Μελέτη της επίδρασης του οξειδωτικού stress στη νόσο Alzheimer

Abstract

Objective: To study of oxidant stress in Alzheimer disease. Materials and methods: We used transgenic mice type B6SJLTg (APPSwFILon,PSEN1*M146L*L286V)6799Vas/J and formed a control & an intervention group. We replaced part of food taken by the mice in intervention group, with olive oil, from 3-5 months of age, so that the diets of both groups be of equal calories. We studied spatial memory at 5 months of age, after exerting mild stress on both groups with Y-maze. Histological sections were taken in order to assess the amyloid- plaque load. We also studied the survival of the animals. Results: The mice in the intervention group, and no in the control group, discerned the new arm in Y-maze ( mid-interval =10 min). The histological sections from the brains of mice that received olive oil had a considerably reduced (practically non-detectable) amyloid load compared to the control group. No significant difference of survival for the mice of the two groups. Conclusion: The mice that received olive oil had longer short-term spatial memory compared to mice that received olive oil-free food. The antioxidants of olive oil significantly reduced the amyloid-plaques, but didn’t influenced the survival of our mice.

Σκοπός: Να μελετήσουμε το οξειδωτικό στρες στη νόσο Αλζχάιμερ. Υλικό και Μέθοδοι: Χρησιμοποιήσαμε διαγονιδιακούς μύες γένους B6SJLTg (APPSwFILon,PSEN1*M146L*L286V)6799Vas/J και σχηματίσαμε μία ομάδα ελέγχου και μία ομάδα παρέμβασης. Αντικαταστήσαμε μέρος της τροφής, που λάμβανε η ομάδα παρέμβασης, με ελαιόλαδο, από τους 3-5 μήνες της ηλικίας τους, ώστε οι διατροφές των μυών στις δύο ομάδες να είναι ισοθερμιδικές. Μελετήσαμε τη χωρική μνήμη στους 5 μήνες της ηλικίας των μυών, σε Υ-λαβύρινθο, αφού προηγουμένως προκαλέσαμε ήπια καταπόνηση (στρες) στους μύες και των δύο ομάδων. Λάβαμε ιστολογικές τομές από τους εγκεφάλους τους, ώστε να εκτιμήσουμε την επίδραση του ελαιολάδου στο φορτίο των αμυλοειδικών πλακών. Στους υπόλοιπους μύες της κάθε ομάδας καταγράψαμε την επιβίωση. Αποτελέσματα: Οι μύες της ομάδας παρέμβασης, αλλά όχι εκείνοι της ομάδας ελέγχου, διέκριναν το «νέο» βραχίονα του Υ-λαβυρίνθου, σε διάλλειμα μεταξύ των δύο δοκιμών ίσο με 10 πρώτα λεπτά. Οι μύες, που έλαβαν ελαιόλαδο, είχαν σημαντικά ελαττωμένο ( πρακτικά μη ανιχνεύσιμο) αμυλοειδικό φορτίο, σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου. Δε διέφερε η επιβίωση των δύο ομάδων. Συμπεράσματα: Οι μύες, που έλαβαν ελαιόλαδο ,είχαν μεγαλύτερη βραχυπρόθεσμη χωρική μνήμη σε σύγκριση με τους μύες, που έλαβαν μόνο τροφή. Τα αντιοξειδωτικά του ελαιολάδου σημαντικά ελάττωσαν τις αμυλοειδικές πλάκες, αλλά δεν επηρέασαν την επιβίωση.