Η επίδραση γνώσης της αρχαίας ελληνικής γλώσσης στην ψυχοδιανοητική ανάπτυξη των παιδιών της Α' βάθμιας εκπαίδευσης

Abstract

Στὸ πρῶτο κεφάλαιο τοῦ πρώτου μέρους ἀναφερόμαστε στὴν σημασία τῆςγλώσσης γιὰ τὴν ψυχοεκπαιδευτικὴ ἀνάπτυξι τοῦ ἀνθρώπου (μάθησι, σκέψι, πρᾶξι καὶαὐτοαντίληψι). Ἐξετάζεται ἐπίσης πῶς συντελεῖται ἡ γλωσσικὴ ἀνάπτυξις.Στὸ δεύτερο κεφάλαιο τοῦ πρώτου μέρους ἀναφερόμαστε στὰ πορίσματα τῶνἐρευνῶν γιὰ τὴν ἐκμάθησι καὶ τὴν διδασκαλία τῆς γλώσσης (παραγωγὴ καὶ πρόσληψιπροφορικοῦ καὶ γραπτοῦ λόγου) καὶ δὴ τῆς Ἑλληνικῆς μὲ τὴν μακραίωνη καλλιέργεια,ὡς ἀπαιτούμενης γνώσης σχεδιασμοῦ, παραγωγῆς καὶ χρήσεως διδακτικοῦ ὑλικοῦ μὲτὴν χρησιμοποίησι προηγμένων μεθόδων. Συζητεῖται ἐπίσης τὸ φιλοσοφικὸ ὑπόβαθροτῆς γλωσσικῆς διδασκαλίας καὶ ἡ ἠθικὴ διαπαιδαγώγησις τοῦ παιδιοῦ. Τέλος,ἐξετάζεται ἡ ὠφελιμότης τῆς γνώσεως ἀρχαίων γλωσσῶν (συζητεῖται ἡ σχέσις τῆςγνώσεως τῆς ἀρχαίας Ἑλληνικῆς μὲ νοητικὲς καὶ ψυχογλωσσικὲς διεργασίες μὲ ἔμφασιστὴν Πρωτοβάθμια Ἐκπαίδευσι.)Ὡς ἐπακόλουθο τῆς θεωρητικῆς τεκμηρίωσης ποὺ προηγήθηκε, στὸ δεύτερομέρος προτείνεται ἡ διαχρονικὴ καὶ κατ’ ἐπέκτασιν ἑρμηνευτικὴ προσέγγισις τῆςἙλληνικῆς γλώσσης, ὑπὸ τὴν μορφὴν ἐπιλύσεως προβλήματος, στὸ Δημοτικό.Ἐκτίθεται δὲ ἀναλυτικῶς ἡ μέθοδος διδασκαλίας, ἡ ὁποία σχεδιάσθηκε συμφώνως μὲτὴν προηγηθεῖσα γνωστικὴ ἀνάλυσι καὶ ἀπευθύνεται σὲ μαθητὲς Δημοτικοῦ.Στὸ τρίτο μέρος διαφαίνεται ἡ ἀναγκαιότης διερευνήσεως τῆςἀποτελεσματικότητος τῆς μεθόδου καὶ ἐκτίθεται ἡ προβληματικὴ τῆς ἐρεύνης και ἡἐπισκόπησις τῆς ἐρευνητικῆς βιβλιογραφίας (διεθνεῖς ἔρευνες καὶ ἔρευνες στὴν Ἑλλάδαγιὰ τὴν διδασκαλία τῆς ἀρχαίας Ἑλληνικῆς γλώσσης στὴν Πρωτοβάθμια Ἐκπαίδευσι).Μὲ δεδομένα, λοιπόν, τὸν θεωρητικὸ ὁπλισμό μας, τὸ ἐνδιαφέρον γιὰ τὴνβελτίωσι τῆς γλωσσικῆς διδασκαλίας, τὴν διδακτικὴ ἐμπειρία καὶ τὴν συμμετοχὴ σὲπρογενέστερες ἐρευνητικὲς προσπάθειες, ἀποφασίσαμε νὰ ἐπιχειρήσουμε μιὰ ἰδιαίτεραφιλόδοξη καὶ κοπιαστικὴ ἔρευνα προκειμένου νὰ τεκμηριώσουμε καὶ πειραματικὰ ὅσαἐμπειρικὰ εἴχαμε διαπιστώσει. Στὸ τέταρτο μέρος ἐκτίθενται οἱ στόχοι καὶ οἱἐρευνητικές μας ὑποθέσεις, ἡ μεθοδολογία τῆς ἐρεύνης καὶ ἡ ὑλοποίησίς της στὴν Στ΄Δημοτικοῦ. Συμπληρωματικῶς ὑλοποιήθηκαν δύο μελέτες περίπτωσης, μία στὴν Δ΄Δημοτικοῦ καὶ μία στὸ Νηπιαγωγεῖο.Στὸ πέμπτο μέρος παρατίθενται τὰ ἀποτελέσματα τῆς ἐρεύνης, ἀκολουθεῖσυζήτησις ἐπ΄αὐτῶν καὶ προτάσεις. Ἡ διδασκαλία τῆς ἀρχαίας Ἑλληνικῆς γλώσσηςστὴν Πρωτοβάθμια Ἐκπαίδευσι, ὑπὸ τὴν μορφὴ ἐπιλύσεως προβλήματος (μὲἐνεργητικὲς μεθόδους), φαίνεται νὰ ἐπιδρᾶ θετικὰ στὴν γνωστικὴ καὶ ἠθικὴ ἀνάπτυξιτῶν παιδιῶν, γι΄αὐτὸ προτείνεται ἡ διαχρονικὴ προσέγγισις τῆς γλώσσης ἀπὸ τὴνἔναρξι τῆς γλωσσικῆς διδασκαλίας.