Byzantine influences on Early Ottoman Architecture of Greece

Abstract

The ottoman presence in the present-day Greece began from the second half of the 14th c. and until the end of the 14th c. the Ottomans conquered almost all North of Greece namely the cities of Thrace, Macedonia and Thessaly. During the next century i.e. the 15th c. almost all the lands of Greece were dominated by the Ottomans. During the ottoman domination of Greece the Ottomans built an immense number of religious, welfare and public establishments. The dissertation aims to detect the byzantine influences on the ottoman architecture of Greece. This kind of comparative studies enriches the understanding of both cultures and promotes the communication between them. I selected this subject in order to show better the continuity of art and architecture practices sponsored by two different patrons with different religions, aiming to investigate the origins of the ottoman architecture in its formation stage. The research is presented through preface, introduction, three introductive topics, the catalogue of the 15 selected ottoman monuments, four chapters which discuss the main items of the research, bibliography and tables. The descriptive study includes 15 selected ottoman monuments of the study in chronological order, to facilitate the understanding of the character of the ottoman architecture in general and of the ottoman mosque in Greece above all. The analytical study of the dissertation "The Byzantine influences on the Early Ottoman architecture in Greece", which, in the light of the descriptive study of the ottoman monuments in Greece, draws the conclusions of the research through four main chapters: a) Chapter I discusses the site of the ottoman monuments in relation to the pre-existing byzantine monuments through eight main points : the Ottoman construction activities using the pre-existing towns in Greece, the Ottoman construction activities after capturing a region of the Byzantine State, the categories of the construction activities of the Ottomans in Greece, selecting the sites of the Ottomans' foundations, the use of the existing buildings of Byzantine towns, reuse of an existing building with (or without) limited alterations or additions, reuse of the existing site of a ruined building (location) and the impact of the reuse of the older sites. b) In Chapter II the materials and the building techniques of the ottoman monuments in Greece are discussed, showing the continuity of the byzantine practices in the light of the following points : the ottoman monuments in Greece and their building materials (structural and secondary), and the building techniques which comprise the construction of foundations and walls, the formation of the facades as well as the surface ornamentation. c) Chapter III deals with the plan and the architectural elements of the ottoman mosques in Greece showing the byzantine influences. We propose a new typology of the ottoman mosques in Greece which suggest eight types: The Single-unit Mosque, the Single-unit Mosque with side rooms, the Single-unit Mosque with articulated interior, the Eywan mosque, the quatrefoil plan, the courtyard mosque, the multi- domed mosque and the octagonal mosque. Furthermore the portico "rewaq" and the transition systems are discussed. The discussion shows the byzantine influence on the transition system and on the plan including the use of the pendentives, the use of the half-dome and the influence of the "cross-in-square or Quincunx" byzantine plan. In the same chapter which deals with the architectural elements of the ottoman mosques in Greece, domes, arches, mihrabs, columns and windows are included, which reflect similarities with the byzantine architecture. d) Chapter IV is a conclusion showing that the byzantine architecture constitutes one of the fundamental origins of the ottoman architecture. This presentation discusses the relationship between the Byzantine and the Islamic civilization through their history, showing the impact of this contact especially on the Islamic architecture. The dissertation concludes that the byzantine architecture forms one of the basic origins of the Ottoman architecture of Greece. And certify that the byzantine practices continued in the Ottoman architecture with the byzantine craftsmen

Η οθωμανική κατάκτηση και την κατοχή των ελληνικών εδαφών άρχισε από το δεύτερο μισό του 14ου αι., και προς τα τέλη του 14ου αι. οι Οθωμανοί κατάκτησαν σχεδόν όλες τις πόλεις της βόρειας Ελλάδας, συγκεκριμένα οι πόλεις της Θράκης και της Μακεδονίας. Κατά τη διάρκεια του επόμενου αιώνα δηλαδή το 15ου αι. σχεδόν όλα τα εδάφη της Ελλάδας καταλείψανε από τους Οθωμανούς. Κατά τη διάρκεια της οθωμανικής κυριαρχίας της Ελλάδας οι Οθωμανοί έχτισαν πολλά θρησκευτικά, εμπορικά και δημόσια μνημεία. Η διατριβή στοχεύει να ανιχνεύσει τις βυζαντινές επιδράσεις στην οθωμανική αρχιτεκτονική της Ελλάδας. Αυτό το είδος συγκριτικών μελετών εμπλουτίζει την κατανόηση και των δύο πολιτισμών και προωθεί την επικοινωνία μεταξύ τους. Επέλεξα αυτό το θέμα προκειμένου να παρουσιαστεί καλύτερα η συνοχή των πρακτικών τέχνης και αρχιτεκτονικής που υποστηρίχτηκαν από δύο διαφορετικούς προστάτες με τις διαφορετικές θρησκείες, που στοχεύουν να ερευνήσω την προέλευση της οθωμανικής αρχιτεκτονικής στο στάδιο σχηματισμού του. Η διατριβή αποτελείται από πρόλογο, και εισαγωγή, τρία εισαγωγικά κεφάλια, ακολουθεί ο κατάλογος των οθωμανικών μνημείων, μετά το θεωρητικό μέρος της διατριβής που χωρίζεται σε τέσσερα κεφάλαια και συζητούν το βασικό θέμα της διατριβής δηλαδή Οι Βυζαντινές επιδράσεις στην πρώιμη οθωμανική αρχιτεκτονική της Ελλάδος. Η περιγραφική μελέτη περιλαμβάνει 15 επιλεγμένα οθωμανικά μνημεία της μελέτης στη χρονολογική σειρά, για να διευκολύνει την κατανόηση του χαρακτήρα της οθωμανικής αρχιτεκτονικής γενικά και ειδικώς του οθωμανικού τεμένους στην Ελλάδα. Το θεωρητικό μέρος της διατριβής "οι βυζαντινές επιδράσεις στην πρώιμη οθωμανική αρχιτεκτονική στην Ελλάδα", η οποία, λαμβάνοντας υπόψη την περιγραφική μελέτη των οθωμανικών μνημείων στην Ελλάδα, συνάγει τα συμπεράσματα της έρευνας μέσω τεσσάρων κύριων κεφαλαίων: α) Στο κεφάλαιο Ι αναλύονται σε οκτώ υποκεφάλαια θέματα που αφορούν την εγκατάσταση των Οθωμανών στις ελληνικές πόλεις και την οικοδομική δραστηριότητα που ανέπτυξαν. β) Στο κεφάλαιο ΙΙ συζητούνται τα υλικά και οι τεχνικές οικοδόμησης των οθωμανικών μνημείων στην Ελλάδα, παρουσιάζοντας τη συνοχή των βυζαντινών πρακτικών λαμβάνοντας υπόψη τα ακόλουθα σημεία: τα οθωμανικά μνημεία στην Ελλάδα και τα υλικά τους (δομικά και δευτερεύοντα), και οι τεχνικές οικοδόμησης που περιλαμβάνουν την οικοδόμηση των θεμελίων και των τοίχων, την διαμόρφωση των όψεων, όπου εξετάζεται λεπτομερώς η τοιχοποιία, καθώς και τη διακόσμηση των όψεων. γ) Στο κεφάλαιο ΙΙΙ εξετάζεται πρώτα ο αρχιτεκτονικός τύπος, όπου προτείνεται για πρώτη φορά μια τυπολογία ειδικά για τα τζαμιά του ελλαδικού χώρου. Ακολουθεί τα αρχιτεκτονικά στοιχεία των οθωμανικών τεμενών στην Ελλάδα που παρουσιάζουν βυζαντινές επιρροές. Επιπλέον συζητούνται το portico "rewaq" και τα συστήματα μετάβασης. Η συζήτηση παρουσιάζει βυζαντινή επιρροή στα συστήματα μετάβασης και στον αρχιτεκτονικό τύπο συμπεριλαμβανομένης της χρήσης των λοφίων, των τετρατοσφαιρίων και της επιρροής του βυζαντινού σταυροειδούς με τρούλο σε ορισμένα τζαμιά που εμφανίζουν ταυτόσημες λύσεις. Δ) Στο κεφάλαιο IV, το τελευταίο και συμπερασματικό κεφαλαίο της διατριβής, στο οποίο συνοψίζονται εν είδει συμπερασμάτων όλα τα στοιχεία που προέκυψαν από μελέτη που επιλεγμένου αντιπροσωπευτικό υλικού με ένα συγκεκριμένο στόχο: την βυζαντινή επίδραση στα πρώιμα οθωμανικά μνημεία της Ελλάδας. Η επίδραση αυτή είναι σαφής τόσο κατασκευαστικά όσο και μορφολογικά σε πολλά στοιχεία των οθωμανικών μνημείων (υλικά, τοιχοποιία, κάλυψη στέγης, ημικυκλικά τόξα, λοφία, τύμπανα τρούλων διάτρητα από παράθυρα, οδοντωτές ταινίες, πλινθοπερίκλειστο, τετρατοσφαίρια κ.λ.π.) που αναλύονται λεπτομερώς στην διατριβή. Καταλήγει η διατριβή ότι οι βυζαντινές επιδράσεις είναι μια από τις βασικές συνιστώσες της οθωμανικής αρχιτεκτονικής της Ελλάδας. Και βεβαιώνει ότι οι βυζαντινές πρακτικές συνέχισαν στη οθωμανική αρχιτεκτονική μαζί με τους ντόπιους, τα τοπικά συνεργία και οι βυζαντινοί (και αργότερα μετα-βυζαντινοί) τεχνίτες επίσης συνέχισαν να εργάζονται στις οικοδομές.