Η σύγχρονη θέση της γραμμικής υπερηχογραφίας σε παθήσεις του υπεζωκότος

Abstract

Diseases of the pleura are investigated primarily with classical radiography and then is often performed computed tomography. Until recently the use of ultrasonography in the imaging of pleura was limited. Today, ultrasonography is a reliable and useful tool for the evaluation of diseases of the chest, especially the pleura. It complements other imaging of the chest and is used for the diagnosis and treatment of pleural diseases. The purpose of this study was to evaluate the spectrum of ultrasound findings in the diseases of the pleura, to compare the findings with other imaging methods, such as radiography and computed tomography, to investigate the usefulness of ultrasonography in invasive pleural methods and finally compare our findings with the results of modern literature. Ultrasound imaging is more accurate than radiography in imaging of pleura and is able to estimate the volume of pleural effusion more acurately. Even minimal pleural effusions may be detected. At the same time, ultrasonography is useful in the imaging of septal collections, since many times is able to identify them better than computer tomography, while can direct the appropriate point for thoracocentesis. The pleural thickening is detected better with ultrasound study. In a homogeneous shadowing of the entire hemithorax in radiography, ultrasonography can differentiate between liquid or solid lesions. Ultrasonographic data collection can also help to differentiate between transudate and exudate. In the present study, the results of ultrasound agree with those of CT in the majority of cases. CT is considered the gold standard method for investigating the pathology of the pleura and this finding indicates good resolution of ultrasound. Therefore the use of ultrasonography is a good, reliable alternative to CT, with easier access, faster, low cost method, and can be recommended especially in cases where CT is difficult or time consuming to perform. Through data analysis, is highlighted the usefulness of ultrasonography in pleural pathology, but of course we should not underestimate the role and usefulness of the other imaging techniques, such as Rx and CT.

Οι παθήσεις του υπεζωκότα διερευνούνται πρωτίστως με την κλασική ακτινογραφία και πολλές φορές διενεργείται στη συνέχεια υπολογιστική τομογραφία. Μέχρι πρόσφατα η χρήση της υπερηχοτομογραφίας στην απεικόνιση του υπεζωκότα ήταν περιορισμένη. Σήμερα η υπερηχογραφία είναι ένα αξιόπιστο και χρήσιμο εργαλείο για την αξιολόγηση των παθήσεων του θώρακος και ιδιαίτερα του υπεζωκότος. Συμπληρώνει τις υπόλοιπες απεικονιστικές μεθόδους του θώρακος και χρησιμοποιείται για την διάγνωση και την θεραπεία των υπεζωκοτικών παθήσεων. Σκοπός αυτής της εργασίας ήταν να αξιολογήσει το φάσμα των υπερηχοτομογραφικών ευρημάτων στις παθήσεις του υπεζωκότος, να συγκρίνει τα ευρήματα με άλλες απεικονιστικές μεθόδους, όπως η απλή ακτινογραφία και η υπολογιστική τομογραφία, να ερευνήσει την χρησιμότητα της υπερηχοτομογραφίας σε επεμβατικές μεθόδους του υπεζωκότα και τέλος να συγκρίνει τα ευρήματα της μελέτης με τα αποτελέσματα της σύγχρονης βιβλιογραφίας. Η υπερηχογραφική απεικόνιση είναι πιο ακριβής από την απλή ακτινογραφία στην απεικόνιση και στην εκτίμηση του όγκου της πλευριτικής συλλογής. Ακόμα και ελάχιστες υπεζωκοτικές συλλογές είναι δυνατόν να ανιχνευτούν. Συγχρόνως, η υπερηχοτομογραφία είναι χρήσιμη στην απεικόνιση των συλλογών με διαφραγμάτια, αφού πολλές φορές εντοπίζονται καλύτερα και από την υπολογιστιστική τομογραφία, ενώ συγχρόνως μπορούν να κατευθύνουν το κατάλληλο σημείο για την θωρακοκέντηση. Η πλευριτική πάχυνση είναι καλύτερα εντοπιζόμενη με υπερηχογραφική μελέτη. Σε περίπτωση ομοιογενούς σκιάσεως ολόκληρου του ημιθωρακίου στην απλή ακτινογραφία, η υπερηχοτομογραφία μπορεί να διαφοροδιαγνώσει μεταξύ υγρού ή συμπαγών εξεργασιών. Επίσης τα υπερηχογραφικά χαρακτηριστικά της συλλογής βοηθούν στην διαφοροδιάγνωση μεταξύ διιδρώματος και εξιδρώματος. Στην παρούσα μελέτη τα αποτελέσματα του υπερήχου συμφωνούν με αυτά της αξονικής στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, η οποία και θεωρείται η gold standard μέθοδο διερεύνησης στην παθολογία του υπεζωκότα, εύρημα που υποδεικνύει την καλή διακριτική ικανότητα του υπερήχου. Συνεπώς η χρήση της υπερηχοτομογραφίας αποτελεί μια ικανοποιητική, αξιόπιστη εναλλακτική της αξονικής τομογραφίας, η οποία σαν μέθοδος έχει πιο εύκολη πρόσβαση, είναι πιο γρήγορη και έχει χαμηλότερο κόστος, με αποτέλεσμα να μπορεί να προταθεί ειδικά σε περιπτώσεις όπου η αξονική είναι δύσκολο ή χρονοβόρο να διεξαχθεί. Μέσα από τα δεδομένα αναδείχθηκε η χρησιμότητα της υπερηχοτομογραφίας στην παθολογία του υπεζωκότα, χωρίς βέβαια να υποεκτιμάται ο ρόλος των υπολοίπων απεικονιστικών τεχνικών.