Πολιτική του τοπίου στο Παπίκιον όρος: αειφορική διαχείριση πολιτισμικής κληρονομιάς

Abstract

The present research focused on cultural landscapes, how do indigenous/local populations exploit their natural resources'? How does their cultural identity interact with natural resources exploitation? How do policies affect local populations and their landscapes'? We studied Christian, Muslim (Sunni) and Pomak landscapes. Research was based on the following spatial units, ecotopes, landscape units and systems. Ecosystem services were related with these spatial units. Social research found ecosystem services indicators as recognized by the landscape users and producers spatial dimension of conflicts and policies influence on the landscape. Results show that ecological factors, religious identity, origins, social organization, customs, tradition and policies shape cultural landscapes. Landscape policy aiming at cultural landscapes has to take into account all the above. The first step for a successful landscape policy is to map landscape and define and understand all the factors that shape landscape. Clear targets and strategies, administrative organizational structures and mechanisms, financial tools and programs are necessary for a successful landscape policy.

Η παρούσα έρευνα εστίασε στη διαμόρφωση των παραδοσιακών τοπίων από διακριτές πολιτισμικές ομάδες αναζητώντας το βαθμό που η πολιτισμική ταυτότητα καθορίζει τη διαμόρφωση του τοπίου, σε τι αποσκοπούν οι τοπικοί πληθυσμοί όταν εκμεταλλεύονται τους φυσικούς πόρους, πως επιδρά η πολιτισμική τους ταυτότητα στην εκμετάλλευση των φυσικών πόρων και πως τους επηρεάζουν οι πολιτικές διαφόρων επιπέδων. Τα συστήματα τοπίου, οι μονάδες και οι οικότοποι αποτέλεσαν βασικές χωρικές μονάδες για να εξελιχθεί η έρευνα αλλά και να συσχετιστούν οι υπηρεσίες οικοσυστημάτων. Η κοινωνική έρευνα ανέδειξε δείκτες έτσι όπως αναγνωρίζονται και συνδέονται με υπηρεσίες οικοσυστημάτων από τους παραγωγούς και χρήστες των τοπίων, τη χωρική διάσταση των συγκρούσεων συμφερόντων και την επιρροή διαφόρων πολιτικών στο τοπίο. Τα αποτελέσματα καταδεικνύουν ότι το οικολογικό υπόβαθρο, η θρησκευτική ταυτότητα, η καταγωγή, η κοινωνική οργάνωση, η παράδοση, τα έθιμα και οι πολιτικές διαφόρων επιπέδων είναι βασικοί παράγοντες διαμόρφωσης των πολιτισμικών τοπίων. Η πολιτική του τοπίου που στοχεύει σε πολιτισμικά τοπία οφείλει να λάβει υπόψη όλους τους παραπάνω παράγοντες. Για να υπάρξει μια συγκροτημένη πολιτική τοπίου είναι αναγκαία η μελέτη και καταγραφή του τοπίου και η εις βάθος διάκριση και συσχετισμός παραγόντων που το επηρεάζουν και το διαμορφώνουν. Οι σαφείς στόχοι και στρατηγική σε συνδυασμό με οικονομικά εργαλεία, προγράμματα και σχέδια υλοποίησης είναι αναγκαία για μια επιτυχή πολιτική του τοπίου.