Η φιλοσοφία της παιδείας στον πραγματισμό του John Dewey

Abstract

This Unpublished doctoral dissertation deals with aspects of the thought of John Dewey. The objective is, through description and analysis of points in his fundamental beliefs on education, thought and philosophy, to contribute to an understanding of his thought, the analysis of the passage from the pragmatic philosophy to the educational field. The philosophy of pragmatism is discussed, noting those points that have to do with the principles on which it was based, the factors that formed it, and the influence it exercised. Furthermore Dewey’s philosophical//pedagogicalviews are discussed, specifically how he managed to realize his most fundamental pedagogical principles at the Laboratory School which he founded – that is, learning through doing. With this pedagogical principle, Dewey managed to reconcile science as a method and as a result with rational action, without either existing to the detriment of the other.

Η παρούσα διατριβή πραγματεύεται όψεις του έργου του J. Dewey. Σκοπός της είναι, μέσα από την παράθεση και ανάλυση σημείων των βασικών παιδαγωγικών του πιστεύω, ιδεών και φιλοσοφικών στοχασμών, να συμβάλει στην περαιτέρω κατανόηση της σκέψης του,επιμένοντας στο πέρασμα από την πραγματιστική φιλοσοφία στην εκπαίδευση. Αναφορά γίνεται στο φιλοσοφικό ρεύμα του πραγματισμού,τονίζονται κυρίως τα σημεία εκείνα που σχετίζονται με τις αρχές που το διέπουν, τους παράγοντες που συντέλεσαν στη διαμόρφωσή του και την επίδραση που άσκησε στη διανόηση της εποχής του. Επιπλέον,καταγράφονται οι βασικές φιλοσοφικο / παιδαγωγικές απόψεις του Dewey και, συγκεκριμένα, το πώς κατόρθωσε στο Σχολείο Εργασίας που δημιούργησε, να υλοποιήσει την βασικότερη παιδαγωγική του αρχή: «τομανθάνειν δια του πράττειν». Με την παιδαγωγική του αυτή αρχή ο Dewey κατάφερε να συγκεράσει την επιστήμη ως μέθοδο και ως αποτέλεσμα, με την έλλογη πράξη, χωρίς καμιά από αυτές να προβάλλεται σε βάρος της άλλης.