Εκτίμηση διαστολικής δυσλειτουργίας σε υπερτασικούς ασθενείς με παλμικό ιστικό doppler: συσχέτιση με την σκληρία των αρτηριών και τα επίπεδα BNP πλάσματος

Abstract

BACKGROUND: Left ventricular (LV) diastolic dysfunction and impairment of aortic elastic properties represent common sequelae of hypertension. We investigated the relationships of these cardiovascular adaptations with brain natriuretic peptide (BNP) levels in newly-diagnosed hypertension. METHODS: 200 consecutive hypertensives without LV hypertrophy (aged 52 years, 134 males, office BP=151.4/95.5 mmHg) underwent 24 hour ambulatory BP measurement as well as aortic stiffness and LV diastolic function assessment by means of carotid-femoral pulse wave velocity (c-f PWV) measurement and Tissue Doppler Imaging (TDI), respectively. Based on BNP values patients were classified into tertiles. RESULTS: Hypertensives in the highest, compared to those in the lowest BNP tertile had significantly higher 24 h pulse pressure (by 6.2 mmHg, p=0.002), lower 24 h diastolic BP (by 5.7 mmHg, p=0.014), decreased Em/Am ratio (by 0.09, p=0.048) and increased c-f PWV (by 0.7 m/s, p=0.042). Moreover, hypertensives in the highest, compared with those in the lowest and the medium tertile of BNP, exhibited significantly lower Em (by 1.2 cm/s, p=0.001 and 1 cm/s, p=0.004, respectively) and higher E/Em ratio (by 1.3, p=0.018 and 1.3, p=0.014, respectively). BNP was significantly associated with E/Em ratio, 24 h pulse pressure and c-f PWV independently from age. CONCLUSION: In hypertensives plasma BNP levels are associated not only with LV diastolic dysfunction but also with aortic stiffening. These findings suggest that BNP even within normal range constitutes a surrogate for cardiovascular functional impairment in the setting of essential hypertension without LV hypertrophy.

ΣΚΟΠΟΣ: Η διαστολική δυσλειτουργία της αριστερής κοιλίας (ΑΚ) και η διαταραχή των ελαστικών ιδιοτήτων της αορτής, αποτελούν δυσμενείς επιπτώσεις της αρτηριακής υπέρτασης. Στη μελέτη αυτή, διερευνήσαμε τις πιθανές συσχετίσεις αυτών των καρδιαγγειακών μεταβολών με τα επίπεδα του εγκεφαλικού νατριουρητικού πεπτιδίου (ΒΝΡ) σε ασθενείς με νεοδιαγνωσθείσα αρτηριακή υπέρταση. ΜΕΘΟΔΟΙ: 200 διαδοχικοί υπερτασικοί ασθενείς χωρίς υπερτροφία της ΑΚ (μέση ηλικία 52 έτη, 134 άρρενες, μέση ΑΠ ιατρείου=151.4/95.5 mmHg) υπεβλήθησαν σε 24ωρη περιπατητική καταγραφή της ΑΠ καθώς και σε εκτίμηση της αορτικής σκληρίας και της διαστολικής λειτουργίας της ΑΚ, αντίστοιχα μέσω της καρωτιδομηριαίας ταχύτητας αγωγής σφυγμικού κύματος (κ-μ ΤΑΣΚ) και μέσω παλμικού ιστικού Doppler (TDI). Με βάση τα επίπεδα ΒΝΡ οι ασθενείς ταξινομήθηκαν σε τριτημόρια. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Οι υπερτασικοί που ανήκαν στο τριτημόριο με τις υψηλότερες τιμές ΒΝΡ, σε σύγκριση με εκείνους του χαμηλότερου τριτημορίου είχαν στατιστικά σημαντικά υψηλότερη πίεση σφυγμού (κατά 6.2 mmHg, p=0.002), χαμηλότερη 24ωρη διαστολική ΑΠ (κατά 5.7 mmHg, p=0.014), μειωμένο λόγο Em/Am (κατά 0.09, p=0.048) και αυξημένη κ-μ ΤΑΣΚ (κατά 0.7 m/s, p=0.042). Επιπλέον, οι υπερτασικοί που ανήκαν στο τριτημόριο με τις υψηλότερες τιμές ΒΝΡ, σε σύγκριση με εκείνους του χαμηλότερου και μέσου τριτημορίου, παρουσίαζαν στατιστικά σημαντικά χαμηλότερη τιμή Em (κατά 1.2 cm/s, p=0.001 και 1 cm/s, p=0.004, αντίστοιχα) και υψηλότερο λόγο E/Em (κατά 1.3, p=0.018 και 1.3, p=0.014, αντίστοιχα). Τα επίπεδα πλάσματος BNP σχετίζονταν σημαντικά με το λόγο E/Em, την 24ωρη πίεση σφυγμού και την κ-μ ΤΑΣΚ, ανεξαρτήτως της ηλικίας. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Σε ασθενείς με αρτηριακή υπέρταση, τα επίπεδα ΒΝΡ πλάσματος σχετίζονται όχι μόνο με τη δυσλειτουργία της ΑΚ, αλλά και με τη σκληρία της αορτής. Τα ευρήματα αυτά υποδεικνύουν ότι τα επίπεδα ΒΝΡ, ακόμη και εντός φυσιολογικών ορίων, αποτελούν δείκτη καρδιαγγειακών λειτουργικών διαταραχών σε ασθενείς με ιδιοπαθή αρτηριακή υπέρταση, χωρίς υπερτροφία της ΑΚ.