Μελέτη των παραγόντων μικροκυκλοφορίας-ισχαιμίας σε ισχαιμούντα κάτω άκρα σε άτομα με διαβητική μικροαγγειοπάθεια με τη μέθοδο της μικροδιάλυσης: καθορισμός του επιπέδου ακρωτηριασμού με βάση τη μικροκυκλοφορία

Abstract

Introduction: Leg ischaemia in diabetic patients is a result of macro and microcirculation problems. We used microdialysis technique to monitor tissue microcirculation and extracellular biochemistry in order to predict the outcome of amputation.Background Data: Diabetic patients with ischaemic leg undergoing limb amputation carry high mortality and morbidity rates. Decision making for the level of amputation is critical. Current diagnostic techniques cannot be used as optimal prognostic factor for the level or the success of the amputation due to inadequate evaluation of leg microcirculation.Methods: 165 diabetic patients who underwent limb amputation for leg ischaemia were enrolled. A microdialysis catheter was placed preoperatively to the level of the intended flap for the stump reconstruction. Data were collected for 24 hours and were analysed for the levels of glucose, glycerol, lactate and pyruvate. Patients were then amputated and monitored regarding the clinical outcome of the amputations.Results: Patients were divided into two groups according to success of amputation. There was no difference between the two groups regarding gender, ASA, BMI, co-morbidities, diagnostic modality used, level of amputation, as well as in glucose, glycerol, and pyruvate levels. However, local concentrations of lactate were significantly different between the two groups and lactate/pyruvate (L/P) ratio was strongly associated as a risk factor for failed amputation.Conclusion: These data suggest that elevated preoperative tissue L/P ratio is associated with worse outcomes in diabetic patients undergoing amputation, therefore pre-operative tissue L/P ratio can be used as a predictive target for limb amputation’s outcome in future clinical studies.

Εισαγωγή: Η ισχαιμία των κάτω άκρων που παρατηρείται σε διαβητικούς ασθενείς είναι αποτέλεσμα των διαταραχών που συμβαίνουν στην μακρο και μικροκυκλοφορία. Στην παρούσα μελέτη χρησιμοποιήσαμε την τεχνική της μικροδιάλυσης για να αξιολογήσουμε την επάρκεια της μικροκυκλοφορίας με σκοπό να μπορέσουμε να προκαθορίσουμε προεγχειρητικά το επίπεδο του ακρωτηριασμού του σκέλους.Δεδομένα: Οι διαβητικοι ασθενείς που υποβάλονται σε ακρωτηριασμό κάτω άκρου εξαιτίας διαβητικής αγγειοπάθειας, εμφανίζουν υψηλά ποσοστά νοσηρότητας και θνησιμότητας. Η απόφαση για το επίπεδο του ακρωτηριασμού είναι ιδιαίτερα κρίσιμη. Οι παρούσες τεχνικές αξιολόγησης δεν είναι ιδανικές για τον προκαθορισμό του ιδανικού επιπέδου ακρωτηριασμού αφού δεν αξιολογούν ικανοποιητικά τη μικροκυκλοφορία στο πάσχον άκρο. Μέθοδος: Στη παρούσα μελέτη συμμετείχαν 165 διαβητικοί ασθενείς οι οποίοι ακρωτηριάστηκαν εξαιτίας ισχαιμίας κάτω άκρου. Ο καθετήρας μικροδιάλυσης τοποθετήθηκε προεγχειρητικά στο επίπεδο του προγραμματισμένου κρημνού που θα χρησιμοποιούνται για τη δημιουργία του χειρουργικού κολοβώματος. Ακολούθως ακολουθούσε η συλλογή δεδομένων ιστικής βιοχημείας για 24 ώρες. Τα δεδομένα αυτά αφορούσαν τη συγκέντρωση γλυκόζης, γλυκερόλης, γαλακτικού και πυροσταφυλικού οξέος στο διάμεσο ιστό. Ακολούθως οι ασθενείς ακρωτηριάζονταν και αξιολογούνταν η κλινική έκβαση του ακρωτηριασμού. Αποτελέσματα: Οι ασθενείς της μελέτης χωρίστηκαν σε 2 ομάδες μετεγχειρητικά ανάλογα με την έκβαση του ακρωτηριασμού (επιτυχής ή αποτυχής). Δεν υπήρχε στατιστικά σημαντική διαφορά μεταξύ των 2 ομάδων σχετικά με το φύλο, ASA, BMI, την ύπαρξη διαφόρων νοσηροτήτων, τη διαγνωστική μέθοδο που χρησιμοποιήθηκε για τον καθορισμό του επιπέδου του ακρωτηριασμού και του επιπέδου του ακρωτηριασμού. Επίσης δεν υπήρχε διαφορά ούτε στις συγκεντώσεις γλυκόζης, γλυκερόλης και πυροσταφυλικού οξέος στο διάμεσο ιστό, μεταξύ των δύο ομάδων. Η τοπική συγκέντρωση γαλακτικού οξέος ήταν σημαντικά διαφορετική μεταξύ των δύο ομάδων και ο λόγος του γαλακτικού / πυροσταφυλικού οξέος σχετίστηκε ως ανεξάρτητος παράγοντας κυνδίνου για την κλινική έκβαση του ακρωτηριασμού.Συμπέρασμα: Τα αποτελέσματα της μελέτης μας υποδηλώνουν ότι η αυξημένη συγκέντρωση προεγχειρητικά του λόγου της συγκέντρωσης γαλακτικού / πυροσταφυλικού οξέος στο υπό μέλετη επίπεδο ακρωτηριασμού, σχετίζεται με αυξημένη πιθανότητα αποτυχίας και ως εκ τούτου η προεγχειρητική χρήση του λόγου αυτού μπορεί να χρησιμοποιηθεί με υψηλό ποσοστό ευαισθησίας και ειδικότητας ως προγνωστικός παράγοντας για την κλινική έκβαση των ακρωτηριασμών σε διαβητικούς ασθενείς.