Συσχέτιση της mRNA έκφρασης του γονιδίου της καλλικρεΐνης-13 (KLK13) με την κλινική έκφραση του αδενοκαρκινώματος του στομάχου

Abstract

Objectives Gastric cancer is a fatal human malignancy with poor prognosis. Several modifications in gene expression, including those of the kallikrein-related peptidase family, have been shown to take place in gastric carcinogenesis. Given KLK13 involvement in human malignancies, we aimed to uncover its prognostic strength in stomach cancer.Design and methods Quantitative analysis of KLK13 profiles was accomplished in human gastric cancer cells and in a statistically significant sample size of stomach tissue specimens, with the development of the highly sensitive real-time PCR methodology.Results Decreased KLK13 expression was demonstrated in cancerous compared with their matching nonmalignant pairs (p=0.002) and in poorly differentiated gastric tumors (p=0.029). KLK13-positive patients were shown to live considerably longer (p=0.014) and with low risk of disease recurrences (p=0.043).Conclusions This is the first study disclosing the possible clinical utility of KLK13 as a new tumor biomarker capable of predicting a favorable outcome for gastric cancer patients.

Σκοπός Ο καρκίνος του στομάχου έχει υψηλά ποσοστά νοσηρότητας και αποτελεί μία από τις συχνότερες αιτίες θανάτου από καρκίνο. Αρκετές γονιδιακές μεταλλάξεις έχει βρεθεί ότι εμπλέκονται στην καρκινογένεση στο στόμαχο και τα γονίδια των καλλικρεϊνών αποτελούν πηγή μοριακών δεικτών. Στην παρούσα μελέτη εξετάστηκε η δυνητική προγνωστική σημασία του KLK13 στο γαστρικό αδενοκαρκίνωμα.Υλικά και ΜέθοδοςΚαρκινική σειρά γαστρικού αδενοκαρκινώματος (AGS) και ιστικά δείγματα στομάχου χρησιμοποιήθηκαν στην παρούσα μελέτη. Έγινε απομόνωση του ολικού RNA, σύνθεση cDNA και εν συνεχεία ενίσχυση αυτού με qRT-PCR ώστε να προσδιοριστεί η mRNA έκφραση του KLK13.ΑποτελέσματαΣτατιστικώς σημαντικά (p=0.002) μειωμένη έκφραση του KLK13 βρέθηκε στους καρκινικούς σε σχέση με τους φυσιολογικούς ιστούς στομάχου, καθώς επίσης και στους όγκους χαμηλής διαφοροποίησης (p=0.029). Διαπιστώθηκε επιπλέον στατιστικώς σημαντική (p=0.038), αντιστρόφως ανάλογη σχέση μεταξύ της mRNA έκφρασης του KLK13 και του μεγέθους του όγκου. Τέλος παρατηρήθηκε μακρότερη επιβίωση (p=0.014), χωρίς υποτροπές (p=0.043), σε όσους ήταν KLK13- θετικοί σε σχέση με όσους ήταν KLK13-αρνητικοί.Συμπεράσματα Συμπερασματικά, τα ευρήματα της παρούσας μελέτης δίνουν για πρώτη φορά ενδείξεις για την προγνωστική σημασία του KLK13 στον καρκίνο του στομάχου, καθώς και για την ικανότητα διάκρισης ιστικών δειγμάτων αδενοκαρκινώματος του στομάχου από δείγματα φυσιολογικού γαστρικού βλεννογόνου.