Συγκριτική μελέτη με μαγνητική τομογραφία των μυϊκών ομάδων του ισχίου μετά από τις χειρουργικές επεμβάσεις αρθροπλαστικής ισχίου MIS και CTHA

Abstract

The total hip replacement with the conventional method (CE THA) as well as the improvement of materials used and technology for the benefit of patients, has been the subject of intense scientific interest for several years. Recently the implementation of total hip arthroplasty with minimally intrusive (MIS THA), which aims to reduce the surgical trauma of the soft tissue, further spurred this interest and gave rise to many studies on the benefits of this method (MIS). The ability and specificity of magnetic resonance imaging of soft tissue and assessment of possible changes, led to the use (of MRI) for the recognition of the potential benefits of MIS THA against CE THA. We investigated whether the MIS with the absence of intersection of abductor muscles of the hip, is advantageous over the conventional technique (CE) in the walking ability of patients and therefore their quality of life, 4 years after surgery. In 40 consecutive randomly selected adult patients with unilateral primary hip osteo¬arthritis, a cementless Zweymüller-Plus THA (Smith & Nephew Orthopaedics, Baar, Switzerland) was implanted by a single surgeon in 1 institution during the same period. Twenty patients underwent a minimally invasive approach (group A), and 20 patients un-derwent a conventional anterolateral approach (group B). Four years postoperatively, the operated and contralateral nonoperated hips of 37 available patients from both groups were examined with magnetic resonance imaging to show any changes in the gluteus medius and tensor fascia latae. Simultaneously, hip abductor power was measured bi¬laterally in both groups. Anthropometric data, blood loss, Short Form 36 self-assessment questionnaire, visual analog pain score, and walking distance were also analyzed.The reliability of magnetic resonance imaging and hip abductor power measurements was high. No difference was found in hip abductor power on the operated side between the 2 groups, whereas hip abductor power on the nonoperated side was significantly higher in both groups. This study revealed no mechanical and functional benefits in favor of patients undergoing minimally invasive vs conventional total hip arthroplasty.The current study did not display any mechanical or functional benefits prostoperatively on patients that were treated with the minimal invasive method. On the non-operated hip the abduction force was significantly larger and degeneration was significantly lower compared to the non-operated hip in both groups.

Η ολική αρθροπλαστική ισχίου με τη συμβατική μέθοδο (CE THA) και η βελτίωση των χρησιμοποιούμενων υλικών και της τεχνικής της προς όφελος των ασθενών, αποτελεί αντικείμενο με έντονο επιστημονικό ενδιαφέρον εδώ και αρκετά χρόνια. Το τελευταίο καιρό η εφαρμογή της ολικής αρθροπλαστικής ισχίου με ελάχιστη παρεμβατικότητα (MIS THA) που σκοπό έχει να μειώσει το χειρουργικό τραυματισμό των μαλακών μορίων, κέντρισε ακόμα περισσότερο αυτό το ενδιαφέρον και αποτέλεσε την αφορμή για πολλές έρευνες σχετικά με τα οφέλη της (MIS). Η ικανότητα και ειδικότητα του μαγνητικού συντονισμού στην απεικόνιση των μαλακών μορίων και εκτίμηση των πιθανών αλλοιώσεών τους, οδήγησε στη χρήση του για την αναγνώριση των πιθανών πλεονεκτημάτων της MIS THA έναντι της CE THA. Διερευνήσαμε εάν η MIS με την απουσία τομής των απαγωγέων μυών του ισχίου, πλεονεκτεί έναντι της συμβατικής τεχνική (CE) στην ικανότητα βάδισης των ασθενών και κατά επέκταση στην ποιότητα ζωής, 4 χρόνια μετά το χειρουργείο.Σαράντα τυχαία επιλεγμένοι ενήλικοι ασθενείς, με ετερόπλευρη οστεοαρθρίτιδα ισχίου, χειρουργήθηκαν και δέχθηκαν το ίδιο υλικό Zweymüller - Plus THA (Smith & Nephew Orthopaedics, Baar, Switzerland) από την ίδια ορθοπεδική ομάδα. Οι είκοσι από αυτούς χειρουργήθηκαν χρησιμοποιώντας την ελάχιστα επεμβατική (MIS) τεχνική (ομάδα Α-group A) ενώ οι υπόλοιποι είκοσι (ομάδα Β-group B) με μία προσθιοπλάγια συμβατική ανοιχτή τεχνική (ομάδα Β). Τέσσερα χρόνια μετά την επέμβαση τριάντα εφτά διαθέσιμοι ασθενείς (δέκα εννέα από την ομάδα Α & δέκα οχτώ από την ομάδα Β) εξετάσθηκαν με μαγνητική τομογραφία για την απεικόνιση των εκφυλιστικών αλλαγών στο μέσο γλουτιαίο και τείνοντα την πλατεία περιτονία μυ. Ταυτόχρονα μετρήθηκε η δύναμη των απαγωγέων μυών των ισχίων (χειρουργημένο και μη). Επίσης στην ανάλυση χρησιμοποιήθηκαν ανθρωπομετρικά δεδομένα, η απώλεια αίματος, το ερωτηματολόγιο αυτοαξιολόγησης SF-36, η οπτική κλίμακα του πόνου VAS και η απόσταση βάδισηςΗ αξιοπιστία της μαγνητικής τομογραφίας και οι μετρήσεις της δύναμης απαγωγής, ήταν υψηλή. Δεν παρατηρήθηκαν μεταβολές στην απώλεια αίματος και στον μετεγχειρητικό πόνο στα σαράντα άτομα των δύο ομάδων. Στην τελική αξιολόγηση τέσσερα χρόνια μετεγχειρητικά συμπεριλήφθησαν τριάντα εφτά άτομα. Δεν παρατηρήθηκαν σημαντικές μεταβολές στο εκφυλισμό των απαγωγέων μυών του ισχίου μεταξύ των δύο ομάδων. Αντίθετα η εκφύλιση ήταν σημαντικά μεγαλύτερη στο χειρουργημένο από ότι στο μη χειρουργημένο ισχίο και στις δύο ομάδες. Δεν παρατηρήθηκε καμία διαφορά στην δύναμη απαγωγής μεταξύ των δύο ομάδων στο χειρουργημένο ισχίο.Η παρούσα μελέτη δεν έδειξε μηχανικά και λειτουργικά οφέλη τέσσερα χρόνια μετεγχειρητικά σ΄ αυτούς που χειρουργήθηκαν με τη μέθοδο ελάχιστης επέμβασης. Στο μη χειρουργημένο άκρο η δύναμη απαγωγής ήταν σημαντικά μεγαλύτερη και η εκφύλιση σημαντικά χαμηλότερη σε σχέση με το ετερόπλευρο μη χειρουργημένο ισχίο και στις δύο ομάδες.