Επίδραση της κατανάλωσης τσαγιού στην ελαστικότητα των μεγάλων αρτηριών

Abstract

Introduction: There are two types of tea mainly consumed worldwide black and green tea. While many studies have shown an inverse relation between tea consumption and cardiovascular risk other studies have shown opposite results. Aortic stiffness and wave reflections are markers of cardiovascular disease and prognosticators of cardiovascular risk. Tea consumption exerts beneficial effects on endothelial function, however, its effect on aortic stiffness and wave reflections has not been evaluated yet. The aim of the present study was to assess the acute and the chronic (short term) effect of black and green tea consumption on aortic stiffness and wave reflections. Methods: In the acute study the effect of black and green tea on aortic stiffness and wave reflections was assessed in 29 apparently healthy volunteers in a randomized single blind sham-procedure controlled cross-over design. In the black tea sub study 16 subjects (age 31±4 years, 10 male) received: i) 6 g of black tea, ii) 175 mg of caffeine and iii) hot water (placebo) in 3 different sessions. In the green tea sub study 13 subjects (age 3 ±3 years, 7 male) received: i) 6 g of green tea, ii) 125 mg of caffeine and iii) hot water (placebo) in 3 different sessions. Carotid femoral pulse wave velocity (an index of aortic stiffness) and augmentation index (an index of wave reflections) were measured using Complior® and SphygmoCor® respectively at baseline and at 30, 60, 90, 120, 150 and 180 min after consumption. In the chronic study the short-term effect of black tea or green tea consumption on aortic stiffness and wave reflections was assessed in 12 apparently healthy volunteers (age 31±3 years, 6 male) in a randomized single-blind sham-procedure controlled cross-over design. The subjects consumed daily for 2 weeks: i) 6 g of black tea, ii) 6 g of green tea and iii) hot water (placebo). Carotid-femoral pulse wave velocity and augmentation index were measured before the beginning and at the end of each 2-week period. Results: In the acute study black tea initially increased pulse wave velocity showing a rapid return towards baseline values thereafter (increase by 0.49 m/sec P=0.07 for the whole study period) in contrast green tea had no effect. Both black and green tea increased augmentation index (by 5.0 and 6.6% P<0.01 and P<0.001 respectively) throughout the study. These changes were less although not significantly different than the respective changes produced by caffeine. Both black and green tea had a significant pressor effect. In the chronic study both black and green tea reduced pulse wave velocity (by 0.42 and 0.32 m/sec respectively, P<0.05 for both). Both black and green tea also reduced augmentation index (by 4.1% for both, P<0.05 for both). Neither black nor green tea had any effect on blood pressure. Conclusions: Both black and green tea increases acutely wave reflections and only black tea increases aortic stiffness. On the contrary, the short term effect of black and green tea consumption on aortic stiffness and wave reflections is beneficial. These findings provide with valuable insights into the possible beneficial effect of tea consumption on cardiovascular risk.

Εισαγωγή: Υπάρχουν δύο κύρια είδη τσαγιού που καταναλώνονται σε ολόκληρο τον κόσμο, το μαύρο και το πράσινο τσάι. Παρότι πολλές μελέτες έχουν δείξει αντίστροφη σχέση μεταξύ κατανάλωσης τσαγιού και καρδιαγγειακού κίνδυνου άλλες έχουν δείξει αντίθετα αποτελέσματα. Η αορτική σκληρία και τα ανακλώμενα κύματα είναι δείκτες νόσου και προγνωστικοί παράγοντες καρδιαγγειακού κίνδυνου. Η κατανάλωση τσαγιού έχει ευνοϊκή επίδραση στην ενδοθηλιακή λειτουργία όμως η επίδρασή της στην αορτική σκληρία και τα ανακλώμενα κύματα δεν έχει ακόμα μελετηθεί. Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν η εκτίμηση της οξείας και της χρόνιας (βραχείας διάρκειας) επίδρασης της κατανάλωσης μαύρου και πράσινου τσαγιού στην αορτική σκληρία και τα ανακλώμενα κύματα. Μέθοδοι: Στην οξεία μελέτη εκτιμήθηκε η επίδραση του μαύρου και του πράσινου τσαγιού στην αορτική σκληρία και τα ανακλώμενα κύματα σε 29 φαινομενικά υγιείς εθελοντές βάσει μιας τυχαιοποιημένης μονά τυφλής ελεγχόμενης με placebo διασταυρούμενης δοκιμασίας. Στην υπομελέτη του μαύρου τσαγιού 16 εθελοντές (ηλικίας 31±4 ετών, 10 άνδρες) έλαβαν: α) 6 γραμ. μαύρο τσάι, β) 175 mg καφεΐνη και γ) ζεστό νερό σε 3 διαφορετικές περιπτώσεις. Στην υπομελέτη του πράσινου τσαγιού 13 εθελοντές (ηλικία 31±3 ετών, 7 άνδρες) έλαβαν: α) 6 γραμ. πράσινο τσάι, β) 125 mg καφεΐνη και γ) ζεστό νερό σε 3 διαφορετικές περιπτώσεις. Η καρωτιδομηριαία ταχύτητα του σφυγμικού κύματος (δείκτης αορτικής σκληρίας) και ο δείκτης ενίσχυσης (δείκτης ανακλωμένων κυμάτων) μετρήθηκαν με τις συσκευές Complior® και SphygmoCor® αντίστοιχα πριν από κάθε κατανάλωση και στα 30, 60, 90, 120, 150 και 180 λεπτά μετά από αυτήν. Στη χρόνια μελέτη εκτιμήθηκε η επίδραση της καθημερινής κατανάλωσης μαύρου και πράσινου τσαγιού σε 12 φαινομενικά υγιείς εθελοντές (ηλικίας 31±3 ετών, 6 άνδρες) βάσει μιας τυχαιοποιημένης μονά τυφλής ελεγχόμενης με placebo διασταυρούμενης δοκιμασίας. Οι εθελοντές κατανάλωσαν καθημερινά για 2 εβδομάδες: α) 6 γραμ, μαύρο τσάι, β) 6 γραμ. πράσινο τσάι και γ) ζεστό νερό (placebo). Η καρωτιδομηριαία ταχύτητα του σφυγμικού κύματος και ο δείκτης ενίσχυσης μετρήθηκαν πριν από την έναρξη και μετά το τέλος κάθε περιόδου (διάρκειας 2 εβδομάδων). Αποτελέσματα: Στην οξεία μελέτη το μαύρο τσάι αύξησε αρχικά την ταχύτητα του σφυγμικού κύματος η οποία γρήγορα επέστρεψε στις βασικές τιμές (μέγιστη αύξηση κατά 0.49 m/sec Ρ=0.07 για ολόκληρη τη διάρκεια της μελέτης - 180 λεπτά). Αντίθετα το πράσινο τσάι δεν είχε καμία επίδραση. Και το μαύρο και το πράσινο τσάι αύξησαν το δείκτη ενίσχυσης (κατά 5.0 και 6.6% Ρ<0.01 και P<0.001 αντίστοιχα) καθ’ όλη τη διάρκεια της μελέτης. Οι μεταβολές αυτές ήταν μικρότερες αν και σε στατιστικά μη σημαντικό βαθμό από τις αντίστοιχες μεταβολές που προκλήθηκαν από την καφεΐνη. Και το μαύρο και το πράσινο τσάι αύξησαν την πίεση. Στη χρόνια μελέτη τόσο το μαύρο όσο και το πράσινο τσάι ελάττωσαν την ταχύτητα του σφυγμικού κύματος (κατά 0.42 και 0.32 m/sec αντίστοιχα P<0.05 και για τα δύο). Το μαύρο και το πράσινο τσάι ελάττωσαν επίσης και το δείκτη ενίσχυσης (κατά 4.1% και για τα δύο P<0.05 και για τα δύο). Ούτε το μαύρο ούτε το πράσινο τσάι είχαν κάποια επίδραση στην αρτηριακή πίεση. Συμπεράσματα: Το μαύρο και το πράσινο τσάι αυξάνουν οξέως τους δείκτες των ανακλωμένων κυμάτων και το μαύρο τσάι αυξάνει την αορτική σκληρία. Αντίθετα η βραχείας διάρκειας καθημερινή κατανάλωση μαύρου και πράσινου τσαγιού είναι ευνοϊκή για την αορτική σκληρία και τα ανακλώμενα κύματα. Τα ευρήματα αυτά παρέχουν σημαντικά στοιχεία για την πιθανά ευνοϊκή επίδραση της κατανάλωσης τσαγιού στον καρδιαγγειακό κίνδυνο.