Η στάση των ασθενών της Βορειοδυτικής Ελλάδας απέναντι στην αναισθησία και τον αναισθησιολόγο

Abstract

Aim: The aim of this study is to record the attitude of Northwestern Greece patients towards anesthesia, including their fears about anesthesia, their knowledge about the role of anesthesiologists, what they would want to know about anesthesia and the way they would like to be informed. In addition, it has been studied, whether all the above are affected by patients’ sex, age, education, or previous anesthesia experience.Methods: Following Institutional Ethics Committee of the Hospital approval, two different questionnaires were distributed to different, consecutive surgical patients the day before surgery and before the pre-anesthetic visit. Apart from patients’ demographics, the questionnaires included fixed questions which were related to their fears about anesthesia, their knowledge about the anesthesiologists’ role and the information they would like to get.Results: Data from the first questionnaire (400 questionnaires) revealed that 81% of patients experience preoperative anxiety related to anesthesia. The main sources of their anxiety were fear of postoperative pain (84%), of not waking up after surgery (64. 8%), of being nauseous or vomiting (60. 2%) and fear of drains and needles (59. 5%). Patients are less concerned about being paralyzed due to anesthesia (33. 5%), or of revealing personal issues (18.8%).Gender seems to affect patients fears, with women being more afraid. Sixty-three percent of patients (mostly women) talks about these fears with their relatives, although a vast majority (95. 5%) would prefer to talk with the anesthesiologist and be reassured by him. Data from the second questionnaire (500 questionnaires) showed that 94, 2% of the patients know that the anesthesiologist is a specialized doctor and an 89, 2% believes that the anesthesiologist watches over the patient throughout surgery. 98, 2% of the patients want to meet the anesthesiologist before surgery. Most patients are interested in simple, practical matters. They seem to be less interested in more specific information, such as different methods of anesthesia, or the kind of drugs received. 65, 6% wants to know all possible complications (simple and dangerous), while 17, 6% doesn’t want to know anything about complications. The vast majority of patients (90,2%) would like a personal interview with the anesthesiologist included in the means of information, while a small percentage of patients (7, 8%) want to be informed by a brochure only.Conclusion: All patients, mostly women, express fears about anesthesia, which lead to preoperative anxiety. A strong patients’ desire to get as many information as possible about anesthesia, and to personally meet the anesthesiologist is expressed. This will ensure patients gaining of proper information, while a trustful patient-anesthesiologist relationship can be built at that time.

Σκοπός: Η μελέτη αυτή σκοπό είχε να μελετήσει τη στάση ασθενών της Βορειοδυτικής Ελλάδας απέναντι στην αναισθησία, δηλαδή τους φόβους τους για την αναισθησία, τις γνώσεις τους για το ρόλο του αναισθησιολόγου, τις πληροφορίες που θέλουν για την αναισθησία καθώς και τον τρόπο λήψης αυτών των πληροφοριών. Μελετήθηκε επίσης κατά πόσο όλα τα προηγούμενα επηρεάζονται από παράγοντες όπως το φύλο, η ηλικία, το επίπεδο μόρφωσης και η εμπειρία προηγούμενης αναισθησίας. Υλικό και Μέθοδος: Μετά από έγκριση της Επιτροπής Ηθικής και Δεοντολογίας του Νοσοκομείου, μοιράστηκαν δύο διαφορετικά ερωτηματολόγια, σε διαφορετικούς συνεχόμενους χειρουργικούς ασθενείς την προηγούμενη μέρα της επέμβασης και πριν την προεγχειρητική επίσκεψη. Τα ερωτηματολόγια περιελάμβαναν προκαθορισμένες ερωτήσεις που αφορούσαν τους πιθανούς φόβους των ασθενών για την αναισθησία, τις γνώσεις τους για τον αναισθησιολόγο και τις πληροφορίες που θα ήθελαν να πάρουν.Αποτελέσματα: Από τη μελέτη του 1ου ερωτηματολογίου (400 ερωτηματολόγια), βρέθηκε ότι 81% των ασθενών έχει άγχος για την επικείμενη αναισθησία. Το άγχος τους αυτό σχετίζεται κυρίως με τον φόβο ότι θα πονάνε μετεγχειρητικά (84%), ότι δεν θα ξυπνήσουν μετά την επέμβαση (64,8%), ότι θα νιώθουν ναυτία ή θα κάνουν έμετο (60,2%) και τον φόβο για τις βελόνες και τους ορούς (59,5%). Λιγότερο συχνά φοβούνται ότι θα μείνουν παράλυτοι εξαιτίας της αναισθησίας (33,5%) ή ότι θα αποκαλύψουν προσωπικά θέματα (18,8%). Το φύλο φαίνεται να επηρεάζει κυρίως τους φόβους των ασθενών, με τις γυναίκες να φοβούνται περισσότερο. Το 63% των ασθενών (και κυρίως οι γυναίκες) συζητούν αυτούς τους φόβους με τους συγγενείς τους, παρ’ όλο που το μεγαλύτερο ποσοστό (95,%) θα ήθελε να μιλήσει με τον αναισθησιολόγο για να καθησυχάσει τους φόβους του.Από τη μελέτη του 2ου ερωτηματολογίου (500 ερωτηματολόγια) τα αποτελέσματα δείχνουν ότι 94,2% των ασθενών γνωρίζει ότι ο αναισθησιολόγος είναι εξειδικευμένος γιατρός και 89,2% πιστεύει ότι παρακολουθεί τον ασθενή σε όλη τη διάρκεια της επέμβασης. 98,2% των ασθενών θέλει να συναντήσει τον αναισθησιολόγο πριν την επέμβαση. Οι περισσότεροι ασθενείς ενδιαφέρονται κυρίως για απλά ή πρακτικά θέματα. Λιγότερο ενδιαφέρονται για πιο εξειδικευμένες πληροφορίες όπως τις διάφορες μεθόδους αναισθησίας ή τα φάρμακα που θα τους δοθούν για την αναισθησία. Το 65,6% θέλει να γνωρίζει όλες τις επιπλοκές (απλές και σοβαρές) ενώ το 17,6% δεν θέλει να ξέρει τίποτα για τις επιπλοκές. Το μεγαλύτερο ποσοστό των ασθενών (90,2%) θα ήθελε την προσωπική συνομιλία με τον αναισθησιολόγο να περιλαμβάνεται στον τρόπο ενημέρωσης του, ενώ ένα μικρό ποσοστό (7,8%) θέλει ενημέρωση μόνο από κάποιο φυλλάδιο. Συμπεράσματα: Όλοι οι ασθενείς, κυρίως οι γυναίκες, εκφράζουν φόβους για την αναισθησία, γεγονός που τους προκαλεί άγχος πριν την επέμβαση. Έντονη είναι η επιθυμία των ασθενών για περισσότερες πληροφορίες σχετικές με την προβλεπόμενη αναισθησία και για προσωπική συνομιλία με τον αναισθησιολόγο πριν την επέμβαση. Αυτό θα εξασφαλίσει και την ενημέρωση τους και τη δημιουργία κλίματος εμπιστοσύνης με τον αναισθησιολόγο.