Περίληψη
Η διατριβή έχει σκοπό να παρουσιάσει, εξετάσει και αναλύσει τα στρατιωτικά γεγονότα της περιόδου 1204-1461 και να αποτυπώσει την εικόνα της στρατιωτικής τακτικής των Βυζαντινών. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, αναπτύσσονται επικουρικά ορισμένα ζητήματα οργάνωσης, οπλισμού, εκπαίδευσης, όταν και όπου αυτά συσχετίζονται με την τακτική.Αναλυτικότερα, η διατριβή δομείται σε έξι κύρια κεφάλαια. Το πρώτο κεφάλαιο αποτελεί εισαγωγή, όπου αναπτύσσεται ο σκοπός και η σημασία της, παρουσιάζεται η επιστημονική μεθοδολογία για την ανάπτυξη του θέματος και αναφέρονται οι πηγές που χρησιμοποιήθηκαν. Στο δεύτερο κεφάλαιο εκθέτονται και παράλληλα αναλύονται όλα τα στρατιωτικά γεγονότα (μάχες σε παράταξη, εκστρατείες, πολιορκίες) με έμφαση σε εκείνα για τα οποία οι πηγές παρέχουν επαρκείς πληροφορίες. Καλύπτονται η κατάκτηση της Πελοποννήσου από τους Λατίνους, οι συγκρούσεις του κράτους της Νικαίας με τη Λατινική αυτοκρατορία της Κωνσταντινουπόλεως, τους Σελτζούκους, τους Βούλγαρους και τα υπόλοιπα ελληνικἀ κ ...
Η διατριβή έχει σκοπό να παρουσιάσει, εξετάσει και αναλύσει τα στρατιωτικά γεγονότα της περιόδου 1204-1461 και να αποτυπώσει την εικόνα της στρατιωτικής τακτικής των Βυζαντινών. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, αναπτύσσονται επικουρικά ορισμένα ζητήματα οργάνωσης, οπλισμού, εκπαίδευσης, όταν και όπου αυτά συσχετίζονται με την τακτική.Αναλυτικότερα, η διατριβή δομείται σε έξι κύρια κεφάλαια. Το πρώτο κεφάλαιο αποτελεί εισαγωγή, όπου αναπτύσσεται ο σκοπός και η σημασία της, παρουσιάζεται η επιστημονική μεθοδολογία για την ανάπτυξη του θέματος και αναφέρονται οι πηγές που χρησιμοποιήθηκαν. Στο δεύτερο κεφάλαιο εκθέτονται και παράλληλα αναλύονται όλα τα στρατιωτικά γεγονότα (μάχες σε παράταξη, εκστρατείες, πολιορκίες) με έμφαση σε εκείνα για τα οποία οι πηγές παρέχουν επαρκείς πληροφορίες. Καλύπτονται η κατάκτηση της Πελοποννήσου από τους Λατίνους, οι συγκρούσεις του κράτους της Νικαίας με τη Λατινική αυτοκρατορία της Κωνσταντινουπόλεως, τους Σελτζούκους, τους Βούλγαρους και τα υπόλοιπα ελληνικἀ κράτη. Ακολουθεί η περίοδος των Παλαιολόγων, όπου κυριαρχεί ο αγώνας εναντίον του Καρόλου Α΄ Ανδεγαυού, του πριγκηπάτου του Μορέως και φυσικά εναντίον των Οθωμανών Τούρκων. Επίσης αρκετές σελίδες αφιερώνονται στην σύγκρουση με την Μεγάλη Καταλανική Εταιρεία. Περιλαμβάνονται τα στοιχεία που αντλούνται από τις εμφύλιες συγκρούσεις, για να καταλήξουμε στις τρείς μεγάλες πολιορκίες της Κωνσταντινουπόλεως (1394-1402, 1422, 1453) και τις βυζαντινο-οθωμανικές συγκρούσεις στην Πελοπόννησο έως και την κατάληψή της το 1461. Στο τρίτο κεφάλαιο αναπτύσσονται ζητήματα οργάνωσης και λειτουργίας του βυζαντινού στρατού, κύρια εκείνα που συνδέονται και επιδρούν στην τακτική, όπως η οργανωτική δομή, η επιμελητεία, η επάνδρωση και η αριθμητική δύναμη, η εκπαίδευση, το σύστημα επιστράτευσης και ο οπλισμός. Στο επόμενο κεφάλαιο παρουσιάζονται με συντομία οι τακτικές των αντιπάλων του Βυζαντίου, με σκοπό τη σύγκριση τους με την βυζαντινή τακτική και την καλύτερη κατανόηση της διαδικασίας διαμόρφωσής της στην προσπάθεια αποτελεσματικής αντιμετώπισής τους. Στα δύο τελευταία κεφάλαια αναλύεται το είδος και η εξέλιξη της πολεμικής τακτικής και της πολιορκητικής τεχνικής των Βυζαντινών. Χρονικό ορόσημο τίθεται η μετάβαση από τον 13ο στον 14ο αιώνα, καθόσον διαπιστώθηκε μία διακριτή μεταβολή στην εφαρμοζόμενη πολεμική τακτική και συγκεκριμένα στροφή σε δυτικά πρότυπα. Επιπρόσθετα κυρίαρχο στοιχείο της ανάλυσης αποτελεί η προσπάθεια σύνδεσης της βυζαντινής τακτικής με εκείνη των αντίπαλων στρατευμάτων και η απομόνωση τυχόν αλληλεπιδράσεων. Η διατριβή ολοκληρώνεται με την έκθεση των συμπερασμάτων, όπου, μεταξύ άλλων, αξιολογούνται οι στρατιωτικές επιδόσεις των Βυζαντινών και η αποτελεσματικότητα της τακτικής τους, αναλύονται οι λόγοι της αποτυχίας τους και αναφέρονται ορισμένα πεδία, τα οποία θα μπορούσαν να αποτελέσουν αντικείμενο μελλοντικής έρευνας.
περισσότερα
Περίληψη σε άλλη γλώσσα
This thesis aims to present, discuss and analyze the military events of the period 1204-1461 and to capture the image of the Byzantine military tactics. Within this framework, some relevant issues are discussed such as military organization, arms and armour and military training, especially when they are directly related to military tactics.The thesis is structured into six chapters. The introduction exhibits the purpose and the scientific methodology of the study as well as the primary sources used.The second chapter presents and analyzes the military events (battles, campaigns, sieges) with emphasis on those for which sources provide sufficient information. It covers the conquest of Peloponnesus by the Latins, the conflicts of the empire of Nicaea against the Latin empire of Constantinople, the Seljuks, the Bulgarians and the other splinter Greek states. Next to follow is the Paelologian era, which is dominated by the fighting against Charles I of Anjou, the principality of the Morea ...
This thesis aims to present, discuss and analyze the military events of the period 1204-1461 and to capture the image of the Byzantine military tactics. Within this framework, some relevant issues are discussed such as military organization, arms and armour and military training, especially when they are directly related to military tactics.The thesis is structured into six chapters. The introduction exhibits the purpose and the scientific methodology of the study as well as the primary sources used.The second chapter presents and analyzes the military events (battles, campaigns, sieges) with emphasis on those for which sources provide sufficient information. It covers the conquest of Peloponnesus by the Latins, the conflicts of the empire of Nicaea against the Latin empire of Constantinople, the Seljuks, the Bulgarians and the other splinter Greek states. Next to follow is the Paelologian era, which is dominated by the fighting against Charles I of Anjou, the principality of the Morea and the Ottoman Turks. Several pages are devoted to the Great Catalan Company expedition, the Civil Wars and the three great sieges of Constantinople (1394-1402, 1422, 1453) to finish with the Byzantine-Ottoman conflicts in Morea until its fall in 1461.The third chapter deals with issues of organization of the Byzantine army, mainly those related to and influencing tactics, such as organizational structure, logistics, recruiting and numerical strength, military training and weapons. The next section presents briefly the tactics of Byzantium’s opponents, for purposes of comparison with the Byzantine tactics and for further understanding of the effort of the Empire to address them.In the last two chapters, the nature and evolution of Byzantine military tactics and siegecraft are analyzed. The transition from the 13th to the 14th century is investigated since a distinct change in military methods took place. Additional analysis of the relationship and influence between the Byzantine tactics and the tactics of the enemies is provided. The thesis includes a report of findings in which an evaluation of the Byzantine military performance and effectiveness is attempted as well as an investigation of the reasons for Byzantium’s military failure. Finally, some areas of future research are proposed.
περισσότερα