Συσχέτιση της απέκκρισης αλβουμίνης ούρων με δείκτες συστηματικής φλεγμονής σε ασθενείς με ιδιοπαθή υπέρταση

Abstract

The aim of the present study was to investigate the relationships between urinary albuminexcretion, expressed as the albumin to creatinine ratio (ACR) with diverse markers ofinflammatory activation [high-sensitivity C-reactive protein (hs-CRP), serum amyloid-Α(SAA), adiponectin, tumor necrosis factor-a (TNF-a), interleukin-18 (IL-18) and solubleCD40 ligand (sCD40L)] in non-diabetic patients with essential hypertension. Moreover,we tried to determine the differences in demographic, laboratory and clinical parametersbetween the groups of microalbuminuric and normoalbuminuric hypertensives.The entire population consisted of 308 consecutive newly-diagnosed untreated patientswith essential hypertension stageI-II [203 άνδρες, μέση ηλικία=51 έτη, αρτηριακή πίεση(ΑΠ) ιατρείου=148/95 mmHg]. Based on the mean value of ACR from two nonconsecutivespot urine samples patients were divided into two groups: those withmicroalbuminuria (MA) (ACR=30-300 mg/g, n=58) and those with normoalbuminuria(ACR<30mg/g, n=250). Moreover, blood samples were collected for the determination ofthe metabolic profile and hs-CRP, SAA, adiponectin, IL-18, TNF-a and sCD40L levels.Microalbuminurics compared to normoalbuminurics were older (54±7 vs 49±7 years,p=0.035), had greater waist circumference (104.1±11.5 vs 99±11.3 cm, p<0.05), whiledid not differ regarding sex and body mass index (p=NS). Hypertensives with MAcompared to those without MA had higher levels of office systolic BP (152±14 vs145±14 mmHg, p<0.05), 24-h systolic systolic and diastolic BP (141±16 vs 131±12mmHg and 89±11 vs 83±6 mmHg, respectively, p<0.005). Moreover, microalbuminuricscompared to normoalbuminurics were characterized by higher levels of log hs-CRP(0.69±0.2 vs 0.13±0.36 mg/l, p<0.0001), log SAA (0.73±0.24 vs 0.5±0.28 mg/dl,152p<0.0001) and lower log adiponectin (0.81±0.16 vs 0.92±0.23 μg/ml, p<0.0001)independently of confounding factors, while did not differ regarding metabolic profile,renal function and levels of IL-18, TNF-a and sCD40L (p=NS). In multiple regressionanalysis model log hs-CRP (b=0.476, vsp<0.0001), 24-h systolic BP (b=0.318, p<0.0001)waist circumference (b=0.206, p<0.0001) and log adiponectin (b=-0.145, p=0.005) wereindependent predictors of albuminuria.In conclusion, non-diabetic hypertensive patients with MA are characterixed byincreased levels of subclinical inlflammatoey activation, as reflected by the highconcentrations of hs-CRP and SAA and the low adiponectin values. Moreover, theindependent association of ACR with hs-CRP, SAA and adiponectin underscore theclose interrelationship between low-grade inflammation and albuminuria in the settingof essential hypertension

Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν να διερευνηθεί η συσχέτιση της ΑΑΟ, εκφραζόμενηςως ο λόγος αλβουμίνης προς κρεατινίνη (Α/Κ), με δείκτες συστηματικής φλεγμονής[υψηλής ευαισθησίας C-αντιδρώσα πρωτεΐνη (hs-CRP), αμυλοειδές-Α (SAA),αντιπονεκτίνη (adiponectin), παράγοντας νέκρωσης όγκου-α (TNF-a), ιντερλευκίνη-18(IL-18) και διαλυτό σύνδεσμο CD40 (sCD40L) σε μη-διαβητικούς ασθενείς με ιδιοπαθήαρτηριακή υπέρταση (ΑΥ). Επίσης έγινε προσδιορισμός των διαφορών σταδημογραφικά, κλινικά και εργαστηριακά δεδομένα μεταξύ των ομάδων των υπερτασικώνασθενών με μικροαλβουμινουρία και των νορμοαλβουμινουρικών υπερτασικών.Ο συνολικός πληθυσμός αποτελείται από 308 διαδοχικούς, νεοδιαγνωσθέντες ασθενείςμε ιδιοπαθή ΑΥ (στάδιο Ι-ΙΙ), οι οποίοι δε λαμβάνουν θεραπεία [203 άνδρες, μέσηηλικία=51 έτη, αρτηριακή πίεση (ΑΠ) ιατρείου=148/95 mmHg]. Βάσει της μέσης τιμήςτου Α/Κ σε 2 μη-διαδοχικά δείγματα πρωϊνών ούρων θα διαχωριστούν σε 2 ομάδες: σεασθενείς με μικροαλβουμινουρία (ΜΑ) (A/K=30-300 mg/g, n=58) και σενορμοαλβουμινουρικούς (Α/Κ<30mg/g, n=250). Επίσης ελήφθησαν δείγματα αίματοςγια καθορισμό του μεταβολικού προφίλ καθώς και των επιπέδων hs-CRP, SAA,adiponectin, IL-18, TNF-a και sCD40L.Οι μικροαλβουμινουρικοί υπερτασικοί σε σύγκριση με τους νορμοαλβουμινουρικούςήταν πιο ηλικιωμένοι (54±7 έναντι 49±7 έτη, p=0.035), παρουσίαζαν μεγαλύτερηπερίμετρο μέσης (104.1±11.5 έναντι 99±11.3 cm, p<0.05), ενώ δεν διέφεραν αναφορικάμε το φύλο και το δείκτη μάζας (p=NS). Οι ασθενείς με MA σε σύγκριση με αυτούςχωρίς MA είχαν μεγαλύτερη συστολική ΑΠ ιατρείου (152±14 έναντι 145±14 mmHg,p<0.05), 24-ωρη συστολική και διαστολική ΑΠ (141±16 έναντι 131±12 mmHg και89±11 έναντι 83±6 mmHg, αντιστοίχως, p<0.005). Επιπροσθέτως, οιμικροαλβουμινουρικοί σε σύγκριση με τους νορμοαλβουμινουρικούς χαρακτηρίζονταν150από σημαντικώς μεγαλύτερα επίπεδα log hs-CRP (0.69±0.2 έναντι 0.13±0.36 mg/l,p<0.0001), log SAA (0.73±0.24 έναντι 0.5±0.28 mg/dl, p<0.0001) και χαμηλότερεςσυγκεντρώσεις log adiponectin (0.81±0.16 έναντι 0.92±0.23 μg/ml, p<0.0001)ανεξαρτήτως συγχυτικών παραγόντων, ενώ δεν διέφεραν αναφορικά με το μεταβολικόπροφίλ τους δείκτες νεφρικής λειτουργίας καθώς και τα επίπεδα IL-18, TNF-a καιsCD40L (p=NS). Σε μοντέλο παλίνδρομης γραμμικής ανάλυσης δείχθηκε ότι η log hs-CRP (b=0.476, p<0.0001), η 24-ωρη ΣΑΠ (b=0.318, p<0.0001) και η περίμετρος μέσης(b=0.206, p<0.0001) και η log adiponectin (b=-0.145, p=0.005) ήταν ανεξάρτητοιπρογνωστικοί παράγοντες της αλβουμινουρίας.Συμπερασματικά, οι μη-διαβητικοί υπερτασικοί ασθενείς με ΜΑ παρουσιάζουναυξημένα επίπεδα υποκλινικής φλεγμονώδους διεργασίας, όπως αυτή αντανακλάταιαπό τις υψηλές τιμές hs-CRP και SAA καθώς και από τις χαμηλές συγκεντρώσεις τηςadiponectin. Επιπροσθέτως οι ανεξάρτητες συσχετίσεις της ΑΑΟ με τη hs-CRP, τοSAA και την adiponectin υπογραμμίζουν τη στενή διασύνδεση της συστηματικήςφλεγμονής και της αλβουμινουρίας στην ιδιοπαθή υπέρταση.