Συμβολή στη μελέτη της επίδρασης αγγειοδιαστολής στην ανάκτηση αυτόματης κυκλοφορίας σε χοίρειο μοντέλο καρδιακής ανακοπής και καρδιοαναπνευστικής αναζωογόνησης

Abstract

Cardiac arrest remains one of the leading causes of death worldwide. European Resuscitation Council Guidelines for Resuscitation 2005 recommend adrenaline for its treatment. The objective of this study is to estimate whether the administration of a vasodilatator such as nitroglycerin in combination with epinephrine during cardiopulmonary resuscitation would improve resuscitation outcome in an established model of ventricular fibrillation. The study was conducted in the Department of Experimental Surgery and Surgical Research,Medical School, University of Athens. Ventricular fibrillation was induced in 20 Landrace/Large-White pigs. It remained untreated for 8 min before attempting resuscitation precordial compressions, mechanical ventilation, and electrical defibrillation. Animals were randomized into two groups, 10 animals each. Group A received saline as placebo (10 mL dilution, bolus) and epinephrine (0.02 mg/kg). Group B received nitroglycerin (50 μg/kg) and adrenaline (0.02 mg/kg) during cardiopulmonary resuscitation. Electrical defibrillation was attempted after 10 min of ventricular fibrillation. Four animals in group A restored spontaneous circulation in comparison to eight in Group B. Coronary perfusion pressure (p<0.0001) was significantly increased in Group B during cardiopulmonary resuscitation. We conclude that a vasodilatator, when administered in combination with a vasopressor such as adrenaline during cardiopulmonary resuscitation, increases coronary perfusion pressure.

Η καρδιακή ανακοπή παραμένει η κυρίαρχη αιτία θανάτου παγκοσμίως. Σύμφωνα με τις κατευθυντήριες οδηγίες του 2005 από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Αναζωογόνησης συνιστάται η χορήγηση αδρεναλίνης. Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι να εκτιμήσει αν η χορήγηση ενός αγγειοδιασταλτικού παράγοντα, όπως η νιτρογλυκερίνη, σε συνδυασμό με αδρεναλίνη κατά την καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση θα βελτιώσει την έκβαση της αναζωογόνησης σε ένα ζωϊκό πρότυπο κοιλιακής μαρμαρυγής. Η μελέτη πραγματοποιήθηκε στο Εργαστήριο Πειραματικής Χειρουργικής και Χειρουργικής Έρευνας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Προκλήθηκε κοιλιακή μαρμαρυγή σε 20 Landrace/Large-White χοίρους. Η μαρμαρυγή παρέμεινε για 8 λεπτά προτού πραγματοποιηθεί καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση με θωρακικές συμπιέσεις, μηχανικό αερισμό και απινιδισμό. Οι χοίροι τυχαιοποιήθηκαν σε δύο ομάδες των 10 η κάθε μία. Η ομάδα Α έλαβε φυσιολογικό ορό (10 ml bolus ) και αδρεναλίνη (0,02 mg/kg) και η ομάδα Β έλαβε νιτρογλυκερίνη (50 μg/kg) και αδρεναλίνη (0,02 mg/kg) κατά τη καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση. Ο απινιδισμός πραγματοποιήθηκε μετά από 10 λεπτά κοιλιακής μαρμαρυγής. Από την ομάδα Α τέσσερις χοίροι ανέκτησαν αυτόματη κυκλοφορία ενώ από την ομάδα Β 8 χοίροι ανέκτησαν αυτόματη κυκλοφορία. Η πίεση πληρώσεως στεφανιαίων αγγείων (p<0.0001) παρέμεινε σημαντικά υψηλότερη στην ομάδα Β κατά την καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση. Συμπερασματικά, ένας αγγειοδιασταλτικός παράγοντας, όπως η νιτρογλυκερίνη, όταν χορηγείται σε συνδυασμό με έναν αγγειοσυσταλτικό παράγοντα, όπως η αδρεναλίνη, κατά την καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση, αυξάνει την πίεση πληρώσεως στεφανιαίων αγγείων.