Επίπεδα λιποπρωτεΐνης (a) σε παιδιά πριν και μετά τη λήψη αντιβιοτικών φαρμάκων

Abstract

High lipoprotein (a), Lp(a), levels are closely related to thrombosis damage. Aim: The aim of this study was the evaluation of serum Lp(a) levels before and after 10 days treatment with certain antibiotic drugs. Patients and Methods: Before the beginning of this study, 3298 Lp(a) values were analyzed according to age percentiles (6-14 yrs) in order to establish control values. 110 children 6-14 yrs old, mean age 10±4 yrs were enrolled in this study. The children were admitted to the outpatient department of a pediatric Hospital in Athens because of fever (>380 C) during the last 3 days. Blood was obtained before and ten days after treatment for common laboratory tests (complete blood counts SG0T, SGPT etc.) as well as for Lp(a) estimation with an immunoassay. Children were divided into groups according to their antibiotic treatment. - Group A (n=24) received 40mg/kg BW/24h of amoxicillin/ clavulanic acid - Group B (n=25) received 40mg/kg BW/24h of cefaclor - Group C (n=22) received 30mg/kg BW/24h of loracarbef - Group D (n=19) received 06mg/kg BW/24h of trimethoprim/sulfamethoxazole and - Group E (n=20) received 15mg/kg BW/24h of clarithromycin Results: Remarkable increase in Lp(a) levels was observed in all groups ten days after treatment with one of the above mentioned antibiotics, except Group B, whereas the other biochemical parameters did not show any significant difference. In addition, Lp(a) levels pre vs. post therapy are presented in detail: Group A pre 105.5±15 vs 174±10 (p<0.001) Group C pre 102±10 vs 143±12 (p<0.01) Group D pre 105±12 vs 823±20 (p<0.00001) Group E pre 36±12 vs 83±10 (p<0.01) In contrast, Lp(a) levels in Group B were significantly reduced (135±12 vs. 117±10 mg/L, p<0.05) after treatment. Conclusions: Administration of the above mentioned antibiotics for 10 days resulted in a significant elevation of Lp(a) levels except those who underwent cefaclor treatment. The latter seemed to reduce Lp(a) levels when administrated for the same time. Much attention must be paid on patients on chronic administration of the above mentioned antibiotics. In contrast, cefaclor administration may be used as an Lp(a) reducing drug.

Τα αυξημένα επίπεδα της λιποπρωτεΐνης (a), Lp(a), στενά συσχετίζονται με την εμφάνιση θρομβοτικών βλαβών. Σκοπός της εργασίας ήταν η μέτρηση των επιπέδων της Lp(a) πριν και μετά την χορήγηση συγκεκριμένων αντιβιοτικών. Ασθενείς - Μέθοδοι: Ένεκα της πολυμορφίας των τιμών της Lp(a) προηγήθηκε η ανάλυση των τιμών της σε ένα μεγάλο αριθμό (n=3298) ελληνοπαίδων, των οποίων τα επίπεδα της Lp(a) χρησίμευσαν ως μάρτυρες. Μελετήθηκαν συνολικά 110 παιδιά ηλικίας 6-14 ετών, μέσης ηλικίας 10±4 χρόνια, τα οποία επισκέφθηκαν τα εξωτερικά ιατρεία παιδιατρικού Νοσοκομείου Αθηνών για διάγνωση και θεραπευτική αντιμετώπιση οξέως εμπύρετου νοσήματος. Οι μικροί ασθενείς χωρίστηκαν σε 5 περίπου ισάριθμες ομάδες ανάλογα με το είδος του αντιβιοτικού που εκρίθη απαραίτητο για την θεραπευτική τους αντιμετώπιση. Ο γενικός εργαστηριακός έλεγχος που περιελάμβανε γενική αίματος, ηπατικό έλεγχο κτλ. όπως επίσης την μέτρηση των επίπεδων Lp(a) εγένετο πριν και μετά 10 ήμερη χορήγηση ενός συγκεκριμένου αντιβιοτικού ως εξής: - Ομάδα Α (n=24) χορήγηση αμοξικιλλίνης κλαβουλανικού οξέος σε δόση 40mg/kg BΣ/24h - Ομάδα Β (n=25) χορήγηση κεφακλόρης σε δόση: 40mg/kg BΣ/24h - Ομάδα Γ (n=22) χορήγηση λορακαρμπέφης σε δόση: 30mg/kg BΣ/24h - Ομάδα Δ (n=19) χορήγηση τριμεθοπρίμης/σουλφαμεθοξαζόλης σε δόση: 6 mg/kgBΣ/24h και - Ομάδα Ε (n=20) χορήγηση κλαριθρομυκίνης σε δόση: 15 mg/kg BΣ/24h Ο γενικός έλεγχος έγινε με μεθόδους ρουτίνας και τα επίπεδα της Lp(a) με ανοσοενζυμική μέθοδο. Αποτελέσματα: Σημαντική αύξηση των επιπέδων της Lp(a) παρατηρήθηκε μετά την χορήγηση των αντιβιοτικών. Ομάδα Α: Lp(a) προ 105.5±15 vs 174±10 (p<0.001) Ομάδα Γ: Lp(a) προ 102±10 vs 143±12 (p<0.01) Ομάδα Δ: Lp(a) προ 105±12 vs 823±20 (p<0.00001) Ομάδα Ε: Lp(a) προ 36±12 vs 83±10 (p<0.01) Αντίθετα μείωση παρατηρήθηκε στα επίπεδα της Lp(a) στην ομάδα Β προ 135±10 vs 117±12 mg/L (p<0.05) μετά την χορήγηση κεφακλόρης. Συμπεράσματα: Η χορήγηση των προαναφερόμενων αντιβιοτικών σε θεραπευτικές δόσεις προκαλεί αύξηση των επίπεδων της Lp(a) έστω και μετά 10ημερη χορήγηση πλην της κεφακλόρης η χορήγηση της οποίας μειώνει αρκετά τα επίπεδα της Lp(a). Η χορήγηση, λοιπόν, των ανωτέρω αντιβιοτικών και κυρίως η μακροχρόνια χρήση τους (π.χ. χημειοπροφύλαξη) θα πρέπει να γίνεται με προσοχή και με την σύγχρονη μέτρηση της Lp(a). Θα πρέπει να εξετασθεί, όμως, εάν η χορήγηση της κεφακλόρης θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως παράγων που μειώνει τα επίπεδα της Lp(a) σε άτομα που πάσχουν από θρομβώσεις και συγχρόνως τα επίπεδα της είναι υψηλά.