Ο ρόλος της αρτηριακής πίεσης και του σακχαρώδους διαβήτη σε ασθενείς με μυοκαρδιοπάθεια στεφανιαίας αρχής και η συμβολή της πυρηνικής ιατρικής

Abstract

TARGET : Target of the study is to identify the role of myocardial perfusion tomography (MPI) and Nuclear Medicine in detection of Coronary Artery Disease (CAD) in patients with well regulated Diabetes Mellitus Type 2. Also, we studied the relationship between findings in MPI and risk factors for CAD, like age, sex, duration from the onset of Diabetes, medication given, co-existing symptoms of CAD, aiming to stratify diabetics in low and high risk for Coronary Artery Disease. METHOD : In our study were included 117 individuals diabetics, which conformed the including criteria, with 92 men (78,6%) and 25 women(21,3%) and mean age 62 years. After the forming of a full medical folder, including the risk factors for CAD, hereditary diseases, possible acute coronary syndrome refferals, or angina symptoms and medication all diabetics were submitted in myocardial perfusion study (spect) with injection of Tc-99m-tetrofosmin after stress-treadmill test and in rest. Finally, we estimated the results of the two studies, for detection of myocardial perfusion defects in diabetics . RESULTS : The scanning results were compared with the age, the sex, the clinical duration of Diabetes and the medication given. We concluded that the type and extent of perfusion defect was correlated to the age of the diabetic and the duration of its Disease. Also, we confirmed the recommendations of American Society of Diabetes for early detection of silent ischaemia in asymptomatic diabetics.

ΣΚΟΠΟΣ : Σκοπός της παρούσης μελέτης είναι η διερεύνηση του ρόλου του Σπινθηρογραφήματος Μυοκαρδίου και η συμβολή της Πυρηνικής Ιατρικής στην ανίχνευση Μυοκαρδιοπάθειας Στεφανιαίας αρχής σε ασθενείς με καλά ρυθμιζόμενο Σακχαρώδη Διαβήτη. Επιπλέον, μελετήθηκε τυχόν ύπαρξη συσχέτισης του είδους των σπινθηρογραφικών ευρημάτων και παραγόντων όπως η ηλικία, το φύλο, η ηλικία έναρξης του ΣΔ, η ακολουθούμενη θεραπεία του ΣΔ, τα τυχόν συνυπάρχοντα συμπτώματα ενδεικτικά στεφανιαίας νόσου στους ασθενείς αυτούς, καθώς και η συνύπαρξη γνωστών επιβαρυντικών παραγόντων κινδύνου για στεφανιαία νόσο με στόχο την διαστρωμάτωση των ασθενών με Σακχαρώδη Διαβήτη σε υψηλού και χαμηλού κινδύνου για Στεφανιαία Νόσο. ΥΛΙΚΟ-ΜΕΘΟΔΟΣ : Στην έρευνα συμμετείχαν 117 ασθενείς πάσχοντες από Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου 2, που πληρούσαν τα κριτήρια ένταξης, εκ των οποίων 92 άνδρες(78,6%) και 25 γυναίκες(21,3%) με μέση ηλικία τα 62 έτη. Μετά από τη λήψη λεπτομερούς ιστορικού σχετικά με τους παράγοντες κινδύνου για στεφανιαία νόσο, το κληρονομικό ιστορικό, τυχόν προηγούμενο οξύ στεφανιαίο επεισόδιο ή συμπτώματα ενδεικτικά στεφανιαίας νόσου και πληροφορίες για την θεραπεία στην οποία υποβάλλονταν, κάθε εξεταζόμενος υπεβλήθη σε σπινθηρογράφημα Spect με Tc-99m-tetrofosmin σε κόπωση και ηρεμία. Τέλος, εκτιμήθηκαν τα ευρήματα από το σπινθηρογράφημα μυοκαρδίου σε κόπωση και ηρεμία, καθώς και εκείνα της ραδιοϊσοτοπικής κοιλιογραφίας ως προς την ύπαρξη ή μη μυοκαρδιακής βλάβης ως εκδήλωσης στεφανιαίας νόσου, σε ασθενείς πάσχοντες από Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου2. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ-ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ : Τα αποτελέσματα του σπινθηρογραφικού ελέγχου συσχετίστηκαν με την ηλικία των ασθενών, την διάρκεια της νόσου, το φύλο των ασθενών και το είδος της λαμβανόμενης θεραπείας. Συμπερασματικά, προέκυψε ότι ο τύπος και η έκταση της μυοκαρδιακής βλάβης είχαν σημαντικού βαθμού εξάρτηση με την διάρκεια της νόσου και την ηλικία του ασθενούς. Επιπλέον, επιβεβαιώθηκε κλινικά η σύσταση της Αμερικάνικης Διαβητολογικής Εταιρείας, για την έγκαιρη διάγνωση του ασυμπτωματικού διαβήτη και την έναρξη κατάλληλης θεραπείας. Τα αποτελέσματα του σπινθηρογραφικού ελέγχου συσχετίστηκαν με την ηλικία των ασθενών και την διάρκεια της νόσου, ενώ τελικά προέκυψε ότι ο τύπος και η έκταση της μυοκαρδιακής βλάβης είχαν σημαντικού βαθμού εξάρτηση με την διάρκεια της νόσου και την ηλικία του ασθενούς. Το σπινθηρογράφημα μυοκαρδίου αποτελεί μέθοδο αναφοράς στη διερεύνηση Μυοκαρδιοπάθειας Στεφανιαίας Αρχής σε ασθενείς με Σακχαρώδη Διαβήτη, ιδίως σε ασυμπτωματικούς ασθενείς, λόγω της συνυπάρχουσας σιωπηρής ισχαιμίας και της διαβητικής αυτόνομης νευροπάθειας, ενώ ο Σακχαρώδης Διαβήτης θεωρείται πλέον ισοδύναμο Στεφανιαίας Νόσου ανεξάρτητα από την παρουσία Αρτηριακής Υπέρτασης.