Διερεύνηση της δυνατότητας περιστολής της συχνότητας αιματογενών λοιμώξεων που σχετίζονται με τη χρήση μόνιμων φλεβικών καθετήρων σε νεοπλασματικούς ασθενείς: μια προοπτική, τυχαιοποιημένη, διπλά τυφλή μελέτη

Abstract

Purpose: To evaluate the efficacy of long-term non-tunneled silicone central venous catheters (CVC) impregnated with minocycline and rifampin (MR-CVC) in reducing catheter-related bloodstream infections (CRBSI). Additionally to evaluate the possibility that the clinical use of such catheters is associated with an increased risk for development of staphylococcal resistance to the catheter coating antibiotics. Participants and Methods: Two independent studies were conducted. In order to evaluate the safety and efficacy of MR-CVC in preventing CRBSI, a prospective, randomized, double-blind clinical trial was conducted at M.D. Anderson Cancer Center (MDACC). The participants were randomized to receive either a MR-CVC or an uncoated CVC (control). In order to evaluate the impact of the clinical use of MR-CVC on the susceptibility patterns of bacterial isolates, we conducted a separate retrospective study. Based on the fact that in MDACC all BMT recipients during the pre-engraftment period receive MR-CVC whereas MR-CVCs are not part of standard care in the leukemia department, we evaluated the impact of a 4 year period or MR-CVC clinical use on the susceptibility patterns of Staphylococcus spp. isolates causing primary bloodstream infections in BMT patients. Results: The prospective study took place between September 1999 and May 2002. In total 356 evaluable catheters were used, 182 MR-CVC and 174 non-impregnated ones. A total of 17 catheter-related bloodstream infections occurred, 3 were associated with the use of MR-CVC and 14 with the non-impregnated catheters, with a rate of catheter-related bloodstream infection of 0.25 and 1.28/1,000 catheter-days, respectively (p=0.003). During the study period (July-December 2001) of the retrospective study there were 212 BMT and 460 leukemia in-patients. The rates of primary staphylococcal bacteremia were 1.2 and 5.4/1,000 patient days for BMT and leukemia patients respectively (p=0.003). Nine staphylococcal isolates from the leukemia and one from the BMT service were resistant to rifampin. No resistance to minocycline was recorded. Conclusion: Long-term non-tunneled central venous catheters impregnated with minocycline and rifampin are efficacious and safe in reducing catheter-related bloodstream infections in cancer patients and are associated with low risk of development of staphylococcal resistance to minocycline and rifampin.

Σκοπός της μελέτης ήταν η διερεύνηση της δυνατότητας των μόνιμων φλεβικών καθετήρων από σιλικόνη, επικαλυμμένων με μινοκυκλίνη και ριφαμπικίνη (ΜΡ-ΜΦΚ), να αποτρέψουν λοιμώξεις σχετιζόμενες με τη μακροχρόνια χρήση τους. Επιπροσθέτως σκοπός ήταν να διερευνηθεί εάν η μακροχρόνια χρήση των ΜΡ-ΜΦΚ συνέβαλε στην εμφάνιση μικροοργανισμών ανθεκτικών στα χρησιμοποιούμενα ως επικάλυψη αντιμικροβιακά. Μέθοδοι: Πραγματοποιήθηκαν δύο ανεξάρτητες μελέτες. Προκειμένου να ερευνηθεί η αποτελεσματικότητα των ΜΡ-ΜΦΚ στην πρόληψη βακτηριαιμιών που σχετίζονται με καθετήρες (ΒΣΚ), εκπονήθηκε στο M.D. Anderson Cancer Center (MDACC) μια προοπτική, τυχαιοποιημένη διπλά τυφλή κλινική μελέτη. Οι ασθενείς τυχαιοποιήθηκαν να λάβουν είτε ΜΡ-ΜΦΚ είτε ένα απλό χωρίς επικάλυψη με αντιμικροβιακές ουσίες καθετήρα (control). Μια επιπλέον, ανεξάρτητη της προηγουμένης, μελέτη εκπονήθηκε προκειμένου να διερευνηθεί εάν η κλινική χρήση ΜΡ-ΜΦΚ συμβάλλει στην ανάπτυξη μικροβιακής αντοχής στη μινοκυκλίνη και ριφαμπικίνη. Βασιζόμενοι στο γεγονός ότι στο MDACC έχει καθιερωθεί σε όλους τους ασθενείς που πρόκειται να λάβουν μεταμόσχευση προγονικών αιμοποιητικών κυττάρων (PSCT) να χρησιμοποιούνται ΜΡ-ΜΦΚ, ενώ αντιθέτως το τμήμα λευχαιμίας δε χρησιμοποιεί καθετήρες αυτού του τύπου, πραγματοποιήσαμε μια αναδρομική μελέτη τεσσάρων χρονών κλινικής χρήσης των ΜΡ-ΜΦΚ, ελέγχοντας την ευαισθησία στα αντιμικροβιακά όλων των στελεχών Staphylococcus spp. που προκάλεσαν πρωτοπαθή βακτηριαιμία σε ασθενείς με μεταμόσχευση προγονικών αιμοποιητικών κυττάρων και στο τμήμα λευχαιμίας. Αποτελέσματα: Στην προοπτική μελέτη (Σεπτέμβριος 1999 - Μάιος 2002) μελετήθηκαν συνολικά 356 καθετήρες (182 ΜΡ-ΜΦΚ, 174 απλοί-μη επικαλυμμένοι-controls). Κατά τη διάρκεια διεξαγωγής της μελέτης καταγράφηκαν συνολικά 17 ΒΣΚ (3 συσχετιζόμενες με ΜΡ-ΜΦΚ και οι 14 με control καθετήρες). Η αναλογία ΒΣΚ με βάση τις ήμερες καθετηριασμού ήταν 0,25 και 1,28 ανά 1000 ήμερες καθετηριασμού αντίστοιχα (p=0,003). Στην ανεξάρτητη αναδρομική μελέτη (Ιούλιος-Δεκέμβριος 2001) μελετήθηκαν 212 ασθενείς με PSCT και 460 ασθενείς με λευχαιμία. Απομονώθηκαν 9 στελέχη Staphylococcus spp. σε ασθενείς με λευχαιμία και 1 σε μεταμοσχευμένο ασθενή ανθεκτικά στη ριφαμπικίνη. Αντιθέτως δεν καταγράφηκε αντοχή στη μινοκυκλίνη. Συμπέρασμα: Οι κατασκευασμένοι από σιλικόνη επικαλλυμένοι με μινοκυκλίνη και ριφαμπικίνη μόνιμοι φλεβικοί καθετήρες είναι ασφαλείς και αποτελεσματικοί στην πρόληψη λοιμώξεων που σχετίζονται με καθετήρες σε ασθενείς με νεοπλασία. Επιπροσθέτως φαίνεται ότι σχετίζονται με χαμηλό κίνδυνο εμφάνισης σταφυλοκοκκικής αντοχής στα χρησιμοποιούμενα ως επικάλυψη αντιμικροβιακά.