (CRP) παρουσίασαν χαμηλότερη διαγνωστική ικανότητα (c-statistic = 0.708). Οι τιμές lnLBP ορού ήταν υψηλότερες από εκείνες του ασκιτικού υγρού [13.44 (12.93 – 14.03) έναντι 11.06 (10.76 – 11.84), P<0,001]. Τα επίπεδα LBP ορού είχαν θετική συσχέτιση με τα επίπεδα του αριθμού των λευκών αιμοσφαιρίων και της CRP. Τα επίπεδα της LBP του ασκιτικού υγρού παρουσίασαν θετική συσχέτιση με τον αριθμό των λευκών αιμοσφαιρίων και της γαλακτικής αφυδρογονάσης του ασκιτικού υγρού. Οι ασθενείς χωρίς λοίμωξη (Ν = 70) παρακολουθήθηκαν προοπτικά. Η Kaplan Meier καμπύλη επιβίωσης 90 ημερών έδειξε ότι ασθενείς με υψηλά επίπεδα lnLBP (> 13.49) είχαν πτωχότερη επιβίωση σε σύγκριση με εκείνους με χαμηλότερες τιμές (log rank P= 0.045). Στη μονοπαραγοντική ανάλυση Cox, τα ουδετερόφιλα (P = 0.061), η LBP (P = 0.007), το MELD score (P = 0.01) και η CRP (P = 0.048) ήταν προγνωστικοί παράγοντες της θνησιμότητας 90 ημερών. Ωστόσο, μόνο τα υψηλά επίπεδα LBP (HR 8.1 95% CI 2.0 – 31.5, P = 0.003) και το MELD (HR 1.1 95% CI 1.0-1.2, P = 0.002) ήταν προγνωστικά της θνησιμότητας 90 ημερών στην πολυπαραγοντική ανάλυση. Η LBP ασκιτικού υγρού δεν αποτέλεσε προγνωστικό δείκτη θνησιμότητας. Τα επίπεδα της LBP ορού και ασκίτη συσχετίζονται με συστηματική φλεγμονώδη απάντηση σε ασθενείς με ΜΑΚ και είναι σημαντικά υψηλότερα σε ασθενείς με λοίμωξη. Υψηλές τιμές LBP ορού μετρήθηκαν σε ασθενείς χωρίς τεκμηριωμένη λοίμωξη που απεβίωσαν κατά τη διάρκεια της περιόδου παρακολούθησης 90 ημερών, ένα εύρημα που πιθανόν σχετίζεται με μηχανισμούς διαταραχής της εντερικής διαπερατότητας και της βακτηριακής μετατόπισης.