Η προστασία της πνευματικής ιδιοκτησίας και των συγγενικών δικαιωμάτων σύμφωνα με τη σύμβαση για το κυβερνοέγκλημα του Συμβουλίου της Ευ...

Abstract

Τhe subject of the present thesis constitutes the in depth analysis of the terms of article 10 of the Council of Europe Cybercrime Convention (2001) concerning the criminalisation of the infringements of copyright and related rights in cyberspace. Moreover, it examines in detail the subsequent provisions of the Convention regarding the criminal procedures applicable to the investigation and prosecution of cybercrimes defined by the Convention (including the controversial offences in the field of copyright and related rights) as well as the mechanism of international co-operation among the parties provided by the Convention in order to ensure immediate and effective combating of cybercrimes.

In this context, the present analysis examines the critical assessment of the Convention in overall and especially in relation to article 10. Furthermore, it proposes the establishment of a new, more effective legal instrument. In specific, having taken into account the opinions expressed by academics and legal analysts, non governmental entities and sectors of information technology, it summarises the basic points of criticism against the Convention as a whole and particularly as to the protection of copyright and related rights under article 10. The conclusions drawn underline the need for the establishment of a single, uniform international legal framework aiming towards the criminalisation of certain types of infringement of copyright and related rights in cyberspace. In this light, it is proposed the drafting of an international convention that deals in total with the subject-matter of criminal protection of copyright and related rights in the digital environment instead of constituting a mere provision within a convention that deals in general with crimes committed in cyberspace.

Αντικείμενο της διατριβής είναι η ενδελεχής ανάλυση των όρων του άρθρου 10 της Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης για το Κυβερνοέγκλημα (2001), που αφορά την ποινικοποίηση των προσβολών του δικαιώματος της πνευματικής ιδιοκτησίας και των συγγενικών δικαιωμάτων στον κυβερνοχώρο και η λεπτομερής εξέταση των επόμενων διατάξεων της Σύμβασης σχετικά με τις ποινικές διαδικασίες που εφαρμόζονται για την ποινική έρευνα και δίωξη των κυβερνοεγκλημάτων που θεσπίζονται σε αυτή, συμπεριλαμβανομένων και των επίμαχων αδικημάτων στο χώρο της πνευματικής ιδιοκτησίας και των συγγενικών δικαιωμάτων, καθώς και τις μορφές διεθνούς συνεργασίας που προβλέπονται για την ταχύτερη και αποτελεσματικότερη αντιμετώπισή τους.

Στο πλαίσιο αυτό, επιχειρείται η κριτική αποτίμηση της Σύμβασης στο σύνολό της και ειδικότερα του επίμαχου άρθρου 10, καθώς και η πρόταση για τη διαμόρφωση ενός νέου, αποτελεσματικότερου νομικού εργαλείου. Συγκεκριμένα, λαμβάνοντας υπόψη τις θέσεις επιστημόνων, μη κυβερνητικών οργανώσεων, καθώς και εκπροσώπων της τεχνολογίας των πληροφοριών, συνοψίζονται τα βασικότερα σημεία κριτικής που δέχτηκε η Σύμβαση στο σύνολό της, και, ειδικότερα, η προστασία της πνευματικής ιδιοκτησίας και των συγγενικών δικαιωμάτων, σύμφωνα με το άρθρο 10. Μέσα από τα συμπεράσματα που προκύπτουν, καταγράφεται η ανάγκη διαμόρφωσης ενός ενιαίου, ομοιόμορφου διεθνούς νομικού πλαισίου για την ποινικοποίηση συγκεκριμένων προσβολών του δικαιώματος της πνευματικής ιδιοκτησίας και των συγγενικών δικαιωμάτων στον κυβερνοχώρο και προτείνεται η κατάρτιση μίας διεθνούς σύμβασης που θα πραγματεύεται στο σύνολό της την ποινική προστασία της πνευματικής ιδιοκτησίας και των συγγενικών δικαιωμάτων στο ψηφιακό περιβάλλον, αντί να αποτελεί απλώς μέρος μίας σύμβασης με ευρύτερο αντικείμενο την καταπολέμηση της διαδικτυακής εγκληματικότητας.