ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΤΕΧΝΙΚΗΣ ΚΑΙ Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΝΕΟΤΕΡΙΚΟΤΗΤΑΣ ΣΤΟΝ HEIDEGGER

Abstract

HEIDEGGER CHERCHE A COMPRENDRE LA MODERNITE DE POINT DE VUE ONTOLOGIQUE ET METAPHYSIQUE (CE QUI REVIENT AU MEME) EN RENONCONT AUX METHODES DE LA PHILOSOPHIEDE L'HISTOIRE ON AUX QUESTIONNEMENTS SOCIOHISTORIQUES. SELON LUI, LA MODERNITE "TRADUIT" UNE MODE D'ADVENANCE DE LA VERITE DE L'ERRE QUI CORRESPOND AU SURGISSEMENT DE LA TECHNIQUE CONTEMPORAINE. SUR LA BASE DE CETTE CONSTATATION NOUS AVONS ESSAYE DE METTRE EN EVIDENCE LA PORTEE SIGNIFICATIVE DE LA PENSEE HEIDEGERIENNE SUR L'"ESSENCE DE LA TECHNIQUE" EN INSISTANT SUR LA MANIERE AVEC LAQUELLE LE PHILOSOPHE TENTE D'INTERPRETER LES "PENSEURS FONDAMENTAUX" (DESCARTES, LEIBNIZ, NIETZCHE...). NOTRE OBJECTIF FUT D'UN COTE UN EXPOSE DESCRIPTIF SUR LA POSITION DE HEIDEGGER VIS A VIS DE LA TECHNIQUE EN TANT QUE LIAE METAPHYSIQUE ET DE L'AUTRE COTE LA MISE EN LUMIERE DES DIFFICULTES QUI RESULTENT DE LA PRETENTION DU PHILOSOPHE D'INCORPORER VIOLEMMENT L'HISTOIRE VIVANTE-L'HORIZON DU MONDE VECU ET LA PLURALITE DE CHEMINNEMENT DU "MODERNE-AU SCHEMA DE L'"HISTOIRE DE L'ETRE" EN SOUMETTANT AINSI LE SENS DU CONCRET HISTORIQUE A UNE ESCHATOLOGIE ONTOLOGIQUE.

Ο HEIDEGGER ΠΡΟΣΕΓΓΙΖΕΙ ΤΗΝ ΝΕΟΤΕΡΙΚΟΤΗΤΑ ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΑ-ΟΝΤΟΛΟΓΙΚΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΙΣΤΟΡΙΚΑ Η ΕΣΤΩ ΑΠΟ ΤΗ ΣΚΟΠΙΑ ΤΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ. Η ΝΕΟΤΕΡΙΚΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΤΡΟΠΟΣ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΕΙ ΣΤΗΝ ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΤΕΧΝΙΚΗΣ. ΜΕ ΒΑΣΗ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΑΦΕΤΗΡΙΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΑΜΕ ΝΑ ΔΕΙΞΟΥΜΕ ΤΟ ΕΥΡΟΣ ΤΗΣΧΑΙΝΤΕΓΚΕΡΙΑΝΗΣ ΣΚΕΨΗΣ ΤΗΣ "ΟΥΣΙΑΣ ΤΗΣ ΤΕΧΝΙΚΗΣ" ΕΠΙΜΕΝΟΝΤΑΣ ΣΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΜΕ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ Ο ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ ΕΡΜΗΝΕΥΕΙ ΘΕΜΕΛΙΑΚΟΥΣ ΣΤΟΧΑΣΤΕΣ ΟΠΩΣ Ο DESCARTES, Ο LEIBNIZ Η Ο NIETZSCHE. Ο ΣΚΟΠΟΣ ΜΑΣ ΗΤΑΝ ΑΦΕΝΟΣ ΜΙΑ ΠΕΡΙΓΡΑΦΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥ HEIDEGGER ΠΕΡΙ ΤΕΧΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΝΕΟΤΕΡΙΚΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΑΦΕΤΕΡΟΥ Η ΑΝΑΔΕΙΞΗ ΤΩΝ ΔΥΣΧΕΡΕΙΩΝ ΠΟΥ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ Η ΑΞΙΩΣΗ ΤΟΥ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥ ΝΑ ΕΝΤΑΞΕΙ ΤΗ ΖΩΝΤΑΝΗ ΓΕΓΟΝΟΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΤΟ ΣΧΗΜΑ ΤΗΣ "ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ", ΝΑ ΥΠΟΤΑΞΕΙ ΔΗΛΑΔΗ ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΟΥ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΥ ΣΕ ΜΙΑ ΟΝΤΟΛΟΓΙΚΗ ΕΣΧΑΤΟΛΟΓΙΑ.