Η σύνθεση στην αρχαία ελληνική: τα ρηματικά σύνθετα στην Ιλιάδα και στην Οδύσσεια

Abstract

The thesis aims to apply the theory of Generative Grammar in Ancient GreekCompounds. Methodologically, the research is not realized only in theoretical level,as, in parallel with the theory, data from the Iliad and the Odysee are also studied. TheVerbal Compounds that constitute the data are described in detail using as criteriagrammatical and morphological categories. Data are also studied for the recognitionof the morphological head, the saturation of thematic role and the ways ofconfiguration.The conclusions of the thesis are summarised in the following points:In Verbal Compounds of the Iliad and the Odysee:-the verbal element does not have regularly the first or the second component place-the synthetic vowel is found in phase of configuration stating characteristics of thelater phases of the Greek language-thematic relations are recognized between the components-the place of the verbal component determines whether the compound is endocentricor exocentric-the configuration takes place in the sector of the morphology, but the internalinflection morpheme in certain compounds refers to the syntax-the ways of configuration show that there common characteristics between theVerbal Compounds of ancient and modern Greek

Η διατριβή έχει στόχο να εφαρμόσει τη θεωρία της Γενετικής Γραμματικής σεφαινόμενα Σύνθεσης της Αρχαίας Ελληνικής. Μεθοδολογικά, η έρευνα δενπραγματοποιείται μόνο σε θεωρητικό επίπεδο, αφού, παράλληλα με τη θεωρία,μελετώνται και δεδομένα από την Ιλιάδα και την Οδύσσεια. Τα ρηματικά σύνθεταπου αποτελούν τα δεδομένα περιγράφονται λεπτομερώς με κριτήρια γραμματικές καιμορφολογικές κατηγορίες και μελετώνται ως προς την αναγνώριση της μορφολογικήςκεφαλής, την απορρόφηση θεματικού ρόλου και τους τρόπους σχηματισμού.Τα συμπεράσματα της διατριβής συνοψίζονται στα ακόλουθα σημεία:Στα ρηματικά σύνθετα της Ιλιάδας και της Οδύσσειας-το ρηματικό συστατικό δεν έχει σταθερά τη θέση του α' ή του β' συνθετικού-το συνθετικό φωνήεν βρίσκεται σε φάση διαμόρφωσης χαρακτηριστικών πουπαραπέμπουν σε μεταγενέστερες φάσεις της ελληνικής-μεταξύ των συνθετικών αναγνωρίζονται θεματικές σχέσεις-η θέση του ρηματικού συστατικού καθορίζει το ενδοκεντρικό ή εξωκεντρικόσύνθετο-ο σχηματισμός λαμβάνει χώρα στον τομέα της μορφολογίας, αλλά το εσωτερικόκλιτικό μόρφημα συνδέει ορισμένα σύνθετα με τη σύνταξη-οι τρόποι σχηματισμού δείχνουν ότι υπάρχουν κοινά στοιχεία στα ρηματικά σύνθετατης αρχαίας και της νέας ελληνικής.