Η καθημερινότητα και η γλωσσική - επικοινωνιακή της υπέρβαση: η περίπτωση του Κώστα Καρυωτάκη

Abstract

Ο στόχος της διατριβής είναι να προσεγγιστεί η έννοια της καθημερινότητας, καθώς αυτή αναδεικνύεται υπό το φως του κοινωνιολογικού και φαινομενολογικά επηρεασμένου στοχασμού. Αποβλέπουμε σε μια θεματοποίηση του καθημερινού ούτως ώστε να καταστεί δυνατόν να απαντηθούν τα ποικίλα ανακύπτοντα ερωτήματα, απαλλαγμένα από προκαταλήψεις και δεδομένεςθέσεις. Ερωτήματα αφορώντα. κατά κύριο λόγο, στη φύση του χρόνου, της γλώσσας, της επικοινωνίας, στο βίωμα όπως και στο ρόλο της λογοτεχνίας στην ανάδειξη του εαυτού στην καθημερινότητα και την ανασύσταση και υπέρβασή της. Για να συγκροτηθεί η έννοια και να λάβει υπόσταση, η προσοχή και μελέτη μας επικεντρώθηκε κατ' εξοχήν σε βασικά έργα του Husserl καιHeidegger, τα οποία παρέχουν το πρωταρχικό υλικό μας. Η περιδιάβαση, εξάλλου και διερεύνηση κυρίαρχων' εννοιών συναρτώμενων με το καθημερινό σε αναφορά με τις διάφορες σχολές σκέψης και τις ποικίλες θεωρήσεις της κοινωνιολογίας της καθημερινής ζωής, συντείνει στην κατανόηση και ερμηνεία των δυσπρόσιτων ορισμών του καθημερινού. Η φύση της γλώσσας στην καθημερινότητα και η επικοινωνιακή υπέρβασή της, φωτίζεται σαφέστερα στο τελευταίο και εφαρμοσμένο, ούτωςειπείν, κεφάλαιο της διατριβής, που αφορά στη λογοτεχνική ανασύσταση του καθημερινού με τον τρόπο του Κώστα Καρυωτάκη, συναρτώμενο με την δραματουργική εκδοχή και την έννοια του θανάτου. Η απώτερη επιδίωξη της εργασίας μας αποβλέπει στην περισυλλογή πολύτιμων ιχνών του καθημερινού ως τον αναγκαίο τόπο ανάδυσης του εαυτού και εγκατάστασης της ύπαρξης. Οιανακύπτουσες, βεβαίως, ιδέες είναι αδύνατον να κατακτηθούν αμετάκλητα και να οριστικοποιηθούν, αφού το ουσιώδες γνώρισμα της έννοιας της καθημερινότητας είναι το ασύλληπτο και η διαρκής μεταβολή της. Η εργασία μας, επομένως, συνιστά μια απόπειρα, μια διαδικασία ερμηνείας και νοηματοδότησης της καθημερινής ζωής μας και εδώ ίσως εναποθέτει την όποια αξία της.